“พอดีที่โรงสีเดิมที่ผมเคยใช้บริการมีปัญหานิดหน่อยน่ะครับ ส่งของไม่ค่อยตรงเวลา และคุณภาพข้าวเริ่มแย่ลง ผมขอไม่เอ่ยถึงชื่อโรงสีแล้วกันนะครับ หวังว่าคุณดินทร์คงเข้าใจ”
“ครับ” นฤบดินทร์พยักหน้ารับ
“ผมก็เลยอยากจะขอดูการทำงานของโรงสีคุณดินทร์หน่อยน่ะครับ จะได้ประกอบการตัดสินใจ คุณดินทร์พอจะสะดวกไหมครับ”
“ได้ครับ ไม่มีปัญหา พี่สมหวังครับ รบกวนพาคุณกิตติไปรอด้านนอกก่อน เดี๋ยวผมตามไป ขอคุยกับโซ่สักครู่”
สมหวังพยักหน้ารับคำ ก่อนจะลุกขึ้นผายมือเชิญกิตติที่กำลังลุกขึ้นยืนออกไปด้านนอก ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือเพียงสามีและภรรยาตีทะเบียนที่เพิ่งจะเป็นสามีและภรรยาทางพฤตินัยหมาดๆ ร่างสูงลุกขึ้นยืน ก่อนจะรั้งร่างเล็กให้ลุกตามแล้วก้าวเท้าอาดๆ พาหญิงสาวเข้าไปในโซนที่เป็นห้องทำงานส่วนตัว จากนั้นก็กดไหล่บอบบางให้ร่างเล็กนั่งลงที่โซฟาตัวยาวที่เจ้าตัวเคยมานอนหลับก่อนหน้านี้
“รอพี่อยู่ที่นี่ก่อน เดี๋ยวพี่มา”
“
