ร่างแบบบางในชุดเดรสสีฟ้าอ่อน ใบหน้าเรียวสวยที่ถูกแต่งแต้มเอาไว้อย่างพอเหมาะพอเจาะดึงดูดสายตาของชายหนุ่มคนดังกล่าวเอาไว้อย่างชะงัด จังหวะที่เดินสวนกัน นิฏฐารู้ว่าตนกำลังถูกมอง จึงส่งยิ้มกว้างไปให้อีกฝ่ายพร้อมเอ่ยทักทายตามมารยาท
“สวัสดีค่ะ”
เสียงเล็กคุ้นหูดังขึ้น ทำให้คนที่กำลังจะก้าวเข้าไปในสำนักงานอย่างนฤบดินทร์ต้องหยุดเท้าแล้วหมุนตัวกลับมามอง เห็นอีกฝ่ายกำลังส่งยิ้มหวานให้คู่ค้าของตัวเองก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“สวัสดีครับคุณ...”
เพราะรู้สึกสนใจในสาวน้อยตรงหน้า ปกรณ์คือชื่อของชายหนุ่มที่เป็นลูกค้าของนฤบดินทร์ ปกรณ์เป็นรองประธานเอซี คอร์ป ที่เดินทางมาดีลงานด้วยตนเอง
“นิฏฐาค่ะ เรียกโซ่เฉยๆ ก็ได้ค่ะ” นิฏฐายิ้มกว้างยามที่ตอบออกไป “ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณ...”
“ผมปกรณ์ครับ ว่าแต่คุณโซ่ทำงานที่นี่เหรอครับ”
“เปล่าหรอกค่ะ” หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ
“หรือว่าเป็นน้องสาวคุณดินทร
