คิมหันต์มาหาบุหงาอีกครั้งเพราะเห็นว่าแม่ของเธอก็ช่วยพูดให้อีกแรงแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ค่อยให้เขาเข้าใกล้สักเท่าไร คงเป็นเพราะฝังใจกับการรอคอยเขากลับมาจริงๆ
"ตอนนั้นบุหงาตั้งชื่อให้ผมว่าลอยเหรอ?" คิมหันต์พูดขึ้นเพราะเห็นว่าในบ้านมันค่อนข้างจะเงียบมากไปหน่อย และในสถานการณ์แบบนี้เขาก็รู้สึกไม่ชอบเอาซะเลย
"ก็พะ....ก็คุณจำชื่อตัวเองไม่ได้ฉันก็เลยตั้งให้ใหม่" บุหงาเกือบจะเรียกเขาอย่างเดิมแบบลืมตัว
"ชื่อแปลกดีจังนะ"
"ไม่เห็นจะแปลก ก็คุณลอยน้ำมาฉันก็ให้ชื่อว่าพี่ลอย..."
"ก่อนหน้านั้นเรียกผมว่าพี่งั้นเหรอ"
"....." บุหงาไม่ได้ตอบเธอรู้สึกเขินมากที่ถูกจับได้แบบนี้
"ตอนนี้จะเรียกผมว่าพี่เหมือนเดิมก็ได้นะ จะเรียกว่าพี่คิมหรือว่าพี่ลอยก็ได้ตามที่บุหงาชอบเลย"
"ทำไมถึงกลับมา?" เธอเปลี่ยนเรื่องคุย และเรื่องนี้เธอก็อยากรู้มาก เขาหายไปนาน จนเธอเกือบจะตัดใจไปแล้วว่าเขาคงไม่กลับมาตามที่สัญญากันเอาไว้
