นางเอก/นางร้าย
1357 คำ
พรีม...
"บอกให้เธอรู้ไงว่าฉันไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนไม่เคยมีอะไรกับใครนอกจากเธอคนเดียว"
"..........."
"ฉันพูดขนาดนี้แล้วเธอยังไม่เข้าใจอีกหรือไง" จากัวร์เดินมากอดเธอจากทางด้านหลัง
"พรีมมม" เขาเรียกชื่อเธอเสียงเบาหวิวข้างๆ หูไอร้อนจากลมหายใจของเขาเป่ารดลงต้นคอของเธอจนขนลุกซู่ขึ้นมา
"นะ นายจะทำอะไร"
"ฉันคิดถึงเธอนะ คิดถึงมากอยากกอดเธอแบบนี้ทั้งคืนเลย" เขาบอกว่าคิดถึงฉันอยากกอดฉันงั้นเหรอ เขาเมาหรือเปล่า
"ขอฉันกอดให้หายคิดถึงหน่อยนะ" จากัวร์กอดฉันอยู่แบบนั้น ไม่รู้นานแค่ไหนที่เราอยู่กันในท่านี้จนฉันรู้สึกได้ถึงจังหวะลมหายใจที่ดังสม่ำเสมอ อย่าบอกนะว่าเขาหลับทั้งไที่ยืนกอดเธออยู่แบบนี้
"จากัวร์"
"อืมมมมม"
"นายง่วงก็ขึ้นไปนอน"
"ไม่เอาฉันอยากกอดเธอ"
"แล้วนายจะมายืนกอดฉันแบบนี้ทั้งคืนหรือไง"
"งั้นเราไปกอดกันในห้องนะ"
"ห๊ะ"
เวลาต่อมา...
เธอถูกจากัวร์อุ้มขึ้นมาบนห้องแต่ไม่ใช่ห้องของเธอหรอกนะแต่เป็นห้องนอนของเขา
"นายพาฉันมาที่ห้องนายทำไมจากัวร์"
"ก็พามานอนกอดไง"
"ฉันไม่ได้บอกว่าจะมาให้นายกอดนะ"
"น่า นะ กอดอย่างเดียวไม่ทำอะไรเลย"
"ฉันไม่เชื่อหรอกนายชอบทำให้ฉันเคลิ้มแล้วนายก็..."
"ครั้งนี้ฉันสัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินเธอมากไปกว่ากอดกับจูบ ฉันจะรอจนกว่าวันที่เราแต่งงานกัน"
"ใครจะแต่งกับนาย"
"ก็เธอไง"
"พูดเอง เออ เอง"
"ง่วงแล้วนอนกันเถอะพรุ่งนี้ฉันต้องไปบ้านไอ้โน่แต่เช้า"
"ไปทำไมแต่เช้า"
"นัดน้องสาวมันไว้น่ะ"
"นัด?? นัดไปไหน"
"ไม่ได้ไปไหนแค่นัดติวหนังสือให้น้องเค้าน้องมันไม่ค่อยเข้าใจ"
"ติวแบบไหนอ่ะ"
"ทำไมต้องถามเสียงเข้มแบบนั้น" จากัวร์หรี่ตามองเธอซึ่งเธอไม่รู้ว่าน้ำเสียงของเธอมันเปลี่ยนไปตอนไหน
"ฉันถามว่าไปติวหนังสือให้น้องคนนั้นแบบไหนตอบมา!! " ไม่รู้อารมณ์ไหนฉันถึงตะคอกใส่จากัวร์เสียงดัง
"เธอคิดว่าฉันจะติวแบบที่เคยติวกับเธอในห้องนอนตอนนั้นใช่ไหม"
".............."
"ถ้าน้องมันชวนก็อาจจะ"
"ไอ้จากัวร์!!! "
"5555พูดเล่นฉันจะไปทำแบบนั้นได้ไง"
"ทีกับฉันนายยังทำ"
"มันไม่เหมือนกันมั้ยล่ะ ตอนนั้นที่เราทำเพราะความอยากรู้อยากลองพอลองแล้วก็รู้แล้วไม่เห็นจะต้องไปลองกับใครอีก"
"แล้วนายไม่อยากทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่นบ้างหรือไง"
"ไม่อ่ะ ฉันอยากทำกับเธอแค่คนเดียว"
"............"
"ร่างกายและหัวใจของฉันมันเป็นของเธอไปแล้วพรีม" จากนั้นความเงียบก็เข้าปกคลุม จากัวร์นอนกอดเธอแล้วเขาก็หลับไปเหลือแค่เธอที่มันยังนอนไม่หลับเพราะคิดถึงคำพูดของจากัวร์ มันฝังอยู่ในความรู้สึกของเธอ ร่างกายและหัวใจของฉันมันเป็นของเธอไปแล้ว
เช้าวันต่อมา....
จากัวร์
ผมตื่นมาในตอนเช้าแต่ก็ต้องรู้สึกแปลกๆ เพราะมันเหมือนมีคนนอนกอดผมและเหมือนผมนอนกอดใคร
"พรีม?? " ผมยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าคนที่นอนกอดผมคือใคร พรีมยังขี้เซาไม่ตื่นง่ายๆ ผมมองดูนาฬิกาหัวเตียงทำให้รู้ว่ามันสายมากแล้วผมต้องขับรถไปบ้านไอ้ซีโน่เพราะนัดน้องมันติวหนังสือ ผมรับปากโนล่าไว้แล้วไม่อยากผิดนัดแต่พอผมขยับตัวจะลุกจากที่นอนพรีมก็รัดผมแน่นขึ้น
"อื้มมมม ง่วง" แล้วผมจะลุกยังไงวะพอผมขยับตัวพรีมก็ขยับตัวตาม ถ้าไม่ปลุกวันนี้ผมคงไม่ได้ไปบ้านไอ้โน่แน่ๆ
"พรีม" ผทเขย่าปลุกคนขี้เซา
"หื้มมมมม จะปลุกทำไม"
"ฉันจะไปข้างนอกเธอจะนอนต่อก็นอนเลยนะ"
"แล้วนายจะไปไหน"
"ไปบ้านไอ้โน่ฉันบอกเธอไปแล้วนะเมื่อคืนว่าจะไปติวให้โนล่า"
"อื้มงั้นก็ไปเถอะนัดผู้หญิงเอาไว้ผิดนัดไปจะดูไม่เป็นสุภาพบุรุษ" น้ำเสียงฟังดูเหมือนไม่ค่อยพอใจ หรือผมคิดไปเอง
"ไม่ใช่อย่างงั้น"
"นายจะไปไหนก็ไปเถอะเดี๋ยวฉันจะลุกไปนอนที่ห้องตัวเองแล้วเหมือนกัน" พูดจบพรีมก็ลุกขึ้นทันทีเหมือนคนไม่ได้ง่วง แต่พอพรีมก้าวขาลงเตียงจู่ๆ พรีมก็ล้มฟุบไปกับพื้นผมพุ่งเข้าไปรับเกือบไม่ทัน
"เป็นอะไรพรีม"
"จู่ๆ ก็ปวดท้อง แต่ไม่เป็นไรหรอกกินยาเดี๋ยวก็หายนายมีธุระไม่ใช่เหรอรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะเดี๋ยวจะไปสายนะ"
"เธอปวดท้องฉันจะทิ้งเธอไปได้ไง"
"หรือนายจะผิดนัดน้องสาวเพื่อนนาย"
"เรื่องนั้นเดี๋ยวฉันจัดการเองตอนนี้เธอขึ้นไปนอนบนเตียงก่อนฉันจะไปเอาแก้ปวดท้องมาให้ สงสัยเมื่อคืนกินเยอะแน่ๆ เช้านี้แล้วปวดท้องน่ะ"
ผมพยุงพรีมขึ้นมานอนบนเตียงก่อนจะรีบออกจากห้องไปเอายามาให้เธอทาน
พรีม
เธอยิ้มอย่างพอใจเมื่อจากัวร์เชื่อที่เธอโกหก ทั้งที่จริงแล้วเธอไม่ได้ปวดท้องเป็นอะไรเลยเธอแค่แกล้งเท่านั้นสาเหตุเพราะเธอไม่อยากให้เขาไปหาผู้หญิงคนนั้นแม้เขาจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแต่เธอก็อดคิดไม่ได้อยู่ดี แล้วทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะเธอทำเหมือนเธอหึงเธอหวงจากัวร์ทั้งที่เธอไม่ได้คิดอะไรกับเขา
ตี๊ดดดด ตี๊ดดด ตี๊ดดดด เสียงมือถือของจากัวร์ดังข้างๆ หูเพราะเขาเอามันวางไว้บนโต๊ะหัวเตียงเธอเลยหยิบขึ้นมาดูว่าใครโทรมาหาเขาเช้าขนาดนี้ โนล่า เธอไม่รอช้ากดรับทันที
"พี่จากัวร์นี่โนล่าเองค่ะ" เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นหลังจากที่เธอกดรับ
"จากัวร์ไม่อยู่" เธอพูดออกไปด้วยน้ำเสียงปกติของเธอ
"เอ่อแล้ว..พี่จากัวร์ไปไหนเหรอคะแล้วคุณเป็นใครเหรอทำไมถึงรับโทรศัพท์พี่จากัวร์"
"ฉันเป็นคู่หมั้นจากัวร์ เธอมีอะไรจะพูดกับเขาฝากบอกฉันได้"
"เอ่อ..คู่หมั้นเหรอคะ พี่คือคู่หมั้นพี่จากัวร์เหรอคะ" เสียงหวานใสดูเศร้าลงไปในทันทีที่เธอบอกฐานะของตัวเองว่าเป็นใคร
"อืม หรือเธอคิดว่าฉันโกหกล่ะ"
"ปะ เปล่าค่ะ"
"แล้วเธอโทรมามีอะไรจะพูดกับคู่หมั้นของฉันล่ะบอกฉันได้นะถ้าเขามาฉันจะบอกให้"
"คือวันนี้พี่จากัวร์นัดโนล่าไว้ว่าจะติวให้โนล่าค่ะ"
"เขาคงไปติวให้เธอไม่ได้แล้วล่ะเพราะเขาต้องดูแลฉัน"
"ดูแล ดูแลทำไมคะพี่เป็นอะไรเหรอไม่สบายเหรอคะ"
"อืมใช่ฉันไม่สบาย"
"งั้นโนล่าไม่รบกวนแล้วค่ะ พี่พักผ่อนเยอะๆ นะคะอย่าลืมทานยาด้วยนะคะ สวัสดีค่ะ"
ตี๊ดดดดดดดดดดดด ยัยนั่นวางสายไปแล้วมันทำให้เธองงมากกับผู้หญิงคนนี้คำพูดคำจาที่ฟังรื่นหูฟังยังไงก็ไม่ได้เสแสร้งแกล้งพูดยัยนั่นพูดเพราะมากๆ พูดจาดีมีคะมีขาทุกคำจนเธอละอายใจไปเลยเมื่อเทียบกับคำพูดและน้ำเสียงของตัวเอง คิดไปคิดมาเหมือนตัวเธอเองเป็นนางร้ายแล้วเด็กนั่นเป็นนางเอกเลยล่ะ เอ๊ะหรือจริงๆแล้วเธอเหมาะที่จะเป็นนางร้ายมากกว่า
สรุปใครนางเอกใครนางร้าย55555555
(
- ผู้เขียน
