พรีม...
จากัวร์เดินถือแก้วน้ำส้มเข้ามาให้เธอพร้อมถ้วยข้าวที่ถ้าให้เดาน่าจะเป็นถ้วยข้าวต้ม
"อ่ะกินยาซะจะได้หายปวดท้อง แล้วจะได้กินข้าวต้มฉันลงมือทำเองเลยนะ"
"นายอ่ะนะทำเอง"
"อืมใช่ทำไมไม่เชื่อ?? "
"ฉันเพิ่งรู้ว่านายทำอาหารเป็น"
"เพราะเธอทำไม่เป็นไงฉันถึงต้องฝึกทำให้เป็น"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่ฉันทำอาหารไม่เป็นด้วย"
"ก็อีกหน่อยพอเราแต่งงานกันฉันจะได้ไม่อดตายไงเพราะมีเมียที่ทำอะไรไม่เป็น^^"
"ไอ้จากัวร์!!! "
"5555ล้อเล่นฉันแค่ไม่อยากให้เธอลำบากต้องทำอะไรในสิ่งที่เธอไม่ชอบทำอย่างการทำอาหารเพราะถ้าเธอทำไม่เป็นฉันก็จะทำให้เธอกินเอง"
"นาย.."
"ถ้าเราแต่งงานกันเธอไม่ต้องเป็นห่วงนะเรื่องงานในบ้านฉันจะทำเองเธอก็เป็นคุณนายคอยชี้นิ้วสั่งก็พอ"
"ถ้าเราแต่งงานกันจริงๆ ฉันคงเป็นเมียที่แย่มากๆ ที่ทำอะไรไม่เป็น"
"อย่าคิดแบบนั้นสิเธออาจจะไม่เก่งเรื่องงานบ้านแต่เธอเก่งเรื่องบนเตียง แค่นั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ^^"
"ไอ้บ้า!!! ไอ้จากัวร์บ้า!!! " เธอเขวี้ยงหมอนใส่ไอ้บ้าจากัวร์ที่พูดจาน่าเกลียดคือมันทั้งเขินทั้งอาย
"หน้าแดงขนาดนี้เขินล่ะสิ"
"ก็นายพูดบ้าอะไรก็ไม่รู้นี่"
"พรีม" จากัวร์เดินมานั่งข้างๆ แล้วดึงเธอเข้าไปกอดโดยทีเธอไม่ได้ขัดขืนอะไรเพราะไม่รู้จะทำไปเพื่ออะไรในเมื่อเธอเองก็ต้องการมัน ไม่รู้สิพอรู้ว่ามีใครมาสนใจจากัวร์เธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมากลัวว่าจะมีใครมาแย่งเขาไป ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดีนิสัยดีกว่าเธอมีเหรอที่จากัวร์จะไม่ชอบ ใครๆ ก็ชอบผู้หญิงดีๆ นิสัยดีๆ กันทั้งนั้นไม่มีใครชอบผู้หญิงขี้วีนและเอาแต่ใจไร้เหตุผลแบบเธอหรอกจริงไหมถ้าเลือกได้ใครๆ ก็ย่อมที่จะต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง
"ถ้าฉันบอกว่าฉันรักเธอเธอจะว่ายังไงพรีม"
"นายทำไมถึงรักฉันล่ะจากัวร์นิสัยฉันเป็นยังไงนายก็รู้ฉันไม่มีอะไรดีเลยนะเอาแต่ใจนิสัยก็เสีย"
"เธอรู้ตัวเองด้วยเหรอว่านิสัยตัวเองเป็นยังไง"
"ก็รู้>สามวันต่อมา....
จากัวร์...
วันนี้ฉันต้องไปนอนค้างบ้านไอ้โน่นะ" ผมบอกกับคนที่กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงนอนในห้องของผม คือตั้งแต่วันนั้นผ่านมาสามวันแล้วที่พรีมเธอมานอนห้องผมไม่ยอมกลับไปนอนห้องตัวเองเพราะเธอกลัวว่าโนล่าจะโทรมาหาผมตอนที่เธอไม่อยู่ด้วย เรื่องที่เรานอนห้องเดียวกันพ่อกับแม่ก็รู้ทุกคนในบ้านรู้แต่เราสองคนก็ให้คำมั่นสัญญากับผู้ใหญ่ไว้ว่าเราจะไม่ทำอะไรเกินเลยกันอย่างแน่นอนและพ่อกับแม่รวมถึงลุงภัทรน้าเคทก็ยอมที่จะเชื่อใจผมกับพรีม
"ไม่ให้ไป"
"ฉันนัดมันเอาไว้แล้วนะพรีม" วันนี้ผมกับไอ้โน่มีนัดเล่นเกมส์กันครับหลังที่ผมเลื่อนนัดมันมาสองวันแล้ว
"นายเห็นเพื่อนดีกว่าฉันก็ไปเลย"
"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ"
"ทำไมจะไม่ใช่ ใช่สิ นายคงจะเบื่อฉันแล้วนายก็เลยอยากไปหายัยเด็กโนล่านั่นใช่ไหมล่ะ"
"คิดมากน่าฉันไปไม่เกี่ยวกับโนล่าเลย"
"งั้นนายก็ให้ฉันไปด้วย"
"ห๊ะ!!! "
"ฉันจะยอมให้นายไปนอนแต่มีข้อแม้ว่าฉันจะต้องไปนอนด้วย"
"ฉันนอนห้องไอ้โน่นะเธอจะไปนอนได้ไงไม่เอาอ่ะ"
"งั้นก็ไม่ต้องไปเพราะถ้านายไปตั้งแต่นี้ต่อไปฉันจะกลับไปนอนห้องตัวเองและนายก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปในห้องของฉัน ว่าไงจะเอาไงจะให้ไปหรือไม่ให้ไปก็พูดมา หนึ่ง สอง สะ.."
"โอเคอยากไปก็ไปแต่ชุดนอนขอเป็นเสื้อกับกางเกงขายาวนะกระโปรงไม่ต้องเอาไป"
"ทำไมอ่ะฉันชอบนอนใส่ชุดกระโปรงนอนนายก็รู้"
"แล้วเธอรู้มั้ยว่าเวลาเธอนอนตอนกลางคืนกระโปรงเธอมันเลิกขึ้นมาถึงเอวเห็นไปถึงกางเกงในลายคิตตี้ของเธอฉันต้องคอยลุกขึ้นมาดึงมันลงให้แทบทุกคืน"
"หา!!! จริงดิ" พรีมทำหน้าไม่ค่อยเชื่อต่อไปผมคงต้องเอามือถือมาถ่ายไว้ว่าที่ผมพูดมันจริงหรือไม่จริง
"เออ!! ฉันไม่อยากให้ใครมาเห็นร่างกายของเธอเพราะฉันหวงเข้าใจไหม หวงทุกอย่างที่เป็นเธอ"
".................."
เอ็นดูความหวงนี้555ว่าแต่นางน่ารักเนอะจากัวร์อ่ะ>//