“ค่ะ จำได้ค่ะพี่พีช”
“กำลังคุยอะไรกันอยู่คะ ท่าทางสนุกเชียว”
“เปล่าค่ะ” บัณฑิตารีบปฏิเสธจนลิ้นพันกัน ในขณะที่พิชญายิ้มให้เด็กสาวทั้งสอง เธอได้ยินสองสาวคุยกันอย่างชัดเจน จะเรียกว่าแอบฟังก็ได้ เพราะสองสาวก็ไม่ได้คุยกันเสียงดังอะไร แต่เผอิญเธอมาช่วยงานที่ร้านของเพื่อนสาวที่เพิ่งเปิดร้านใหม่ เรียกว่าหาอะไรทำอะไรแก้เหงาที่กลับมาอยู่ประเทศไทย แต่ไม่คิดว่าจะได้ยินช็อตเด็ดแบบนี้เข้า
นี่แหละหนา... ที่เขาเรียกว่าหน้าต่างมีหูประตูมีช่อง
“ขอพี่นั่งด้วยคนได้ไหมคะ” พิชญายังตื้อไม่เลิก เอ่ยขอนั่งด้วยกันกับสองสาว
“เอ่อ... ค่ะ” บัณฑิตารับคำอย่างเสียไม่ได้
“ใครกันอะแก” ปณิตาขยับไปกระซิบถามเพื่อน รู้สึกตำหนิคนตรงหน้านัก ไม่ได้รู้จักสนิทสนมกันแต่จู่ ๆ ก็มาขอนั่งด้วยกัน
“แฟนเก่าพี่กายน่ะแก” บัณฑิตากระซิบตอบเพื่อนกลับไป
“เฮ้ย! จริงดิ” ปณิตาอุทานออกมาเบา ๆ มองอีกฝ่ายอย่างพินิจพิจารณา ก็เห็นว่าผู้หญิงตร
