ตอนที่ 45
ความทรงจำที่อบอุ่น
“ไวน์ค่ะคุณวิณณ์”
แก้วไวน์ถูกเสิร์ฟให้ตรงหน้าหลังมื้ออาหารเย็นเสร็จเรียบร้อย วันนี้วิณณ์พกไวน์มาเองในรถเพื่อมาดื่มที่นี่โดยเฉพาะ อะไรหลายอย่างในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามีเรื่องให้ต้องขบคิด แต่ในวันนี้เขาเริ่มจะผ่อนคลายขึ้นมาพอควร เมื่อได้มานั่งปล่อยใจดื่มไวน์ในบ้านหลังนี้
ความรู้สึกเย็นสงบเกิดขึ้นมาอย่างประหลาด
“เธอรู้มั้ยฉันกับพี่ชายเพิ่งจะมาคุยกันเมื่อไม่นานนี้เอง”
วิณณ์เอ่ยบอก เมื่อเห็นหญิงสาวมาย่อกายนั่งข้างๆและทอดสายตามองไปยังสวนข้างบ้านด้วยกัน และเธอมองหน้าเขาอย่างฉงน
“หือ”
ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอขณะยกแก้วขึ้นจิบ
“ตอนเด็กฉันชอบคิดว่าตัวเองไม่เก่ง ต่างกับพี่กานต์ที่เรียนเก่งมาก พ่อกับแม่จะคอยชื่นชมตลอดและอยากให้ฉันเป็นเหมือนพี่ชาย จำได้ว่าฉันไม่อยากเรียน Oxford เหมือนพี่กานต์ไม่อยากเจริญรอยตามไม่อยากจะอะไรทั้งนั้น”
เขาเล่าอย่างใจเย็น ก่อนจะเอนกายยังพน
