กึก!!
“แหวะ!!”
“พี่นาราเป็นอะไรไปคะ”
“อ้วก~” ฉันไม่สามารถตอบคำถามเดซี่ได้ ณ ตอนนั้น เมื่อเกิดอาการผิดปกติขึ้นหลังจากตักข้าวแช่และเครื่องเคียงเข้าปากได้คำที่สองเท่านั้น รู้สึกกลิ่นของมันเหม็นเหมือนปลาเน่ายังไงยังงั้น จนไม่สามารถทนกลืนมันลงคอไปได้ ต้องรีบวิ่งมาอ้วกในห้องน้ำทันที
“อ้วก~”
“คุณหนูเป็นอะไรไปคะ”
“ไหวไหมคะพี่นารา” มือเล็กของเดซี่ลูบหลังให้ฉัน เมื่อฉันยังโก่งคออ้วกออกมาไม่หยุด จนหัวแทบมุดลงไปในชักโครก
“อ้วก~”
“จินฝากคุณหนูไว้กับคุณก่อนนะคะ จินจะรีบไปตามคุณท่านมาดูอาการคุณหนูก่อน”
“จ๊ะๆ ไปเถอะ พี่นาราเป็นอะไรไปคะ ไหวไหม” ฉันรับกระดาษเช็ดปากจากมือเดซี่ขึ้นมาเช็ดทำความสะอาด โดยมีเธอพยุงฉันให้ลุกขึ้นยืนอย่างเงอะงะ
“สงสัยอาหารจะเป็นพิษ”
“ตายแล้วยัยนา เป็นอะไรไปลูก” คุณแม่เข้ามาประครองฉันให้เดินไปที่โซฟา โดยอีกข้างก็มีเดซี่คอยประครองอยู่ด้วย
“จิน ไปเรียกคนขับรถเอารถออก ฉันจะพ
