หลายสัปดาห์ต่อมา
วันนี้ฉันเลือกทำงานอยู่ที่บ้านเพราะเมื่อเช้าฝนตกหนัก ออกไปไซต์งานก่อสร้างไม่ได้เลยให้เฉพาะคุณพ่อเข้าไปที่บริษัท ช่วงนี้ฉันถือว่าได้เข้ามาช่วยงานคุณพ่ออย่างเต็มตัวแล้ว หลังจากช่วยบ้าง เล่นบ้างมาพักใหญ่
“คุณหนูคะ มีแขกมาขอพบค่ะ”
“ใครกันเหรอคะป้าแวว” ฉันเงยหน้าขึ้นจากแฟ้มเอกสาร ถามป้าแววที่เดินเข้ามาหาฉันถึงในห้องทำงาน
“เด็กผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารักเลยทีเดียวค่ะ เธอบอกว่าเป็นน้องสาวคุณคาเทค่ะ”
“เดซี่งั้นเหรอคะ” ฉันชะงักไปเล็กน้อย ปากบางพูดชื่อเดซี่ขึ้นมาอัตโนมัติ ภาพวันที่เธอไปอาละวาดฉันที่บริษัทพี่คาเทยังไม่เลือนหายไปฉันยังจำทุกคำพูด จำได้ทุกอณูของแววตาที่มองมาทางฉันด้วยความโกรธเกลียด
รู้สึกถึงเสียงกรี๊ดที่ยังดังก้องอยู่ในหูของฉันได้ดี หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย รู้แต่เพียงว่า เธอไปรักษาตัวที่ฮ่องกง ผ่านไปหลายเดือนพอถึงตอนนี้เธอมาที่นี่หาฉันทำไม
“เธอบอกช
