บทที่34 เดี๋ยวเจอดี

1426 คำ

@ อินฟีนิตี้ผับ “ถ้าจะเอาแต่นั่งเหม่อขนาดนี้ ให้กูกลับไปส่งมึงก่อนไหมไอ้นา” “ไอ้วิน มึงไม่เป็นมันมึงไม่เข้าใจหรอก มีอย่างที่ไหน ผัวอุตส่าห์จะพาเข้าบ้าน แต่ดั้นถูกสะกัดฟรีคลิกจากน้องสาวที่เป็นประสาทซะก่อน” “...”ฉันเงยหน้าขึ้นสบตาเพื่อนทั้งสามคน ที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ ก่อนหน้านั้นฟักแฟงไปรับฉันมาจากคอนโด ก็ตามที่เราสี่คนนัดหมายเอากันไว้ว่าจะมาฉลองเรียนจบที่นี่ แต่พอเกินเรื่องเมื่อตอนบ่ายฉันเลยนอยด์ไปเลย ส่วนพี่คาเทเขาลากตัวเดซี่กลับไปที่บ้านได้สำเร็จ ตอนนี้อยู่ในมือหมอแล้ว น่าจะให้ยาคลายเครียดแล้วเธอก็หลับไปล่ะมั้ง พอพี่เขารู้ว่าฉันมีนัดกับเพื่อนอยู่แล้วก็สนับสนุนให้ฉันออกมาสนุกกับเพื่อนนะ แต่ใครมันจะมีอารมณ์มาสนุกจริงไหม “ใจเย็นๆ ก่อนเว้ย พี่คาเทเขาก็พยายามงัดข้อกับเดซี่อยู่นั่นแหละ แกอย่าคิดมากเลย ยังไงเขาก็ต้องเลือกแกป่ะว่ะ” ฟักแฟงก็อีกคน เธอนั่งอยู่ข้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม