ไม่ทันที่จะได้คิดอะไรฟุ้งซ่านกับข้อความที่พี่เสือส่งมา เสียงสัญญาณก็ดังขึ้นพร้อมกับรถที่พุ่งทยานออกตัวไปด้วยความเร็ว ฉันรีบควานมือหาที่จับพร้อมหลับตาปี๋เพราะความกลัว หัวใจมันเต้นรัวๆ หากมีพระวางอยู่ใกล้ๆ คงจะรีบคว้ามากอดไว้แล้วสวดมนต์
รู้สึกได้ถึงแรงส่ายไปมาของรถและถูกกระแทกอย่างแรงจนศีรษะเหวี่ยงกระแทกกับกระจก ทำให้ต้องลืมตาขึ้นมาดู
มันจุกในอกเพราะมั่นใจว่าพี่เสือจะไม่ทำแต่ฉันคิดผิดเพราะเขาทำไปแล้วถึงแม้รถจะไม่เสียหลักก็ตาม
มันยิ่งตอกย้ำว่าตัวเองไม่ได้สำคัญอะไรเลยจริงๆ ที่คิดไปก่อนหน้าฉันก็แค่เข้าข้างตัวเอง
รถของพี่เสือพุ่งแซงขึ้นพร้อมปาดหน้าและไม่ยอมเปิดช่องให้พี่ยูได้ขึ้นแซง อย่างที่บอกว่าฝีมือคนละระดับกัน
ถึงแม้จะไม่เกิดเหตุการณ์แบบเมื่อครู่แต่ก็ยังใจเสียอยู่ หากพี่ยูประครองรถไม่ดีคงเสียหลักไปแล้ว เขากล้าทำมันจริงๆ
แน่นอนว่ารถที่พุ่งเข้าเส้นชัยไปก่อนต้องเป็นพี่เสืออยู่แล้ว
