เวเวอร์ลี่ยิ้มบางๆ ให้กับอันโตนิโอที่หล่อนได้เจอกับเขาโดยบังเอิญหลังจากเวลาเลิกงานของหล่อน ดังนั้นหล่อนกับเขาจึงมานั่งทานมื้อค่ำกันตามประสาคนรู้จักกันในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากเดอะชาร์ดมากเลยทีเดียว
“สบายดีนะ เวเวอร์ลี่”
คนถูกถามฝืนยิ้มออกมา จากนั้นจึงโกหกออกไปทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าหล่อนไม่มีทางหลอกผู้ชายที่มีสติปัญญาหลักแหลมดังเช่นอันโตนิโอได้
“สบายดีค่ะ”
“แต่ผมว่าคุณกำลังโกหก...”
เวเวอร์ลี่ไม่ตอบอะไรออกมาอีกนอกจากนั่งหน้าเศร้า
“ทำไมไม่ปรับความเข้าใจกับเขาซะล่ะ และถ้าต้องการคำยืนยันจากผม หรือความช่วยเหลืออะไร บอกผมได้เสมอ”
คนที่นั่งก้มหน้าอยู่ เงยหน้าขึ้นมาและปฏิเสธ “มันไม่มีประโยชน์อะไรแล้วล่ะค่ะ นาธานเกลียดฉันไปเสียแล้ว”
“ผมคิดว่าถ้ารักแล้ว หากจะหยุดรักมันทำยากมากนะ เวเวอร์ลี่”
“แต่นาธานทำได้ค่ะ เขาเกลียดฉันแล้วจริงๆ ไม่มองหน้าด้วยซ้ำเวลาที่เจอฉัน”
คราวนี้คนพ
