เด็กน้อยของสิงห์4|เลิกกันทั้งที่ยังรัก
1592 คำ
แอดดด
เสียงเปิดประตูเข้ามาอย่างเสียมารยาททำให้เขาที่กำลังนั่งพูดคุยเล่นกับเพื่อนหันไปมอง เห็นคนที่เดินเข้ามาคือยาหยี ซึ่งตอนนี้หน้าของเธอเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา เขารู้สึกตกใจมากจึงลุกขึ้นเพื่อเดินไปหาเธอให้เร็ว
“เป็นอะไร ใครทำอะไรถึงร้องไห้อย่างนี้”
“ฮืออออ...”
แต่เธอก็ยังไม่ยอมบอกเขา เอาแต่ยืนร้องไห้อยู่แบบนี้ไม่หยุด เขาจึงเดินจูงมือเธอเพื่อจะมานั่งแต่เธอดันสะบัดมือที่เขาจับทิ้ง
“ไม่ต้องมาจับหนูเลย”
“เป็นอะไรก็พูดออกมาสิวะ”
“สิงห์นอกใจหนูเหรอ”
“นอกใจอะไร พูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ ฉันเริ่มงงไปหมดแล้วนะ”
“แล้วนี่คืออะไร”
เขามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ที่เด็กสาวโชว์ให้เขาดู เป็นคลิปวิดีโอที่แพรไหมกำลังยืนกอดเขาอยู่
“หลักฐานขนาดนี้ ยังคิดจะโกหกหนูอีกเหรอคะ”
“มันไม่มีอะไร ก็คลิปแอบถ่ายเฉย ๆ”
“สิงห์”
“ไอ้คนที่มันเอามาลงมันตัดคลิปแค่เหลือสั้น ๆ ให้คนเข้าใจผิด”
“หนูไม่เชื่ออะไรทั้งนั้น เพราะสิงห์รักพี่เขามาก”
“ฉันยอมรับว่าเคยรักแพรไหมมาก แต่ตอนนี้ไม่ได้รักแล้ว เพราะฉันมีเธอ”
“หยุดพูดเรื่องน่าตลกเถอะ คิดว่าคนอย่างหนูหลอกง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง”
“ฉันไม่เคยโกหกเธอ”
“ถึงไม่เคยโกหกก็ไม่ได้แปลว่าจะโกหกไม่ได้นิ”
“อยากคิดอะไรก็คิดไป เพราะถึงพูดไปเธอก็ไม่ฟังอยู่ดี”
“ใช่ไง ถึงสิงห์พูดอะไรมาหนูก็ไม่ฟังอยู่แล้ว เพราะสิงห์รักพี่เขามาก”
“ก็บอกอยู่ว่าเคยรัก แต่ตอนนี้ไม่ได้รักแล้ว”
“เราเลิกกันเถอะ”
“ยาหยี เรื่องแค่นี้ถึงกับเลิกกันเลยเหรอ ก็บอกแล้วไงว่ามันไม่มีอะไร”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วให้เขากอดทำไม”
“ก็แพรไหมร้องไห้และกำลังเสียใจ ฉันเลยกอดปลอบเธอ”
“ฟังแค่นี้ก็รู้แล้ว ว่าสิงห์ยังรักยังแคร์พี่เขาอยู่ อย่าหลอกตัวเองเลย”
“…..”
“งั้นหนูยอมเลิกให้ก็ได้ สิงห์จะได้กลับไปรักกับพี่เขาเหมือนเดิม”
เด็กสาวพูดตึงตังคิดเองเออเองพร้อมกับวิ่งออกไป ซึ่งเขาก็ไม่ได้ตามไป เพราะคิดว่าถึงตามไปเธอก็คงไม่ยอมฟังที่เขาอธิบายอยู่ดี จึงกดส่งข้อความหารุ่นน้องอย่างแจ๊สเพื่อให้ไปส่งเธอที่บ้านให้หน่อย
“ทำไมไม่ตามไป กูว่าน้องเขาน่าจะเสียใจมาก” เจมส์เพื่อนของเขาที่นั่งอยู่ก็พูดออกมาหลังจากนั่งเงียบดูสถานการณ์มานาน
“ไม่ไปหรอก รอให้เธอใจเย็นกว่านี้ก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่”
“ยาหยีร้องไห้หนักมากเลยนะเฮีย”
“กูเห็นแล้ว”
“น่าสงสารจัง”
แอดดด
เสียงเปิดประตูเข้ามาอย่างเสียมารยาทอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับเป็นพีชรุ่นน้องของเขาแทน
“ทำไมร้องไห้อย่างนั้น เด็กเฮียเป็นอะไร”
“ไม่มีอะไรหรอก แล้วไปไหนมาไม่เห็นหน้าหลายวันเลย”
“มันก็กกตัวอยู่กับแฟนมันน่ะสิครับเฮีย เพื่อนฝูงไม่อยากจะมาหาหรอก”
“เสือก”
“นี่มึงติดแฟนมึงขนาดนั้นเลยเหรอวะ” เขาถามมันออกไป เพราะปกติรุ่นน้องคนนี้ไม่ใช่คนที่จะมีนิสัยติดแฟน หรือว่าการที่มันมีแฟนครั้งแรกจะทำให้มันเห่อ
“ก็คนมันรักทำไงได้วะเฮีย”
“ไม่อยากจะเชื่อเลย”
เจมส์เพื่อนของเขาก็พูดออกมาพร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่ม
“ตอนกูรู้ครั้งแรกกูก็แทบไม่เชื่อเหมือนกันไอ้เจมส์ ใครจะคิดว่าน้ำหน้าอย่างมันจะมีใครเอา” เขาพูดออกไปอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกับยื่นมือไปหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาดื่มหมดภายในรวดเดียว แล้ววางแก้วลงคืน
“แล้วไม่พาแฟนมาด้วยบ้างวะ”
“ผมไม่อยากพาเธอมาสถานที่แบบนี้ครับ อีกอย่างเธอไม่อยู่ผมเพิ่งไปส่งเธอที่สนามบินมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้เอง”
“ไปเที่ยวเหรอ”
“ไม่ครับ เธอไปทำธุระเรื่องเรียนที่จีน”
“แฟนมึงจะไปเรียนต่อที่จีน”
“ใช่”
“จะเป็นรักระยะไกลหรือเนี่ย”
“คงเป็นแบบนั้น เลิกพูดเรื่องผมได้แล้ว แล้วนี่ไอ้แบงก์บอกว่ามีคนมาท้าผมแข่งใช่ไหม มันเป็นใคร”
“น้องชายของเจ้าของสนามคู่แข่งเฮียเอง ชื่อชอร์น”
“สนามxx”
“ใช่”
“งั้นผมรับคำท้า แต่ขอเป็นพรุ่งนี้แทนนะวันนี้ไม่พร้อม”
“เดี๋ยวให้ไอ้แจ๊สจัดการให้”
“ครับ”
แอดดด
ในตอนนั้นเองก็มีคนเปิดประตูเข้ามาในห้องที่เขาอยู่โดยพลการอีกครั้ง
“มึงนี่ยังมารยาททรามเหมือนเพื่อนมึงเลยนะ กูบอกกี่ครั้งแล้วว่าถ้าพวกมึงเข้ามาต้องเคาะก่อน”
“จะเคาะให้ยุ่งยากทำไมวะเฮีย”
มันตอบเขาพร้อมกับเดินมานั่งลงบริเวณด้านข้างเพื่อนของมัน
“เมื่อกี้กูเห็นไอ้สิบด้วย”
“มันมาทำไม”
“ไม่รู้เหมือนกันไม่ได้ถาม”
“ใครเหรอ” เขาถามรุ่นน้องออกไปหลังจากที่มันพูดถึงใครกันก็ไม่รู้
“ลูกพี่ลูกน้องของแฟนผมครับ”
“ชื่อคุ้นนะ ใช่คนที่แข่งรถกับมึงเมื่อเดือนก่อนไหม”
“ใช่”
“งั้นมาดื่มกันดีกว่า อยู่กันครบทั้งที”
เพื่อนของเขาก็พูดออกมาพร้อมกับวางแก้วลงที่เดิมเพื่อให้รุ่นน้องรินเครื่องดื่มให้ใหม่
…..
หลังจากที่แจ๊สขับรถมาส่งถึงบ้าน เธอก็รีบลงจากรถแล้วก็รีบวิ่งเข้ามาในบ้านโดยไม่เอ่ยลาเขาเลย พอใช้กุญแจไขเข้ามาในบ้านเรียบร้อยแล้วเธอก็มานั่งร้องไห้อยู่บริเวณโซฟาหน้าโทรทัศน์
“ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้”
“ฮือออออ”
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมใครทำอะไรบอกย่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ”
เธอที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ก็รีบใช้มือเช็ดน้ำตาของตัวเองออกทันที
“มาตอนไหนเนี่ย”
“ไม่ต้องชวนเปลี่ยนเรื่องเลย ตอบมาว่าทำไมร้องไห้ ใครทำอะไร”
“ไม่มีใครทำอะไรหรอกจ้ะย่า เมื่อกี้ละอองฝุ่นมันเข้าตา”
“ไม่ต้องมาโกหกเลย บอกย่ามาเดี๋ยวนี้”
“ก็บะ.../ย่าอาบน้ำร้อนมาก่อนเอ็ง ทำไมจะไม่รู้ว่าร้องไห้แบบนี้มีไม่กี่อย่างหรอก”
“ย่า~~”
“บอกมา หรือเจ้าสิงห์ทำอะไรเอ็ง ถ้าไม่ยอมบอกย่าจะไปถามเขาเองนะ”
ย่าของเธอขู่ออกมาแบบนั้น แต่เธอก็ยังไม่ยอมปริปากพูดเอาแต่ใช้มือเช็ดน้ำตาของตัวเองออกจากหน้า ซึ่งเวลาผ่านไปสักพักย่าของเธอทำท่าทางเหมือนจะเดินออกไปหน้าบ้านเธอจึงรีบวิ่งไปยืนขวางเอาไว้
“ย่า มันไม่มีอะไรจริง ๆ “
“ย่าไม่เชื่อเอ็งหรอก พูดมา”
“หนูอกหัก เข้าใจหรือยัง”
“ทำไมถึงอกหักได้ หรือว่ามันหลอกเจาะไข่แดงเอ็ง พอได้ก็ทิ้งเอ็งเลยแบบนี้ใช่ไหม”
“สิงห์ยังไม่ได้เจาะไข่แดงหนูเลย แค่เขาจูบหนูก่อนยังไม่เคยด้วยซ้ำ มีแต่หนูจับเขาจูบก่อน”
“โล่งอกไปที นึกว่าโดนหลอกเพราะเขาได้แล้วก็ทิ้ง แล้วตกลงเป็นอะไรทำไมถึงร้องไห้” ท่านเดินลงมานั่งบนโซฟาบริเวณหน้าโทรทัศน์ ส่วนเธอก็เดินมานั่งลงด้านข้างที่ว่างแทน
“เราเลิกกันแล้วค่ะ”
“ทำไมถึงเลิก ย่าก็เห็นเจ้าสิงห์กับเอ็งรักกันดีนี่”
“หนูรักเขาค่ะ แต่เขาไม่ได้รักหนูเลย ที่ยอมคบกับหนูก็เพราะสงสาร”
“มันทำแบบนี้ได้ยังไงกัน เลวที่สุดเลย”
“ใช่ค่ะ เลวที่สุดเลย”
“หยุดร้องไห้หลานย่า เอ็งเป็นคนสวยหาแฟนใหม่ได้ไม่ยาก”
“แต่หนูรักเขาค่ะย่า เราคบกันมาจะหนึ่งปีแล้ว ถ้าให้ลืมมันลืมยากมากเลย”
“ย่ารู้ลูก ของแบบนี้มันลืมกันยากแต่มันก็ลืมกันได้”
“…..”
“ถ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาให้หมด ไม่ต้องไปเก็บเอาไว้”
“ฮืออออ~~~”
“คนสวยของย่า”
ย่าของเธอกอดปลอบเธอแน่น ส่วนเธอก็กอดตอบท่านไปพร้อมกับร้องไห้ออกมาใหม่
“ร้องให้เต็มที่แค่คืนนี้พอนะ ตื่นเช้ามาก็ไม่ต้องร้องแล้ว”
“หนูจะพยายามค่ะย่า”
“หลานย่าเก่งอยู่แล้ว”
“หนูรักย่านะคะ”
“ย่าก็รักเอ็งเหมือนกัน”
“ต่อไปนี้ หนูจะไม่แบ่งหัวใจให้ใครแล้ว”
“อย่าพูดตอนโกรธ”
“หนูพูดจริง ๆ นะ ขอนอนบนตักได้ไหม”
“ได้สิลูก ปกติเอ็งก็นอนออกจะบ่อยทำไมครั้งนี้มาถามล่ะ”
“ไม่รู้” เธอพูดเสียงอู้อี้ในลำคอพร้อมกับขยับไปนอนลงบนหน้าตักของย่าตัวเอง พร้อมกับดึงมือของท่านมากอดเอาไว้
“หนูขอนอนสักงีบนะ ถ้าเมื่อยก็ปลุกได้เลย”
“นอนเถอะลูก ย่าไม่เมื่อยหรอก”
พอย่าของเธอพูดแบบนั้น เธอก็ค่อย ๆ หลับตานอนลง เพราะหลังจากร้องไห้ติดต่อกันมานานก็รู้สึกเมื่อยตามาก
- ผู้เขียน
