หล่อนจะไปจากที่นี่ หล่อนจะไม่อยู่กับผู้ชายใจร้ายใจดำอย่างฐิติพัฒน์อีกแล้ว
“ทำไมตื่นเร็วจังล่ะ”
คนตัวโตถามเสียงงัวเงีย พร้อมกับดึงแขนหล่อนแรงๆ จนหล่อนเสียหลักล้มลงไปนอนอีกครั้ง
“ปล่อยฉันนะ”
หัวใจของหล่อนเต้นไม่เป็นระส่ำ เมื่อเขาพลิกตัวขึ้นมาทาบทับเอาไว้ ฐิติพัฒน์ยามตื่นนอนใหม่ๆ ผมยุ่งๆ ตาปรือๆ แบบนี้ ทำไมช่างดูเย้ายวนให้ลุ่มหลงเหลือเกินนะ
เขามีเสน่ห์จนหล่อนอยากจะแปลงร่างเป็นนางเสือสาวแล้วขย้ำกลืนกินเสียทั้งตัว
บ้าๆๆๆ
หล่อนจะต้องมองข้ามความหล่อ ความใหญ่ ความยาว และความเอวดีของเขาให้หมด เพราะสิ่งที่เขาทำกับหล่อนมันเรียกว่าร้ายกาจมาก และแน่นอนว่าหล่อนรับไม่ได้
เขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในใจแล้ว และหล่อนก็ไม่สามารถทนอยู่ใกล้กับเขาได้อีก
“ไม่ให้ไปไหนหรอก”
“นี่อย่ามาทำรุ่มร่ามกับฉันนะคุณอัษ” หล่อนแหวเสียงดัง แต่ชายหนุ่มที่ทาบทับอยู่บนตัวของหล่อนกลับอมยิ้มซะอย่างนั้น
“ไม่ให้ผมทำรุ่มร่ามกับเ
