“คุณหมอมาแล้ว!” อิศเรศถึงกับโล่งใจที่คุณหมอมาได้ถูกจังหวะเวลา เพราะเขากำลังจะรับมือน้องชายไม่ไหวพอดี เขาละสายตาจากน้องชายหันไปสนทนากับคุณหมอวัยห้าสิบอย่างสนิทสนมทันที “ฟื้นแล้วคุยไม่หยุดเลยครับอาหมอ”
“ดีมาก ดีแล้ว เป็นไงบ้างเมฆ” คุณหมอธนากร อาจารย์หมอวัยห้าสิบ ซึ่งเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านสมองและหัวใจ เขาเป็นหมอประจำตัวของอิศรามาตั้งแต่ก่อนไปอเมริกา กระทั่งกลับมาเมื่อหลายเดือนก่อน อิศราก็ยังแวะเวียนมาหาคุณหมอธนากรไม่ได้ขาด
“มา...หมอขอดูหน่อย”
“เดี๋ยวครับ ผมขอถามถึงคนไข้ที่ชื่อ...”
“เงียบก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน” หมอธนากรปรามคนไข้จอมดีดด้วยสีหน้าผ่อนคลายและเอ็นดู เขาทำการตรวจร่างกายผู้ป่วยอีกครั้งอย่างละเอียด แล้วจึงพยักหน้าอย่างพึงพอใจกับผลของการผ่าตัด
“ข่าวดีนะ แข็งแรงมากนะเรา”
“ครับ ผมดีขึ้นแล้ว” เขาพูดพลางแสดงความกระตือรือร้นแต่แอบรนรานจนใครก็มองออก “ผมอยากคุยกับอาหมอตามลำพัง
