หวังดี
1567 คำ
ต้นหลิว.....
"แกจะกลับไปหาเค้าทำไมเลิกแล้วก็น่าจะเลิกไปเลยผู้ชายที่ไม่ยอมให้อิสระอยู่ด้วยก็อึดอัดตาย"
"ก็เจไดเค้ารักฉันแล้วฉันก็รักเจได ที่ผ่านมาฉันเป็นฝ่ายผิดแต่เขาก็ยอมยกโทษให้ฉัน"
"แกไม่ได้ผิดนะหลิวคนผิดคือเจไดเค้าทำเหมือนไม่ไว้ใจแกตามติดแกไปทุกที่แกชอบเหรอ"
"นั่นดิพวกเราเห็นยังอึดอัดแทนแกเลย แกอยากจะกลับไปเป็นแบบเดิมเหรอห๊ะ"
"เพราะไม่มีใครรักฉันและหวังดีกับฉันเท่าเขาอีกแล้วยังไงล่ะ"
"แกพูดแบบนี้หมายความว่าไงหลิว พวกเราเป็นเพื่อนแกนะหวังดีกับแกถึงได้เตือน"
"อ่อเหรอ"
"แกมีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า"
"แต่แกพูดเหมือนไม่ไว้ใจพวกเรา"
"ฉันก็แค่พูดไปตามที่เห็นนั่นแล่ะไม่มีไรหรอกฉันรู้ว่าพวกแกหวังดีกับฉัน...มาก"
"แกแน่ใจเหรอยัยหลิวว่าเค้ายังรักแกอยู่"
"แน่ใจดิ"
"ฉันไม่อยากให้แกเป็นคนโง่นะ"
"พูดแบบนี้หรือเธอไปรู้อะไรมาเหรอหยิม"
"ก็พอรู้มาบ้างแล่ะแต่แกจะเชื่อที่ฉันพูดเหรอ"
"มีอะไรก็พูดมาเถอะ"
"ก็ที่ฉันสืบรู้มาตอนนี้เจไดคบกับพี่มิ้นแฟนเก่าพี่มิคน่ะสิแล้วรู้มั้ยว่าเพราะอะไรพี่มิคกับพี่มิ้นถึงเลิกกัน"
"ไม่รู้อ่ะเธอรู้เหรอ"
"ก็เพราะเจไดไปแย่งมายังไงล่ะ พอเธอบอกเลิกเจไดเจไดก็ไปจีบพี่มิ้นต่อทันทีโดยไม่สนใจว่าพี่มิ้นจะมีแฟนอยู่แล้วหรือเปล่า"
"จริงเหรอ"
"จริงสิ เพราะแบบนี้พวกฉันถึงเชียร์แกให้พี่มิคยังไงล่ะเพราะพี่มิคน่ะน่าสงสารถูกแฟนทิ้งไปมีคนใหม่ทั้งที่ตัวเองไม่ได้ผิดอะไรเลยแต่กลับถูกแย่งแฟนไปต่อหน้าต่อตา"
"แล้วพี่มิครู้มั้ยว่าฉันกับเจไดเคยคบกัน"
"ไม่รู้หรอกพวกฉันไม่กล้าบอกพวกฉันกลัวพี่มิคจะเสียใจถ้ารู้ว่าแกเคยคบกับเจไดผู้ชายที่แย่งแฟนเค้าไป"
"เห้อคิดแล้วก็น่าสงสารพี่มิคเนอะ"
"ใช่"
"แกน่าจะเห็นใจพี่มิคมากกว่าแฟนเก่าแกนะ"
"นั่นดิพีามิคนิสัยดีมากๆ"
"หึ" ฉันหึในใจ ไม่รู้ฉันทนฟังเรื่องโกหกแบบนี้ได้ยังไงจนจบแต่ฉันไม่ได้ฟังอย่างเดียวหรอกนะฉันแอบเอามือถือมาอัดบันทึกเสียงเอาไว้ด้วยฉันจะเอาไปให้เจไดฟัง เอาตรงๆนะฉันอยากจะยกนิ้วให้หยิมเลยว่าสร้างเรื่องได้เป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้แต่ไม่ใช่นิ้วมือนะที่จะยกให้แต่เป็นนิ้วเท้าต่างหาก
เจได....
"แม่งแต่งเรื่องได้เป็นฉากๆสุดยอดเลยว่ะเหมือนอยู่ใต้เตียงของฉันงั้นแล่ะอย่าให้เจอหน้าจะเอาตีนยัดปากแม่งเลย" เจไดโมโหหนักมากเมื่อฉันเปิดคลิปเสียงของหยิมให้เขาฟัง
"ใจเย็นๆ หยิมจะพูดอะไรหลิวก็ไม่เชื่ออยู่แล้ว หลิวเชื่อเจไดแค่คนเดียวนะ^^" ฉันพูดเพื่อให้เขาใจเย็นลงถึงเจไดจะดูเป็นคนใจเย็นแต่ถ้าเขาร้อนขึ้นมาใครก็เอาไม่อยู่
"ขอบใจนะที่เชื่อใจฉันว่าฉันไม่ได้เป็นแบบที่เพื่อนเธอพูด"
"พวกเค้าไม่ใช่เพื่อนหลิวแล้ว ว่าแต่หลิวสงสัยอย่างนึงทำไมหยิมต้องพูดใส่ร้ายเจไดขนาดนี้ด้วยหลิวไม่เข้าใจ"
"หึ ถ้าเธอรู้เธอคงมีความรู้สึกไม่ต่างจากฉันตอนนี้หรอกเชื่อไหมล่ะ"
"หมายความว่าไง"
"ช่างแม่งเหอะ"
"ไม่ช่างแม่งสิมีอะไรพูดมาหลิวอยากรู้"
"อยากรู้จริงอ่ะ"
"อื้มม"
"โอเคแต่ถ้าบอกแล้วอย่าวีนอย่าโมโหนะ สัญญาก่อน"
"ทำไมต้องสัญญามันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ" ฉันเริ่มใจไม่ดีแล้วนะอย่าบอกนะว่าที่ฉันสังหรณ์ใจมันจะเป็นเรื่องจริงหลังจากนั้นเจไดก็เล่าเรื่องที่หยิมไปอ่อยเขาในห้องน้ำให้ฉันฟัง ยิ่งได้ฟังรายละเอียดอารมณ์ฉันยิ่งเดือดอยากไปที่คอนโดยัยนั่นตอนนี้แล้วกระชากหัวมาถามแล้วก็ตบให้หายแค้น กล้าดียังไงมาอ่อยเจไดทั้งที่ตัวเองเป็นคนเป่าหูให้ฉันเลิกกับเจไดตลอดเวลา
"หลิวอยากตบคน"
"ใจเย็นๆครับคุณเมีย"
"จะให้ใจเย็นได้ยังไงมันมาอ่อยเจไดอ่ะ>หลายวันต่อมา....
"วันนี้ฉันอาจจะมารับช้าหน่อยนะรอล่ะห้ามกลับเองเข้าใจไหม" เจไดบอกเมื่อรถจอดหน้าตึกคณะ
"ทำไมถึงมารับสายล่ะ" ฉันถามกลับทันทีเพราะปกติเจไดจะมารอรับก่อนเวลาทุกครั้ง
"เคลียร์งานก่อนปิดเทอมน่ะไม่มีอะไรหรอก"
"แน่ใจนะ" ฉันถามเขาพร้อมจับสังเกตุ
"อะไรของเธอ เป็นอะไร"
"ไม่รู้อ่ะ ไม่รู้ทำไมพอรู้ว่ามีผู้หญิงมายุ่งมาอ่อยเจไดแล้วหลิวไม่ชอบเลยมันอดคิดมากไม่ได้><"
"ก็เหมือนที่ฉันเคยหึงเธอหวงเธอนั่นแล่ะ"
"แต่หลิวก็ไม่ได้ยุ่งกับใครนี่นา"
"ก็เหมือนกันไงฉันก็ไม่ได้ไปยุ่งกับใคร"
"แต่คนอื่นมายุ่งกับเจไดอ่ะ ไม่รู้อ่ะเย็นนี้หลิวจะไปรอเจไดที่มหาลัยจะตามไปเฝ้าไม่ให้คลาดสายตาเลย" จะว่าฉันเอาแต่ใจก็ได้แต่ของแบบนี้ต้องป้องกันไว้ก่อนเจไดน่ะทั้งหล่อทั้งนิสัยดีใครๆก็อยากได้ นี่ยังไม่นับเรื่องที่เขารวยนะคือครบสูตรอ่ะบอกได้แค่นี้ หล่อ รวย นิสัยดี หาได้ที่ไหนอีกคงไม่มีแล้วล่ะจะว่าฉันอวยแฟนตัวเองก็ไม่เป็นไร
"จะตามไปเฝ้าจริงอ่ะ" เขาทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ หรือเขาไม่อยากให้ฉันไปกันแน่
"อื้มมม ทำไมไปไม่ได้เหรอ หรือว่ากลัวคนอื่นเค้ารู้ว่ามีแฟนแล้วใช่ไหมบอกหลิวมานะ"
"ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลยถ้าเธอจะไปก็ไปแต่ถ้าเจอพี่มิ้นเธอไม่ต้องไปอะไรกับเค้านะเข้าใจไหม"
"ทำไมเป็นห่วงแฟนเก่าเหรอ"
"ไร้สาระจะห่วงทำไมฉันห่วงเธอมากกว่าเธอเป็นเด็กมันอาจจะดูไม่ดีถ้าไปมีเรื่องกับเค้าอีกอย่างที่มหาลัยฉันพี่มิ้นน่ะเป็นคนดังในสายตาคนอื่นเป็นไอดอลของผู้หญิงหลายๆคนเพราะฉะนั้นถ้าเธอไปมีเรื่องด้วยคนที่จะเสียคือเธอฉันไม่อยากให้คนอื่นมองเธอไม่ดียิ่งตอนนี้เรื่องที่ฉันเลิกกับพี่มิ้นใครเค้าก็รู้กันทั่ว เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม"
"อื้มมมเข้าใจก็ได้แต่..ถ้าถ้าเค้ามาหาเรื่องหลิวก่อนล่ะ"
"โทรหาฉันฉันจะมาจัดการให้เอง"
"โอเคไว้เจอกันเย็นนี้นะ" จุ๊บ จุ๊บ ฉันหอมแก้มเจไดไปสองจุ๊บทั้งซ้ายทั้งขวาก่อนจะเอื้อมไปหยิบกระเป๋าด้านหลังลงจากรถเพราะตอนนี้มันก็สายมากแล้วแต่ไม่ทันจะเปิดประตูลงไปเขาก็ดึงฉันไปจูบอย่างดูดดื่ม
"รักนะครับ" ตั้งแต่เรากลับมาคบกันเราบอกรักกันทุกวันถามว่าเบื่อมั้ยไม่เลยสักนิดฉันอยากได้ยินอยากฟังอยากบอกรักเขาทุกวัน คือพอเราห่างกันมันทำให้ฉันรู้เลยว่าฉันรักเขามากแค่ไหนถ้าไม่มีเขาฉันจะมีความสุขได้ยังไงฉันจะไม่มีวันเสียเขาไปอีกส่วนเขาก็คงคิดเหมือนกัน
"ยัยหลิวนี่แกยังคบกับเจไดอยู่เหรอ" พอฉันเดินขึ้นตึกมาก็เจอพวหหยิมยืนดักทางอยู่ แปลว่าพวกนี้คงเห็นแล้วว่าฉันให้ใครมาส่ง
"อื้มมใช่ทำไมเหรอ"
"ที่ฉันบอกแกไปแกไม่รู้สึกโกรธไม่อะไรเค้าเลยเหรอ"
"ไม่อ่ะ"
- ผู้เขียน
