“ในตู้มีปืน”
ผมกระซิบบอกมิลินก่อนจะผลักเธอออกไปใส่ตู้ที่อยู่ด้านข้าง จากนั้นก็โยนปืนของตัวเองทิ้งอย่างท้าทาย ทั้งที่จริงนั้นมันกระสุนหมดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“คนอย่างมึงมันกระจอก ถ้าไม่รุม ก็ไม่มีทางชนะได้หรอก”
คนถูกหยามกัดฟันกรามแน่นพลางจ้องหน้าผมเขม็ง ก่อนจะทิ้งบุหรี่ลงพื้นอย่างฉุนเฉียวแล้วโยนปืนส่งให้กับลูกน้องที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กัน
“ปากดีเหมือนพ่อมึงไม่มีผิด เดี๋ยวกูจะสั่งสอนให้มึงรู้ ว่าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบมึงจะเจอจุดจบยังไง”
สายตาของผมจับจ้องไปที่ไอ้ชาติชั่วตรงหน้า ร่างสูงกำยำของมันเดินเข้ามาใกล้อย่างไม่เกรงกลัว ลูกน้องของมันที่ยืนเรียงตัวกันแน่นอยู่ด้านหลังกำลังเพ่งมองมาที่ผมเป็นตาเดียว ถึงไม่ได้สังเกตเห็นว่าตอนนี้มิลินค้นเจอปืนที่ซ่อนอยู่ในตู้ไม้แล้ว แต่เธอก็รู้จังหวะราวกับอ่านใจผมได้
ปัง ๆ ๆ ๆ ๆ
กระสุนหลายนัดพุ่งออกจากปลายกระบอกจนดังแกรก ๆ ในช่วงท้าย เก็บลูกกระจ๊อกของ
