เมื่อใต้เท้าตู้ทูลท่านอ๋องเสร็จ เสียงงึมงำก็เกิดขึ้นเล็กน้อย ลี่จางหย่งจึงเดินออกมาเพื่อทำลายความเงียบนั้น
“ทูลท่านอ๋องการที่พระชายาทำเช่นนี้ ใช้เงินไม่ประมาณตนเป็นตัวอย่างของการใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ทั้งแคว้นในยามนี้ล้วนทราบดีว่าหลังภัยสงครามจะต้องมัธยัสถ์แต่พระชายากลับไม่สนใจ อีกทั้งออกจากตำหนักเพื่อไปจับจ่ายซื้อของในเมืองทุกวันจนชาวเมืองเห็นและเริ่มนินทา พระชายาเป็นสตรีอันดับหนึ่งของเหลียงโจวและเป็นพระชายาของพระองค์ เรื่องเช่นนี้…กระหม่อมเห็นว่า ไม่ควรปล่อยเอาไว้ หากว่าพระนางไม่สามารถเป็นแบบอย่างที่ดีได้ พระองค์ควรจะ…. ปลด..”
“ใต้เท้าลี่!! เพียงแค่ฎีกาและคำพูดไม่กี่คำ ท่านก็จะกดดันให้ท่านอ๋องทรงปลดพระชายา หากว่าข้าไม่เคยได้ยินเรื่องเช่นนี้มาก่อน ข้าคงคิดว่าท่าน…กำลังคิดการณ์บางอย่างอยู่ในใจ”
“ท่านเสนาบดีเล่อพูดเช่นนี้หมายความว่าเช่นไร ท่านจะบอกว่าก่อนหน้านี้ที่ยังมิได้อภิเษกเข้ามาท่า
