“เอ่อ ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ…. รายงานฉบับนี้กระหม่อมอ่านจบแล้ว”
เฉินกงกงหันมามองพระพักตร์ท่านอ๋อง เขาหันไปหาเสิ่นปาที่เดินเอารายงานอีกฉบับไปให้เฉินกงกงอ่านอีกครั้ง
“รายงานฉบับนี้กระหม่อมเสิ่นกง ผู้รับหน้าที่ทำตามบัญชาพระชายาเป็นผู้เขียน ตามที่กระหม่อมได้เขียนรายการที่พระชายาสั่งซื้อของไปฉบับก่อนหน้านั้น วันนี้เป็นวันที่สิบกระหม่อมได้รับบัญชาจากพระชายาอีกครั้งเพื่อจัดการสิ่งของที่พระชายาได้ซื้อมาเป็นรายการดังต่อไปนี้”
เหล่าขุนนางเริ่มให้ความสนใจเพราะพวกเขาคิดว่ากงกงจะเพียงแค่รายงานเฉพาะสิ่งที่พระชายาจัดซื้อเท่านั้นแต่ไม่คิดว่าจะกล้าพูดถึงเรื่องที่นางจะนำมาใช้ด้วย
“ฮึ ข้าเองก็ชักอยากจะรู้แล้วว่าพระชายานำเงินเหล่านั้นไปทำอะไร”
“ท่านก็เงียบแล้วฟังสิขอรับ”
“เจ้าเงียบไปเลย เป็นเพียงขุนนางชั้นผู้น้อยแต่กลับ…”
“ข้าก็เห็นด้วยกับใต้เท้ามู่หรง ไม่ว่าจะชั้นผู้น้อยหรือชั้นสูงก็ควรมีมารยาท”
“นี่เจ้า
