ชุนหลันหันไปสบสายตาอันคมกริบนั้นอีกครั้งเพื่อยืนยันในสิ่งที่เขาพูด ราวกับทุกเรื่องที่นางสงสัยได้คำตอบจนหมดสิ้นในตอนที่เขาพูดขึ้นมานี้เอง
“พระองค์….”
“เรื่องอื่นเอาไว้คุยกันทีหลังเถอะนะ ตอนนี้…ข้ายังไม่อยากคุย”
“ท่านอ๋อง อ๊ะ”
“ชุนหลัน…เจ้าไม่ยินดีงั้นหรือ”
เขาก้มลงมาคลอเคลียนางอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ชุนหลันที่มัวตกใจจนนางไม่ทันได้ขัดขืนเมื่อเขายืนจมูกเข้ามาถึงซอกคอของนาง
“ท่านอ๋องเพคะ อย่าเพคะ”
“แต่ว่าเมื่อคืนเจ้ารังแกข้าจับถอดชุดแล้วยังกัดข้าและข่มขู่สารพัด ข้าก็ไม่ได้ว่าเจ้านะ จะบ่ายเบี่ยงไม่ยอมถวายตัวแล้วยังไม่ยอมทำหน้าที่พระชายาอีกงั้นหรือ ไม่เกินไปหน่อยหรือเรายังเป็นคู่แต่งงานใหม่นะเจ้าอย่าลืมสิ”
“แต่ว่า…พระองค์ อ๊ะ ท่านอ๋อง…”
เมื่อเห็นว่านางได้พักผ่อนเต็มที่แล้วตอนนี้นางก็จะหาข้ออ้างเลี่ยงเขาไม่ได้อีก ในเมื่อจะให้นางยอมรับดังนั้นเรื่องนี้จะเป็นเรื่องเดียวที่เขาจะไม่ยอมปล่อยนา
