นางไม่ได้ตอบเขาแต่รับจูบจากเขาเป็นคำตอบ ท่านอ๋องเริ่มเบียดกายเข้าจนลึกก่อนจะใช้มือจับขานางกางออกอีกนิดเพื่อเขาจะได้สอดใส่ได้จนสุด
“อื้อ…..อ๊าาา อ๊าาาา”
เสียงครางเริ่มดังถี่ขึ้น นางรับมือเขาได้แล้วในที่สุด อี้เหรินเองก็รู้สึกว่าจะทนได้ไม่นานเช่นกันเพราะความบีบรัดของท่อนล่างทั้งคู่นั้นยังคับแน่นและข้างในนั้นร้อนดุจไฟที่สามารถแผดเผาเขาทั้งร่างได้เลย
“อาา…ชุนหลัน เจ้า…งดงามอะไรเช่นนี้”
“อื้อ…. ท่านอ๋องเพคะ…หม่อมฉัน…อ๊าาา”
เขาเริ่มทนความเสียดทานด้านในไม่ไหวแล้ว และเผลอตัวที่จะกระแทกแรง ๆ ไปหลายครั้ง แม้ว่าชุนหลันจะร้องเสียงดังและจับผ้าปูเตียงเอาไว้แน่นแต่เขาก็หยุดไม่ได้อีกแล้ว ร่างบางเกร็งขึ้นก่อนหน้าเขาเสียอีก จากนั้นก็เป็นเขาที่ทนไม่ไหวในจังหวะที่นางเสร็จและบีบรัดมังกรยักษ์ของเขา
ชุนหลันรู้สึกถึงของเหลวอุ่น ๆ ที่พุ่งอย่างรุนแรงเข้ามาในร่างของนางในตอนนี้ นางคว้ารอบคอเขาเอาไว้แน่นเพราะทน
