“เพคะพระชายา หากว่าพระองค์ไม่มีสิ่งใดตอบถามแล้วหม่อมฉันขอตัวก่อนนะเพคะ”
ลี่จินเซียนเดินเข้าไปด้านในตำหนักแล้ว ชุนหลันที่กำลังมองตามไปกำลังคิดทบทวนบางอย่างในใจ เขาถึงกับตามให้นางมาเข้าเฝ้าเช่นนั้นก็คงใกล้เวลาที่นางจะเข้าวังแล้วกระมัง ชุนหลันเดินหันกลับมาจินถิงจึงได้ทักท้วงเอาไว้
“พระชายาเพคะ”
ชุนหลันหันไปมองเหล่าสาวใช้คนอื่น ๆ ที่เดินตามมา จินถิงจะเรียกนางเช่นนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น ๆ
“ท่านอ๋องกำลังมีแขก เสิ่นกงเจ้าให้พวกนางเอาเข้าไปเก็บ รอแขกท่านอ๋องกลับไปแล้วค่อยให้พวกนางจัดการก็แล้วกัน”
“พ่ะย่ะค่ะ”
เสิ่นกงเดินนำสาวใช้ที่เหลือเข้าไปตามรับสั่งของชุนหลัน พักหลังเสิ่นกงรับคำสั่งนางโดยมิได้เอ่ยถามเพราะเรื่องรายงานที่เขาเขียนส่งให้ท่านอ๋องทำให้นางโกรธมากจนไม่อยากรับเขากลับมาเป็นองครักษ์แต่ด้วยคำสั่งเด็ดขาดของท่านอ๋องนางจึงได้ใช้งานเขาได้เป็นบางเรื่องและระมัดระวังตัวมากขึ้นเพราะนางอยาก
