“แต่ว่าครั้งนี้พระชายาเกือบถูกสังหารนะพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเองก็มีความผิดที่คิดไม่ทันว่าพระนางจะแอบหนีออกไปจากตำหนัก”
“เสิ่นกง คนที่คอยระวังกับคนที่จ้องหาเรื่องมันไม่เหมือนกัน ต่อให้เจ้าติดตามนางไปพวกมันก็จ้องเล่นงานชุนหลันอยู่ดี ยังดีที่องครักษ์เงาที่ติดตามนางออกไปกลับมาแจ้งข้าทันมิเช่นนั้นคงแย่กว่านี้ เอาล่ะพวกเจ้าไปพักเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องต้องทำกันอีก”
""พ่ะย่ะค่ะ""
ประชุมราชสำนัก
เป็นไปตามที่เขาคาดการณ์เอาไว้ และครั้งนี้ก็ไม่ต่างจากครั้งก่อนเพราะลี่จางหย่งใช้ขุนนางที่สนิทของตนเองเป็นผู้ทูลรายงานร้องเรียนเช่นเดิม ครั้งนี้เป็นใต้เท้าซ่งหลินกรมขุนนางเป็นผู้เอ่ยเรื่องนี้ขึ้น
“พระชายาลักลอบออกจากวังเที่ยวหอนางโลมจนเกิดเรื่องขึ้น ท่านอ๋องเรื่องนี้ปล่อยเอาไว้ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ แม้ว่าพระชายาจะมีความดีความชอบมากเพียงใดแต่ว่าพระนางเป็นสตรี การเที่ยวหอนางโลมเช่นนั้นถือว่าไม่เหมาะสม ดังนั้น…
