“อะไรนะ!! เหตุใดจึงได้…”
“ท่านอ๋องเพคะ พระทัยเย็นก่อนเรื่องนี้ให้หม่อมฉันจัดการเถอะนะเพคะ”
“ไม่ได้ชุนหลันข้าจะไม่ยอมรับผู้ใดเข้ามาที่วังหลังข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วข้าไม่ต้องการสตรีอื่น เรื่องแบบเดิมจะไม่เกิดขึ้นอีก”
ชุนหลันหันไปทำสีหน้าให้ท่านอ๋องรับรู้ว่าไม่ควรตรัสสิ่งใดออกมาเพราะเสิ่นกงเริ่มแปลกใจกับสิ่งที่ท่านอ๋องตรัสออกมาแล้ว
“ท่านอ๋องพระทัยเย็นก่อนเพคะ เสิ่นกงเจ้าไปเรียกหวังกงกงให้เข้ามาเถอะ ท่านพี่ข้าจะสวมฉลองพระองค์ให้นะเพคะ”
นางเดินไปหยิบชุดฉลองพระองค์ท่านอ๋องมาสวมให้เขาอย่างรวดเร็วก่อนที่จะให้เสิ่นกงพาหวังกงกงมาเข้าเฝ้า เมื่อทั้งสองนั่งรออยู่ด้านในแม้ว่าสีพักตร์ท่านอ๋องจะไม่สู้ดีนักแต่ก็ยังดูเคร่งขรึม หวังกงกงจึงได้ถวายพระราชโองการให้ท่านอ๋องทันที
“อะไรนะ เพราะเหตุผลบ้า ๆ นี้น่ะหรือถึงได้บังคับให้ข้ารับนางเข้ามา”
เล่อชุนหลันหันไปมองที่หวังกงกงก่อนจะให้เสิ่นกงพาเขาออกไปด้านนอกแล
