ท่านอ๋องเมื่อคุยกับหลีเม่ยและจื่อลู่แล้วก็รีบออกจากจวนเพื่อไปพบกับฉินเกาหานทันที เมื่อมาถึงเขาจึงรีบเข้าไปพบแม่ทัพหนุ่มที่รออยู่หน้าห้องชันสูตรศพของจางเหมยลั่ว
“ท่านอ๋อง”
“เกาหาน เจ้าบอกว่ามีเรื่องที่ต้องให้ข้ามาดู”
“เชิญเสด็จทางนี้พ่ะย่ะค่ะ”
ท่านอ๋องรีบเดินตามแม่ทัพฉินเข้าไป แต่ห้องนี้ยังมิใช่ห้องที่เก็บศพนาง ฉินเกาหานพาเขามาพบกับท่านหมอที่มีหน้าที่ชันสูตรศพของจางเหมยลั่วก่อน
“ท่านอ๋อง นี่คือท่านหมอหลัวเป่า ดูแลเรื่องชันศพพ่ะย่ะค่ะ”
“ถวายบังคมท่านอ๋อง”
“ท่านหมอหลัว รีบพูดมาเถอะการตายของนางมีสิ่งใดผิดแปลกไปงั้นหรือ”
“ทูลท่านอ๋อง หากมองจากภายนอกสภาพศพดูจะไม่มีปัญหา แม้ว่าจะเหมือนว่านางถูกผ้าแพรสีขาวรัดคอจนตาย แต่ว่าที่จริงแล้วนางตายเพราะคอหักเฉียบพลันพ่ะย่ะค่ะ”
“ท่านกำลังหมายถึง ผ้าแพรนั่นเป็นเพียงอุบาย ไม่ใช่สิ ในตอนนั้นหากว่ารอผ้าแพรรัดนางอาจจะไม่ตายทันทีและหากว่านางส่งเสียง เสี่
