“ฟ่ง….ฟ่งลี่เซียน สตรีสกุลฟ่งที่เหลืออยู่ในเมืองหลวงงั้นหรือ”
“พระชายาองค์ชายหกงั้นหรือ เป็นไปได้เช่นไรกัน!!”
เกิดเสียงดังฮือฮาขึ้นอีกครั้งในที่ประชุม ทุกสายตาล้วนหันไปมององค์ชายหกที่นั่งหน้าซีดเซียวอยู่ที่เก้าอี้พร้อมกับสั่นหัวเล็กน้อยและนึกไม่ถึงว่าจะได้ยินชื่อสองชื่อนี้
“เจ้า…เจ้าว่าอย่างไรนะ”
องค์ชายหกหันไปถามฉินเกาหานด้วยเสียงที่พยายามทำให้นิ่งที่สุด หากว่าพระชายาหกเป็นคนร้ายจริง ๆ เรื่องนี้จะลุกลามมาเดือดร้อนถึงเขาไม่ได้ เขาต้องรีบจัดการ
“ทูลองค์ชายหก สีเล็บนี้เป็นสีเล็บที่มีใช้เฉพาะสตรีในวังหลังและเหล่าบรรดาพระสนมในวังหลวงเท่านั้น ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่คนร้ายจะเป็นฟางหยุนเฟยพ่ะย่ะค่ะ”
“หากเป็นเช่นนั้น เหตุใดต้องเป็นชายาข้ามิใช่ผู้อื่น หากเจ้าบอกว่าสตรีในวังล้วนใช้กันโดยทั่วไปเหตุใดต้องเป็นนาง”
หมิงเว่ยหรานหันไปมองท่านราชครูที่ส่ายหน้าเบา ๆ เมื่อครู่ไม่มีแม้แต่หลักฐานอันใดเลยส
