บทที่ 9 "ซุ่มมองเธอ"

2327 คำ
หลังจากที่ขับรถมาถึงห้างดังเรียบร้อย ทั้งสามสาวก็เริ่มเดินช็อปปิ้งกันอย่างไม่มีใครยอมใครทันที เข้าออกช็อปแบรนด์ดังๆ เป็นว่าเล่น รูดบัตรใช้กันอย่างมันมือ จนข้าวของที่ซื้อมาเต็มไม้เต็มมือภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงแต่ก็ยังไม่จบแค่นั้น พวกเธอยังสามารถถลุงเงินในบัตรที่ไม่จำกัดวงเงินได้อีก จับจ่ายซื้อของที่อยากได้จนกระทั่งที่คิดว่าเดินช็อปปิ้งจนเหนื่อยแทบขาลากและไม่มีนิ้วที่ว่างพอจะใช้หิ้วของได้แล้ว ทั้งสามสาวจึงพากันไปที่ร้านอาหารต่อ ไปนั่งเติมพลังด้วยชาบูแบบจุกๆ จนอิ่มแน่นท้องแล้วก็ไปต่อกันที่ร้านของหวานอย่างร้านไอศกรีมกันต่อ "อ่า~ อิ่มมากเลยอะ พออิ่มแล้วหันไปดูของที่ซื้อมาก็อยากมีแฟนให้มาช่วยถือของให้เลยอะ" "อืม อยากมีคนช่วยถือของแบบนั้นอะ" ลูกพีชพูดจบไม่ถึงหนึ่งนาที ใบเฟิร์นก็เสริมต่อพร้อมโบ้ยหน้าไปทางคู่รักหนุ่มสาวนอกร้านที่เดินกะหนุงกะหนิงกันโดยที่ผู้ชายช่วยถือของให้อย่างน่าอิจฉา แต่ตัดภาพมาที่กลุ่มสาวโสดของพวกเธอตอนนี้สิ ซื้อของมาพะรุงพะรังนึกว่ารับหิ้วไปขายต่อซะอีก ซื้อของมาไม่ได้ดูสังขารตัวเองเลย ไม่ดูสังขารตัวเองไม่พอ ไม่ได้มีสติว่าตัวเองต้องถือเองด้วย "บางครั้งก็อยากมีแฟนเหมือนกันนะ" "เออ เห็นคนอื่นมีก็อยากมีบ้างอะ มันต้องดีมากๆ เลยใช่ไหมไอ้การมีแฟนเนี่ย เห็นมีกันจัง" ลูกพีชว่าเสริมต่อจากใบเฟิร์นมองภาพคู่รักนอกกระจกร้านไอศกรีมตาละห้อยอย่างเซ็ง เนื่องจากมองไปทางไหนจุดไหนของห้างก็เห็นแต่คนเดินกันมาเป็นคู่เต็มไปหมด แถมบางคู่ก็ขยันสร้างซีนให้คนโสดอย่างเธออิจฉาตาร้อนซะด้วย พราวฟ้าที่ได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็หันไปมองตามบ้างแต่พอมองแล้วก็ต้องถอนหายใจออกมา เพราะสิ่งที่เพื่อนพูดออกมา เอาจริงๆ เธอเองก็อยากลองมีบ้างเหมือนกัน และอยากลองมีมาตั้งนานแล้วด้วย แต่ก็นั่นแหละอย่างที่รู้กัน เธอมีไม่ได้หรอกเพราะไอ้เพื่อนบ้าอย่างมาร์ตินเล่นขัดขวางทุกทางเลย นึกแล้วก็โมโหไม่หาย ตักไอศกรีมเข้าปากแม่ง "เรามาลองปัดหาผู้ชายในแอพหาคู่ดีไหมพีช เผื่อจะเจอเนื้อคู่ที่จริงใจในนั้นกับคนอื่นเขาบ้าง" ใบเฟิร์นว่าตาเป็นประกายมีความหวังขึ้นมากับไอเดียที่ผุดขึ้นอย่างกะทันหันของตัวเอง "ไม่ต้องหรอกเสียเวลาสแกน ไปหาที่ผับคืนนี้ดีกว่า สแกนเสร็จก็อ่อยมันตรงนั้นไปเลยให้จบๆ" ลูกพีชแสดงความคิดเห็นสีหน้าเจ้าเล่ห์เหลือร้าย ยิ้มกริ่มให้กับความคิดของตัวเองที่บรรเจิดซะไม่มี ก็ถ้าอยากลองมีแฟนสักคน ก็ต้องเข้าผับคืนนี้นี่แหละ สวยๆ อย่างพวกเธอรับรองผู้ต้องเข้าหาแน่นอน "เอางั้นเลยเหรอ" "อืม เอาแบบนี้แหละ คืนนี้ก็แต่งตัวเรียกแขกหน่อยละกัน" ลูกพีชว่าขึ้นสีหน้ายิ้มตามจริตอีกครั้ง "โอเค แล้วแกอะฟ้าจะเอากับพวกฉันด้วยไหม ถ้าเอาด้วยก็แต่งแซ่บๆ ไปเลยนะ" ใบเฟิร์นหันไปถามพราวฟ้าที่นั่งเงียบมาสักพักอีกคน ทำให้พราวฟ้าที่ถูกถามจี้แบบนั้นช้อนตาขึ้นมองหน้าเพื่อนทั้งสองคนตรงหน้าสลับกันไปมา ก่อนจะหยุดสายตาที่ใบหน้าสวยของลูกพีชผู้รู้เรื่องราวที่ทำให้เธอนั่งเซ็งอยู่ตอนนี้แวบหนึ่ง... "เอาดิ ฉันก็อยากมีแฟนเหมือนกัน" ทันทีที่พราวฟ้าตอบ รอยยิ้มเย้ยหยันอย่างสนับสนุนจากลูกพีชก็ผุดขึ้นมาให้เห็นทันที เป็นการบ่งบอกว่า มันต้องแบบนี้สิ ถ้าไม่อยากถูกยัดเยียดให้หมั้นจากมาร์ติน ก็ต้องใส่เกียร์สู้หมอนั่นแบบแซ่บๆ ไปเลย ลูกหลานมาเฟียก็ลูกหลานมาเฟียเถอะ อย่าไปยอม! หลายชั่วโมงต่อมา... หลังจากที่กลับมาจากการช็อปปิ้งกับเพื่อน พราวฟ้าก็นั่งดูซีรีส์และทำกิจกรรมอย่างอื่นในวันหยุดไปตามประสา จนกระทั่งที่เวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงค่ำของวัน ท้องฟ้าด้านนอกกระจกใสที่สูงเกือบสามเมตรจากที่เป็นสีส้มอ่อนๆ ก็เปลี่ยนสีเป็นสีฟ้าครามค่อนไปทางสีดำแล้ว บ่งบอกว่าเวลาที่เพื่อนของเธอได้โทรมานัดเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วกำลังจะถึงแล้ว พราวฟ้าสาวสวยหุ่นนาฬิกาทรายในชุดเดรสเกาะอกสีชมพูผ้าหนังแวววาวรัดรูปยืนสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองหน้ากระจกบานใหญ่ในห้องนอน ความยาวของชุดแอบสั้นจนทำให้หนุ่มๆ ที่ได้เห็นแอบใจสั่นแน่นอน ไหนจะเกาะอกที่ดันเต้านมล้นออกมานอกเสื้อเกือบครึ่งเต้านั่นอีก คืนนี้ถ้าหนุ่มคนไหนใจบางละก็ถ้าเห็นเธอในชุดนี้คงมีใจเหลวกอดคอให้เพื่อนพยุงแทบไม่ทันกันบ้างละ ไลน์! ลูกพีช: ฉันกำลังจะออกไปละนะ แกจะขับรถไปเองใช่ปะ พราวฟ้า: ไปพร้อมกันก็ได้ คืนนี้ฉันอยากลองเมาแบบหัวทิ่มสักครั้งอะ ลูกพีช: จัดไปค่ะ งั้นก็ลงมาด้านล่างได้เลย พราวฟ้า: โอเค ตอบข้อความสุดท้ายของเพื่อนเสร็จ มือเล็กก็หยิบกระเป๋าสะพายสีชมพูอ่อนกว่าเสื้อเป็นแบรนด์ดังที่เพิ่งถอยป้ายแดงมาวันนี้สะพายไหล่ทันที ก่อนจะเดินออกไปสวมรองเท้าส้นสูงข้างนอกห้องนอนในเวลาต่อมา จากนั้นก็เปิดประตูเดินออกไปรอลูกพีชที่ล็อบบี้ด้านล่างตามที่ตกลงกันไว้ ผับNR ใช้เวลาขับรถไม่นานลูกพีชก็พาเพื่อนสาวทั้งสองคนมาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย พวกเธอทั้งสามคนลงจากรถเสร็จก็เดินไปทางประตูทางเข้าที่มีการ์ดยืนตรวจบัตรรออยู่ เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยพวกเธอทั้งสามคนก็เตรียมตัวจะเดินเข้าไปข้างในกันต่อ แต่จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นด้านหลังเบาๆ จากกลุ่มผู้หญิงที่รอตรวจบัตรกับการ์ด พวกเธอทั้งสามคนจึงหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า แต่ทันทีที่หันไปดูก็บังเอิญกับที่สี่หนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาหล่อจัดเดินล้วงมือในกระเป๋ากางเกงในชุดที่เรียกว่า All black ทั้งตัวกำลังเดินผ่านการ์ดที่กำลังก้มโค้งให้หน้าประตูเลี้ยวไปทางเดินพิเศษที่คนธรรมดาส่วนใหญ่มาเที่ยวกันไม่สามารถใช้เส้นทางนั้นได้แน่นอนเข้าพอดี แต่พวกเขาทั้งสี่คนกลับได้อภิสิทธิ์ที่เหนือกว่าซะงั้น ก็คือไม่ต้องเข้าคิวตรวจบัตรแถมการ์ดยังก้มโค้งราวกับทำความเคารพอีก แล้วพอเพ่งมองใบหน้าดีๆ เข้าไว้ ไอ้ผู้ชายหน้าตาหล่อสับทั้งสี่คนเมื่อกี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย ก็คือตาบ้ามาร์ติน ไคโร นักรบแล้วก็พระพายนั่นเอง พอรู้ว่าเป็นสี่คนนั้นแล้ว ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงได้รับอภิสิทธิ์เหนือชั้นกว่าคนอื่นแบบนั้น ก็มาร์ตินกับไคโรเป็นลูกคนมีอิทธิพลนี่ เผลอๆ ในนี้อาจจะมีการ์ดของทั้งสองคนนั้นยืนซุ่มอยู่ในนี้ด้วยก็ได้ "มันก็สมควรที่ผู้หญิงจะกรี๊ดอยู่แหละ เนอะ" ใบเฟิร์นที่ยังมองกลุ่มหนุ่มหล่อที่เป็นต้นเหตุของเสียงกรี๊ดกร๊าดก่อนหน้านี้ ซึ่งกลุ่มพวกเธอรู้จักเป็นอย่างดีว่าขึ้นด้วยน้ำเสียงเอื่อยเฉื่อย ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในเป็นคนแรก พราวฟ้ากับลูกพีชที่เห็นเพื่อนเดินนำไปก่อนแล้วจึงเดินตามหลังเข้าไปด้วย "นั่งตรงนี้แหละ ฉันว่าทำเลมันดี" ลูกพีชว่าขึ้นพร้อมกับมองไปรอบๆ โต๊ะที่พวกเธอเลือกนั่ง ซึ่งเป็นรอบข้างโต๊ะที่เพอร์เฟคและดีมาก เนื่องจากล้อมรอบไปด้วยอาหารตาที่ดีสุดๆ ไปเลย หนุ่มหล่อขาวตี๋หุ่นดีเกินต้านนั่งดื่มกันเต็มไปหมดเลย ที่สำคัญเท่าที่เธอสังเกตดูเหมือนหนุ่มๆ แถวนี้จะไร้พันธะกันด้วย ไม่มีสาวๆ มานั่งแจมกันสักโต๊ะเลย "แกว่าพวกเขาจะโสดไหมอะพีช" ใบเฟิร์นถามอย่างอยากรู้ "สาวข้างกายไม่มีก็น่าจะโสดแหละ หรือเปล่า" "แฟนก็อยากได้นะ แต่ก็ไม่อยากเสียใจทีหลังว่ะ ถ้ารู้ว่าเขามีตัวจริงอยู่แล้วอะ" "อย่าเพิ่งถอยสิยัยใบ ลองก่อนแล้วค่อยว่ากัน" "แต่ฉันว่าสั่งเครื่องดื่มก่อนไหม อยากดื่มแล้วอะ" พราวฟ้าที่นั่งเงียบมาสักพักเอ่ยขึ้นท่ามกลางบทสนทนาของเพื่อนทั้งสองคน เธอไม่ได้สนใจเท่าไหร่หรอกกับไอ้เรื่องหาแฟนนะ ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้จะลั่นออกไปว่าอยากลองมีแฟนกับคนอื่นเขาดูบ้าง แต่พอมาถึงผับแล้วสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ ตอนนี้ก็คงมีแค่เครื่องดื่มแรงๆ สักแก้วที่จะสามารถทำให้เธอเมาได้เท่านั้นแหละ อยากโดนเหล้ากระแทกปากโว้ย! "รีบเมาจังเลยค่า อะๆ งั้นก็สั่งก่อน" ลูกพีชว่าจบก็เรียกเด็กเสิร์ฟเข้ามาหาที่โต๊ะ จากนั้นก็สั่งเครื่องดื่มชุดใหญ่ไป จัดเต็มแบบที่เมาหัวทิ่มอย่างที่เพื่อนต้องการแน่นอน เธอเข้าใจว่าเพื่อนกำลังเครียดเรื่องหมั้นอยู่ งั้นคืนนี้ก็เอาให้เต็มที่ไปเลยละกัน ตื่นเช้าพรุ่งนี้ถ้าหัวไม่ปวดจนระเบิดก็ให้มันรู้ไป ทั้งสามสาวนั่งรอเครื่องดื่มที่สั่งได้ไม่นาน เด็กเสิร์ฟคนเดิมก็กลับมาอีกครั้งพร้อมชุดเครื่องดื่มที่สั่งไปก่อนหน้านี้ ลูกพีชผู้มีประสบการณ์มาก่อนจึงรีบรินแจกจ่ายส่งให้เพื่อนอย่างชำนาญ พราวฟ้าที่ได้แก้วแรกมาก็ไม่รอช้าทำเพลง หยิบแก้วขึ้นกระดกรวดเดียวหมดแก้วทันที ส่งรสชาติความข่มบาดคอนิดๆ ผ่านคอขาวๆ ไปยังกระเพาะได้สำเร็จ จากนั้นก็ต่อด้วยแก้วที่สองต่อทันที ตามด้วยแก้วที่สาม สี่ ห้า หก เจ็ด... จนลูกพีชที่เห็นเพื่อนยกเอาๆ ถึงกับต้องรีบเบรกในแก้วที่แปดอย่างด่วนจี๋ "พอก่อน นี่แกเล่นดื่มเป็นน้ำเปล่าเลยนะ" "หิว" คำเดียวสั้นๆ แต่ทำเพื่อนกลอกตามองบนจนปวดลูกตาไปหมด "ดื่มเยอะแล้วไปเต้นหน่อยไหม นู่นแกดูยัยใบดิ มันเดินไปเต้นตั้งแต่แกยกแก้วที่สามละ จะได้ผัวกลับไปแล้วมั้ง เต้นนัวเนียกันขนาดนั้น" ลูกพีชพยักพเยิดหน้าไปทางใบเฟิร์นที่นั่งดื่มไม่ถึงสองแก้วก็มีหนุ่มหล่อเดินมาชวนไปเต้นซะแล้ว พราวฟ้าที่มองตามที่เพื่อนบอกตาปรือๆ นิดๆ ถอนหายใจออกมาหน้าเซ็ง ก่อนจะหันมามองหน้าเพื่อนที่เหลืออย่างลูกพีชแล้วพูดว่า "ขอเลือกเหล้าก่อนนะ คอมันแห้งอะ" . . "จะยืนมองเฉยๆ อยู่ตรงนี้จริงๆ เหรอวะ ไม่กลัวไอ้ไคเห็นแล้วมันจะลงไปหาหรือไง" เป็นเสียงของนักรบหนุ่มหล่อมาดนิ่งแต่แอบปากจัดนิดหน่อยถ้าได้เผชิญกับอะไรที่มันทำให้เขาหงุดหงิดเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เดินเข้าไปหามาร์ตินซึ่งยืนเท้าแขนกับขอบระเบียงเหล็กจากชั้นสองของผับ ในมือมีขวดเหล้าถือไว้หนึ่งขวดขณะที่สายตากำลังมองลงไปชั้นล่างตรงโซนโต๊ะที่มีพราวฟ้านั่งดื่มอยู่มาสักพัก หลังจากที่พวกเขาทั้งสี่คนนั่งอยู่ตรงโซนวีไอพีบนชั้นสองมาได้สักพักใหญ่ๆ มาร์ตินที่เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายก่อนเพื่อนจึงลุกออกจากโซฟาเดินไปดื่มตรงระเบียงแทนพร้อมกับยืนมองบรรยากาศด้านล่างของผับไปด้วย แต่จู่ๆ ขณะที่สายตากำลังมองภาพบรรยากาศด้านล่างอยู่นั้น เขาก็ดันเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งในชุดเดรสเกาะอกสีชมพูสั้นเข้าพอดี พอเพ่งสายตามองดีๆ ก็ถึงกับต้องยกยิ้มมุมปากออกมา เพราะผู้หญิงที่ว่าก็คือพราวฟ้านั่นเอง จ้องใบหน้าสวยจนพอใจเขาก็ต้องเลื่อนสายตามองต่ำลงไปตรงหน้าอกของเธอต่อ... เพราะมันเรียกสายตาคมดุจากเขาให้เลื่อนลงไปดูได้เป็นอย่างดี ถือว่าใจกล้าไม่น้อยที่สวมชุดเกาะอกนมล้นทะลักออกมาครึ่งเต้าแบบนั้นมาโชว์ผู้ชายคนอื่นในนี้ ปกติพราวฟ้าจะไม่ได้เที่ยวผับแบบนี้ และแทบจะไม่ย่างกรายเข้ามาในที่แบบนี้ด้วย แต่แปลกที่คืนนี้เห็นเธอที่นี่หลังจากที่รู้เรื่องหมั้นนั่น "ถ้ามันลงไปหา กูก็จะลงไปกระชากยัยนั่นกลับ" "หึ รอบนี้เอาจริงแล้วเหรอวะ" มาร์ตินไม่ตอบเพื่อนแต่เขาเลือกที่จะยืนเงียบมองพราวฟ้าด้านล่างไม่วางตาแทน ใช่ คราวนี้เขาจะเอาจริงทุกอย่าง ใครเข้าใกล้ยัยนั่นเขาจะกระชากแม่งออกมาให้หมดเพราะผู้หญิงที่ชื่อพราวฟ้าต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น เล็งมาตั้งแต่เด็กแล้วจะยอมให้เธอตกไปอยู่ในกำมือของคนอื่นได้ไง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม