บทที่3 "ไอ้คนปากร้าย"
1191 คำ
@อาร์โน คอนโด
หลังจากที่ขับรถกลับมาถึงคอนโด เข้าห้องตัวเองเสร็จฉันก็เดินตรงไปที่เตียงด้วยความรู้สึกอ่อนล้าแบบที่ร่างกายและดวงตาแทบฝืนอยู่บนโลกนี้ไม่ไหวแล้ว ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าจนร่างกายเด้งขึ้นเล็กน้อย หลับตาฟุบหน้ากับหมอนนุ่มๆ เตรียมเข้าสู่ห่วงนิทราอย่างฝันดี
แต่...
ติ๊งหน๋อง~
จู่ๆ เสียงทำลายความฝันดีของฉันก็ดังขึ้นสร้างความหงุดหงิดแก่ฉัน และมันก็ไม่ใช่ว่าจะดังครั้งเดียวจบด้วยไง มันดังถี่ๆ แบบที่ว่าไอ้คนที่กดนะ มันกวนตีนฉัน และใช่ค่ะ ฉันทนทำเป็นไม่ได้ยินอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ฉันก็เลยผงกหัวออกจากหมอนแล้วตวัดสายตาไปที่ประตูห้องตาขวาง
ตอนนี้รู้สึกหัวร้อนมาก คนกำลังจะหลับแต่กลับมีมารผจญมารบกวนซะงั้น อย่าให้รู้นะว่าข้างนอกนั่นมันเป็นใคร แม่จะด่ากราดให้สำนึกแทบไม่ทันเลยคอยดู
ฟึบ!
ปึก!
"ที่บ้านไม่สอนเรื่องมารยาทการกดอ๊อดหรือไง ถึงได้กด...มาร์ติน!" ทันทีที่เปิดประตูห้องเมื่อกี้ฉันก็เล่นใส่อารมณ์ด่าแบบฟ้าแลบไม่ลืมหูลืมตาไม่ดูว่าใครมันยืนอยู่ตรงหน้าแบบจัดเต็มไปเลย แต่มีจังหวะหนึ่งที่สายตามันดันไปปะทะเข้ากับขากางเกงของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันเลยชะงักไปชั่วขณะก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าในเวลาต่อมา
เท่านั้นแหละ...
ฉันเบิกตาโพลงทันที ก่อนที่ร่างกายของฉันจะถูกมือหนาของคนตรงหน้าดันกลับเข้าไปในห้องของตัวเองอย่างรวดเร็วพร้อมกับดันหลังของฉันเข้ากับผนังห้องด้วย แต่ทั้งหมดนั้นมันเหมือนจะไม่ใช่ประเด็นหลักเท่าไหร่ เพราะประเด็นหลักตอนนี้คือ มาร์ตินมาห้องของฉันแต่เขาไม่ใส่เสื้อต่างหากล่ะ!
หมอนี้มายืนกดอ๊อดถี่ๆ หน้าห้องของฉันโดยที่ไม่ใส่เสื้อ เขาสวมเพียงแค่กางเกงแสลคสีดำเท่านั้น นี่เขาจะทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย
"นะ...นายจะทำอะไรอะ" ฉันถามเสียงตะกุกตะกักอย่างประหม่าออกไป ไม่กล้าสบตาคนตัวสูงตรงหน้าที่จ้องฉันอยู่ตอนนี้อย่างตรงๆ
"เธอทำอะไรกับคอฉันไว้"
ฟึบ!
ทันทีที่ได้ยินคนตรงหน้าพูดฉันก็รีบเพ่งมองไปยังสิ่งที่ถูกกล่าวถึงทันที ก่อนจะเบิกตาโพลงอีกครั้งเมื่อเห็นว่าสิ่งที่ฉันเผลอประทับไว้บนต้นคอของมาร์ตินมันยังอยู่ดีชนิดที่ว่าไม่จางหายไปเลย
ตาย ฉันตายแน่ๆ
"อะเอ่อ...ฉันอธิบายได้นะ คะคือมันเป็นอุบัติเหตุอะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ"
"ไม่ได้ตั้งใจ แต่ไม่ยอมบอกฉันตั้งแต่ตอนนั้น เธอตั้งใจจะทำให้ฉันขายขี้หน้าต่อหน้าผู้คนชัดๆ ที่รอยลิปสติกโง่ๆ ของเธอมันอยู่บนคอของฉัน" ฉันเม้มปากหลุบตามองเท้าตัวเองขณะที่ข่มอารมณ์เดือดของตัวเองทันทีที่ได้ยินคำว่ารอยลิปสติกโง่ๆ ของตัวเองออกจากปากร้ายๆ ของคนตรงหน้าได้อย่างเจ็บแสบ
เหอะ ปากคอเราะรายมาก คือฉันไม่ได้ตั้งใจไง อีกอย่างต้นเหตุมันมาจากเขาเถอะที่ดึงเก้าอี้ของฉันไปแบบนั้นอะ แล้วจะมาโหโหฉันเพื่อ?
"แต่นายดึงเก้าอี้ของฉันเองนะ เพราะนายดึงเก้าอี้ของฉันแบบนั้น ฉันเลยเสียหลักเอาปากไปกระแทกคอนายไง"
"เหรอ งั้นก็มานี่" ว่าจบมาร์ตินก็คว้าข้อมือของฉันแล้วฉุดกระชากฉันไปทางห้องน้ำ ฉันที่ยังงงอยู่ก็ได้แต่ตามเขาไปจนกระทั่งถึงห้องน้ำ แล้วพอถึงห้องน้ำไอ้คนตัวสูงเขาก็ดึงทิชชูขึ้นมาหนึ่งแผ่นจากนั้นก็ยัดใส่ในมือของฉัน แล้วยืนพิงขอบอ่างล้างมือ แต่มือทั้งสองข้างของเขานี่สิ ทำไมต้องจับตรงบริเวณเอวของฉันแล้วดึงฉันเข้าไปใกล้ขนาดนี้ด้วยล่ะ
"เช็ดสิ" คนตัวสูงสั่งฉันหน้านิ่ง เขาจ้องหน้าฉันจนฉันทำหน้าไม่ถูกเลยทีเดียว ได้แต่ยืนอึกอักมือไม้สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย ปกติก็ดูดุอยู่แล้วยิ่งจ้องด้วยสายตานิ่งๆ แล้วจับเอวของฉันแบบนี้อีก ฉันยิ่งไปต่อไม่ถูกเลยอะ
"ฉันสั่ง หูตึงหรือไง" โอ้ย ปากร้ายอีกแล้วนะตาบ้า! ใจเย็นๆ สิให้ฉันสงบสติอารมณ์ก่อนได้ไหมล่ะ มือที่จับตรงเอวของฉันเนี่ยมันทำให้ฉันอยู่ไม่เป็นสุขสติสตังกระเจิดกระเจิงไปหมด แถมใบหน้าก็ร้อนผ่าวไม่พักด้วย ขอตั้งสติก่อน
"ปะปล่อยมือออกจากเอวของฉันก่อนได้ไหม"
ฟึบ!
อ๊ะ!
ตาคนบ้านี่ ฉันบอกว่าให้ปล่อยมือออกไม่ใช่ให้ดึงร่างกายของฉันเข้าไปใกล้กว่าเดิมแบบนี้!
"ทำไม ฉันจับเอวแค่นี้ไม่ได้หรือไง ทีไอ้ไคมันจะจูบเธอ ฉันเห็นเธอยืนนิ่งไม่ว่าอะไรมันเลย"
"..."
"หึ เงียบเลยดิ"
"..."
"เธอชอบมันหรือไง ถึงได้ยอมมันแบบนั้น" ฉันว่าแล้วเชียวว่ามันต้องมีคำถามแบบนี้ออกมาจากปากของมาร์ตินแน่ๆ แล้วมันก็จริง แถมยังใช้น้ำเสียงแดกดันกันแบบนั้นด้วย ฉันโคตรเกลียดเลย
"แล้วถ้าฉันบอกว่าชอบล่ะ นายจะทำไม" รอยยิ้มมุมปากยกยิ้มขึ้นอย่างเย้ยหยันทันทีที่ฉันว่าจบ ก่อนจะเห็นเขาใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มตัวเองในขณะที่มองหน้าฉันนิ่งในเวลาต่อมา
"ไหนว่าเป็นคนฉลาดไง สอบผ่านทุกวิชาแต่ทำไมดันมาโง่ในเรื่องแบบนี้ได้" เหอะ ฉันอ้าปากเหวอทันทีที่ได้ยินคนตรงหน้าสาดคำพูดร้ายๆ แบบนั้นออกมาตอกหน้าฉันจนหน้าชาแบบนี้
หมอนี้ปากร้ายชะมัด คำก็โง่สองคำก็โง่ ทำไมชอบว่าฉันโง่ ถ้าฉันจะชอบพอใจกับไคโรจริงๆ ทำไมฉันต้องเป็นคนโง่ด้วย
"คำก็โง่สองคำก็โง่ นายฉลาดมากนักหรือไงฮะ!"
"ก็ฉลาดกว่าเธอละกัน" ว่าจบมาร์ตินก็ดึงเอวของฉันเข้าไปใกล้ชิดอีกครั้งก่อนจะโน้มตัวลงมาทาบริมฝีปากของตัวเองบนริมฝีปากของฉันแล้วบดขยี้อย่างรุนแรงในเวลาต่อมา โดยที่ใช้ความรุนแรงกับริมฝีปากของฉันเหมือนโกรธเกลียดฉันยังไงอย่างงั้น เพราะเขาทั้งดูดทั้งบี้จนฉันรู้สึกแสบปากไปหมด ซึ่งในขณะที่เขากำลังตะโบมจูบปากของฉันอยู่ ฉันก็พยายามผลักเขาออกไปเช่นกัน ฉันทั้งทุบทั้งตีแผงอกของเขาเพื่อที่จะเป็นอิสระจากเขา แต่มันก็ไม่ได้ผลเลยเพราะไอ้แขนบ้าๆ ของเขากอดรัดเอวฉันแน่นเป็นบ้า!
"อื้อออ"
- ผู้เขียน
