ที่จริงฉันไม่ได้โกรธอะไรคุณซินดี้เธอหรอก เธอน่าสงสารเสียด้วยซ้ำ ถูกครอบครับเลี้ยงมาด้วยเงินแต่ไม่เคยได้รับความรักเลยแม้แต่น้อย จนเธอต้องออกมาโหยหาความรักด้วยตัวเอง เธอไม่เคยได้รับสัมผัสอันอันแสนอบอุ่นจากครอบครัวคนรอบข้างเลย ความจริงคุณซินดี้เธอเป็นคนดีมากๆเลยคนนึงแต่ที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะมีอคติบางอย่างในใจของเธอ
"อาหารเสร็จแล้วค่ะคุณลิน พี่ดิน" เสียงเรียกดังมาจากด้านในครัว ฉันกับคุณดินมองหน้ากันก่อนจะลุกเดินไปยังโต๊ะอาหารทันที
"หูยยย....น่ากินจังเลยค่ะคุณซินดี้" ฉันมองอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ ทุกจานถูกจัดอย่างสวยงามจนน่าทาน
"ลองทานดูสิคะ" คุณซินดี้บอกกับฉัน ฉันพยักหน้ารับก่อนจะตักอาหารเข้าปากอย่างระวัง
"หืม...อร่อยมากๆเลยค่ะ"
"จริงเหรอคะ....ฉันไปหัดเรียนทำอาหารมาสักพักแล้ว แต่ยังไม่เคยลงมือทำสักทีคุณลินเป็นแรกเลยนะคะที่ได้ชิมฝีมือฉัน"
"จริงเหรอคะเนี่ย อย่างนี้ฉันต้องกินให้เยอะๆหน่อยแล้
