Jack of spade. 04
1914 คำ
Ep.4
Prikgang talk.
07.40 น.
@บ้านพริกแกง
"ไปไหนมาพริกแกง!?" เสียงเข้มๆคุณพ่อที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโต๊ะอาหารดังขึ้น ขณะที่ฉันกำลังแอบย่องขึ้นบรรได ฉันว่าฉันเดินค่อยที่สุดแล้วนะ ทำไมพ่อถึงประสาทสัมผัสไวขนาดนี้นะ
"แหะๆ ไปทำงานห้องเพื่อนมาค่ะ" ฉันหัวเราะแห้งๆแล้วเดินเข้ามาหาพ่อที่โต๊ะอาหาร ฉันนั่งลงตรงที่ของฉันที่นั่งเป็นประจำ ส่วนพ่อก็นั่งหัวโต๊ะ พ่อลดหนังสือพิมพ์ลงแล้วมองหน้าฉันผ่านแว่นสายตาของท่าน
"คุณหนูจะรับประทานอาหารเช้าเลยมั้ยคะ?" ป้าจันทร์เดินเข้ามาถามฉันทันทีที่ฉันนั่งลง
"หนูขอแค่น้ำส้มก็พอค่ะ" ฉันบอกป้าจันทร์ไป แล้วหันกลับมามองพ่อที่ยังจ้องฉันอยู่ด้วยสายตาดุๆ
"พริกแกง" พ่อเรียกฉันด้วยโทนเสียงต่ำขึ้นมานิ่งๆ ฟังดูแล้วรู้สึกขนลุกเลย พ่อฉันจะเป็นคนที่พูดนิ่งๆ แต่มีสายตาเป็นอาวุธร้าย ไม่งั้นท่านคุมลูกน้องท่านไม่อยู่หรอก แต่ลึกๆแล้วพ่อฉันเป็นคนใจดีนะ ข้อนี้ฉันรู้ดี!
"ขา~ คุณพ่อ" ฉันขานรับเสียงหวาน ขี้อ้อนๆเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ
"ทำไมเมื่อคืนถึงไม่กลับบ้าน!?"
"ก็..."
"อย่าโกหกพ่อ" พ่อพูดดักทางฉันขึ้นมาก่อนที่ฉันจะตอบคำถามท่าน แง้! เอาไงดีทีนี้ พริกแกง?
"คือว่า..เอ่อ..."
"..." ฉันนึกไม่ออกว่าจะแก้ตัวยังไงดี มองหน้าพ่อตอนนี้ก็มีแต่สายตาดุๆ ส่งมากดดันอยู่ตลอดเวลา พริกแกงเครียดโว้ย! ปวดหัวก็ปวด!
"พ่อต้องไปทำงานไม่ใช่หรอคะ? สายแล้วน้าา~" ในเมื่อคิดคำตอบไม่ออกฉันก็เปลี่ยนเรื่องคุยซะเลย จะให้ฉันบอกว่าฉันเมา กลับไม่ได้งั้นหรอ? ฉันก็โดนดุยาวสิ คืองี้! พ่อฉันค่อนข้างที่จะเข้มงวดกับฉันมากๆ ก็เพราะว่าฉันเป็นลูกคนเดียว แถมยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย และด้วยความที่เรามีกันแค่สองคนพ่อลูก พ่อเลยเป็นห่วงและหวงฉันเป็นพิเศษ พ่อกับแม่ฉันแยกทางกันตั้งแต่ฉันเป็นเด็ก และแม่ฉันก็แต่งงานมีครอบครัวใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว อ่า...ไม่พูดถึงดีกว่าเนอะ ไม่อยากเศร้า5555
"อย่าเปลี่ยนเรื่องพริกแกง ตอบพ่อมาเมื่อคืนไปนอนไหน!?" นอกจากจะไม่หลงกลฉันแล้ว ยังส่งสายตามาดุฉันมากกว่าเดิมอีก แง้!
"หนูไปนอนคอนโดไอ้กราฟมาค่ะ" ฉันก้มหน้าตอบพ่อไปในที่สุด คือมันเลี่ยงไม่ได้แล้วไง ฉันไม่เคยชนะพ่อตัวเองเลย ให้ตายสิ!
"เมาใช่มั้ย!?" อ่า..เข้าเรื่องนี้จนได้
"ค่ะ" ฉันตอบและยังก้มหน้าอยู่
"พริกแกง...ลูกเป็นผู้หญิงนะ ทำไมกินแล้วไม่รู้จักระวังเนื้อระวังตัว ไปนอนห้องผู้ชายแบบนั้นได้ยังไง แล้วเพื่อนเราอ่ะ ไว้ใจได้แค่ไหน? ยังไงเขาก็เป็นผู้ชายนะ" พ่อบ่นฉันยาวอย่างเหนื่อยใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกค่ะ แต่มันเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ต้องแต่เข้ามหาฯลัยมา ที่ฉันโดนบ่นเรื่องนี้ แรกๆฉันก็ไม่ค่อยชอบที่โดนบ่น แต่หลังๆมาเริ่มชิน
"แต่ไอ้กราฟกับไอ้ทัชมันไว้ใจได้นะคะพ่อ" ฉันเงยหน้าขึ้นบอกพ่อ ด้วยน้ำเสียงที่โคตรมั่นใจ!
"ทำไมลูกไม่คบเพื่อนผู้หญิงบ้าง พ่อบอกตามตรง พ่อไม่ไว้ใจเพื่อนผู้ชายของลูกเลย"
"แต่มันสองคนไว้ใจได้จริงๆนะคะพ่อ" ฉันยังยืนยันกับพ่ออย่างหนักแน่น โอเค! คนอื่นอาจจะคิดว่าผู้หญิงกับผู้ชายเป็นเพื่อนกันไม่ได้ แต่ฉันไม่สน! เพราะว่าฉันบริสุทธิ์ใจ แล้วฉันก็มั่นใจในตัวเพื่อนฉันเหมือนกัน! พ่อไม่ได้ห้ามฉันเรื่องมีเพื่อนผู้ชาย แต่แค่อย่าไว้ใจมากเกินไป แค่นั้นเอง
"ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย มันไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้นแหละพริกแกง"
"งื้ออไม่เอา ไม่พูดเรื่องนี้แล้วโน๊ะ นี่พ่อจะไปทำงานกี่โมงคะ?" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเรื่องมันไม่น่าจะจบลงง่ายๆ
"เรามันดื้อพริกแกง ได้ฟังที่พ่อพูดบ้างหรือเปล่า?"
"ฟังค่าาาา" ฉันตอบพ่อแล้วยกน้ำส้มที่ป้าจันทร์เอามาวางไว้ได้สักพักแล้ว ขึ้นมาจิบ พ่อส่ายหัวให้กับฉันเบาๆอย่างเหนื่อยหน่ายใจที่จะพูดกับฉัน
"อีกสองวันพ่อต้องไปทำธุระต่างประเทศ อยู่บ้านทำตัวดีๆด้วยล่ะ" พ่อพูดบอกฉันขึ้นมาอีกครั้ง และมันก็ทำให้ฉันตาโตเลยทีเดียว!
"ไปประเทศไหนคะ? แล้วไปกี่วัน!?" ฉันถามพ่อไปทันทีอย่างตื่นเต้น ให้ตายสิพริกแกง! เก็บอาการหน่อยก็ดี โอ้ย! ความดีใจนี้!!
"อเมริกา ประมาณสองเดือน" พระเจ้า!! นี่มันสวรรค์ชัดๆ อิสระของฉันกำลังจะมา ฮ่าๆ
"ไปนานจังเลยนะคะ หนูคงเหงาแย่เลย" ฉันพูดแล้วทำหน้าเศร้าๆ ให้ดูเหมือนเสียใจที่พ่อจะไม่อยู่ จริงๆพ่ออยู่ก็ดีแหละค่ะ แต่ฉันจะไปไหนไม่ค่อยได้ ถ้าไปแล้วกลับมาก็ต้องโดนบ่นแบบนี้ประจำ
"ไม่ต้องตีหน้าเศร้า พ่อรู้ว่าเราดีใจที่พ่อจะไม่อยู่" พ่อพูดขึ้นมาอย่างรู้ทัน
"แหะๆ พ่อไม่ต้องห่วงหนูน้า~ หนูจะเป็นเด็กดี" ฉันพูดแล้วส่งยิ้มกว้างไปให้พ่อ
"เฮ้อ! พ่อขีเกียจจะพูดกับเราละ ไปๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว กลิ่นเหล้าหึ่งเลย เดี๋ยวพ่อจะไปทำงานละ" จากนั้นฉันก็ลุกไปหอมแก้มพ่อ ที่นั่งทำหน้าเหนื่อยใจกับฉันอยู่ ก่อนจะเดินขึ้นมาบนห้อง แล้วอาบน้ำอย่างสบายใจ ระหว่างที่อาบน้ำอยู่ฉันก็คิดไปด้วยว่า สองเดือนที่พ่อไม่อยู่ ทำอะไรดีน้าา~
Prikgang talk end.
Jack talk.
ผ่านไปสองวัน~
K.Condo
วันนั้นยัยพริกแกงทำผมไว้แสบมากๆ เพราะเธอทำลูกชายผมระบมมากๆ ผมเลยอดล่าเหยื่อไปสองวัน มันปวดมากจริงๆ นี่พึ่งจะดีขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังไม่หายดี อย่าให้เจอตัวนะ! ยัยตัวแสบ!!
ส่วนสาเหตุที่คืนนั้นผมเข้าไปนอนกับพริกแกงในห้องก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ คอนโดไอ้กราฟมันมีสองห้องนอนก็จริง แต่แค่อีกห้องหนึ่งผมทำมันเลอะ ผมเลยเข้าไปนอนกับพริกแกง แค่นั้นเอง ตอนที่เธอเมาแล้วเข้ามากอดผมแล้วก็ยังบอกอีกว่าไม่ชอบผม ตอนผมได้ยินผมก็ตกใจนะครับ แต่ผมก็ไม่สนใจ ก็คนเมานี่นะ พอเธอพูดจนพอใจแล้วเธอก็หลับไป หลับทั้งๆที่ยังกอดผมอยู่นั่นแหละครับ ผมก็เลยต้องอุ้มเข้าไปนอนในห้องดีๆ จัดแจงอะไรให้เสร็จสรรพ
ผมก็ออกมานั่งกินเหล้าต่อ จนไอ้กราฟกับไอ้ทัชมันเมาได้ที่ และผมก็เริ่มกรึ่มๆ เริ่มมีอารมณ์ เพราะตลอดเวลาที่ผมนั่งกินเหล้าอยู่ไอริก็คอยยั่วผมทุกวิถีทาง ลูบไล้ตามร่างกายผมไปเรื่อย จนผมทนไม่ไหว ต้องเข้าไปจัดกับเธอในห้องอีกห้องหนึ่ง พอเสร็จภาระกิจผมก็บอกให้ไอริกลับไป ซึ่งเธอก็ไม่งอแงนะ เพราะเธอได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว และผมก็เดินออกมาจากห้องที่ผมพึ่งทำภาระกิจไป ก็เห็นไอ้สองตัวนั้น สลบไปแล้วเรียบร้อย สภาพนี่ดูไม่ได้เลยครับ
ผมเลยตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องที่พริกแกงนอนอยู่ แล้วค่อยๆนอนลงข้างๆเธอ ไม่รู้ทำไมเวลาเจอหรือเห็นหน้าพริกแกง ผมไม่สามารถละสายตาตัวเองให้ออกจากเธอได้เลย ผมยอมรับตรงนี้เลยละกันละผมรู้สึกชอบพริกแกง แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจตัวเองเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะความเป็นผู้หญิงไม่เต็มร้อยของเธอ บวกกับความเจ้าชู้ของผมที่ไม่รู้ว่ามันจะสามารถหยุดที่ผู้หญิงคนนี้ได้หรือเปล่า เพราะถ้าเป็นพริกแกง ผมรู้สึกว่าเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ที่ผมจะเอาเล่นๆ ได้
'อือออ แจ๊บๆ แจ๊บๆ' แต่อยู่ๆพริกแกงก็ขยับมาใกล้ๆผมพร้อมกับคว้าผมเข้าไปกอดราวกับผมเป็นหมอนข้าง พร้อมกับส่งเสียงครางในลำคอก่อนจะมีเสียงแจ๊บๆ ตามมา ผมมองไม่ค่อยเห็นหรอกว่าตอนนี้เธอจะทำหน้าแบบไหนอยู่ เพราะในห้องมันค่อนข้างที่จะมืด แต่ถ้าให้เดาก็คงจะ...เหมือนเด็กที่นอนไม่รู้เรื่องรู้ราว น่าจะมีน้ำลายยืดด้วยมั้ง 5555 แต่ไหนๆมากอดกันขนาดนี้ละ ใครจะปล่อยโอกาสนี้ไปล่ะครับ อีกอย่างผมก็ง่วงแล้วเหมือนกัน จะให้กลับคอนโดก็คงไม่ไหว จะให้ไปนอนอีกห้องผมก็ดันทำเลอะ ผมเลยกอดพริกแกงกลับพร้อมกับกระชับให้เขยิบมาใกล้ๆอีก จนหน้าเธอซุกติดกับหน้าอกผมเปลือยเปล่าของผม ใช่ครับ! ผมไม่ได้ใส่เสื้อ จากนั้นไม่นานผมก็เผลอหลับไป ด้วยความง่วงและความเพลีย...
"ไอ้แจ็ค วันนี้ประมาณ 2-3ทุ่มมึงว่างมั้ยวะ!?" ไอ้กราฟเดินเข้ามาหาผมที่กำลังเล่นเกมจอยอยู่โซฟา หลังจากที่มันออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงเสร็จ วันนี้วันอาทิตย์เป็นวันหยุด มันมาเล่นเกมส์ที่คอนโดผม พวกผมก็งี้แหละครับ ว่างๆไม่ทำไรเล่นเกมกันตลอด
"ก็ว่าง ทำไมวะ?" ผมตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองหน้ามัน เพราะมัวแต่สนใจเกมอยู่
"ไอ้พริกแกงอ่ะดิ มันจะหนีพ่อเที่ยวคืนนี้ ก็เลยจะให้ไปรับ"
"แล้ว?"
"แล้วกูก็ไม่ว่างไปรับมันไง เย็นนี้กูมีนัดทานข้าวกับที่บ้าน ไม่รู้จะเสร็จกี่โมง?"
"มึงจะให้กูไปรับแทน ว่างั้น?" ผมถามมันแล้ววางจอยเกมลง เมื่อเล่นจบตาพอดีก่อนจะหันไปมองหน้ามัน
"ก็ประมาณนั้นแหละ เดี๋ยวกูตามไปทีหลัง"
"แล้วไอ้ทัชล่ะ?" ที่ผมถามนั่นถามนี่ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากไปนะ แค่อยากรู้เฉยๆว่าทำไมพวกมันถึงไปรับกันเองไม่ได้ ทั้งๆที่พริกแกงเป็นเพื่อนพวกมัน ไม่ใช่เพื่อนผม
"ไม่รู้ กูโทรหามันไม่ติด"
"แล้วทำไมต้องเป็นกู?"
"มึงอย่าถามเยอะได้ป่ะ? กูรู้ว่ามึงเองก็อยากไปเจอพริกแกง" มันพูดขึ้นมาอย่างรู้ทันผม ไอ้เพื่อนเวร!
"เออ! ส่งโลเคชั่นบ้านยั่ยนั่นมาให้กูด้วย!" พูดจบผมก็เลิกสนใจมันทันที คุยกับคนที่รู้ทันแล้วมันหงุดหงิด! แต่ผมก็ต้องกระตุกยิ้มออกมาทันที เมื่อนึกถึงคนที่ผมจะต้องเจอ หึ! ยัยตัวแสบ เจอฉันแน่!
Jack talk end.
- ผู้เขียน
