เพล้ง โครม
อาชวีปัดข้าวของบนโต๊ะหล่นกระจายก่อนเข้าไปเตะต่อยลูกน้องที่ยืนเรียงแถว แล้วชี้หน้าด่าลูกน้องด้วยความโมโห
" ไม่ได้เรื่อง พวกมึงมันไม่ได้เรื่อง แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวหลายวันแล้วพวกมึงยังหาไม่เจอ นี่กูจะเลี้ยงพวกมึงไว้ทำไมห๊า ไป ไปเลยนะ ถ้าหาเมียกูไม่เจอพวกมึงก็อย่ากลับมาให้กูเห็นอีก ไป๊ ไสหัวไป"
อัญญาอรเดินเข้ามาสวนทางกับบอดี้การ์ดนับสิบที่รีบเร่งเดินออกไป แต่ละคนหน้าตาบวมช้ำปากแตก
" วีคะเกิดอะไรขึ้น พวกนั้นทำอะไรให้คุณไม่พอใจเหรอ"
" มาทำไม"
อาชวีตะคอกใส่เสียงดังจนอัญญาอรสะดุ้ง
" วีฉัน"
" ผมบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าคุณไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้ว แล้วทำไมยังมาอีก"
" ฉัน ฉันคิดถึงคุณ ก็คุณไม่ยอมไปหาฉันเลย โทรไปก็ไม่รับส่งข้อความก็ไม่ตอบกลับ ฉันเลยต้องมาหาคุณที่นี่"
" แล้วทำไมผมต้องไปหาคุณ ทำไมต้องรับสายคุณต้องตอบข้อความคุณด้วย คุณไม่ได้เป็นอะไรกับผมสักหน่อย"
" ทำไมคุณพูดแบบนี้ ฉันเป็นเมียคุณนะเราเอากันแล้ว"
" เฮอะ แค่ครั้งสองครั้งผมไม่นับหรอก "
" วี ทำไมคุณพูดกับฉันแบบนี้"
" ทำไมจะพูดไม่ได้ ผมก็แค่สนุกกับคุณก็แค่เล่นๆ ตอนนี้ผมไม่ต้องการคุณแล้ว ออกไปแล้วอย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก เพราะคุณ คุณเป็นคนทำให้น้ำต้องทิ้งผมไป วันนั้นในห้องน้ำคุณทำอะไรกับเธอผมเห็นหมดแล้ว ดีแค่ไหนแล้วที่ผมแค่ไล่คุณออก"
" ใช่ฉันตบเธอ แต่เธอก็ตบฉันคืนคุณก็เห็น วีคะฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นก็แค่ตัวแทนของฉัน คุณไม่ใช่รอฉันมาตลอดรึไง ตอนเรียนมหาลัยคุณตามจีบฉัน สารภาพรักกับฉันคุณลืมไปแล้วเหรอ ตอนนั้นฉันปฏิเสธคุณทำให้คุณต้องผิดหวังเสียหน้า แต่ตอนนี้ฉันก็อยู่ตรงนี้แล้วไง ฉันจะชดเชยให้คุณทุกอย่าง"
" ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน คุณคิดว่าผมรักคุณ เป็นไอ้โง่รอให้คุณเลิกกับผัวแล้วกลับมาหาผมรึไง"
" แล้วไม่ใช่รึไง คุณรักฉันตามจีบฉัน"
" ตอนนั้นผมก็แค่จีบเล่นๆ ถ้าคุณเล่นด้วยเราก็แค่ไปสนุกกัน ผมก็แค่อยากเย่ดาวคณะอย่างคุณก็แค่นั้น"
" คุณ"
อัญญาอรไม่คิดเลยว่าที่เขาตามจีบเธอสารภาพรักกับเธอเมื่อก่อนเพราะเขาแค่อยากหลอกฟันเธอ
" แต่ในช่วงหลายปีมานี้คุณก็ไม่ได้มีใครอย่าบอกว่าคุณไม่ได้รอฉัน ทุกครั้งที่ฉันติดต่อมาคุณก็แสดงท่าทีกระตือรือร้นตลอด"
" เหรอ ผมทำแบบนั้นเหรอ นี่ผมไม่รู้ตัวเลยนะนี่ "
เมื่อก่อนเขาเป็นเสือผู้หญิง ถูกใจใครก็จีบได้เย่แล้วก็ทิ้ง อัญญาอรก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ด้วยความที่เธอเป็นดาวคณะเลยเล่นตัว เขารู้ว่าเธอก็ชอบเขา แต่ทำเป็นเล่นตัวไปงั้น พอจีบยากเขาก็เลยไม่สนใจ ตอนนั้นเธอเรียนปี4เขาเรียนปี3 ต่อมาเธอเรียนจบและไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาก็ไม่ได้สนใจเธออีก เขารักอิสระไม่อยากผูกมัดกับใครจนกระทั่งเจอธารธารา เขายอมรับว่าเธอสวยอึ๋มถูกใจ เลยจีบเธอในผับแล้วได้วันไนต์กัน พอได้แล้วก็เกิดหวงของขึ้นมาจึงขอให้เธอเป็นของเขาแค่คนเดียว แม้จะไม่เปิดเผยแต่ทั้งบริษัทก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของเรา และเธอเองก็ไม่เคยเรียกร้องอะไร มันยิ่งทำให้เขาได้ใจ ว่าเธอจะเป็นของตายที่ไม่มีวันทิ้งเขาไป แต่เขาดันคิดผิด ตอนนี้เธอหนีเขาไปแล้ว ไปที่ไหนไม่รู้ เขารู้ว่าเธอรักเขามาก แต่เขาก็ยังทำร้ายเธอ ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าผิด และก็พึ่งจะรู้ตัวว่าเขารักเธอมาก เขาเสียเธอไปไม่ได้ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน สุดหล้าฟ้าเขียวเขาจะไปตามเธอกลับมา
" วีคะตอนนี้ฉันเป็นเมียคุณแล้วนะ ฉันจะอยู่กับคุณดูแลคุณเอง"
" เมียของผมมีคนเดียว ชื่อน้ำ ธารธารา"
เขาเน้นย้ำเสียงดังฟังชัด
" ฮึ ตอนเธออยู่คุณไม่ยอมรับไม่เปิดเผยให้ใครรู้ จะมายอมรับอะไรตอนนี้ตอนที่เธอทิ้งคุณไปแล้ว แต่ฉันคนนี้จะไม่ทิ้งคุณไปไหน "
อาชวีนิ่งค้าง ใช่ ตอนที่เธออยู่ทำไมเขาถึงไม่ประกาศบอกใครให้รู้ว่าเราเป็นอะไรกันมายอมรับตอนนี้ มันจะมีประโยชน์อะไร แต่มันยังไม่สาย ขอแค่เขาตามเธอกลับมา เขาจะชดเชยให้เธอทุกอย่าง เขาจะจัดงานเลี้ยงใหญ่โต ประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าเธอเป็นคนรักของเขา และเขาจะขอเธอแต่งงานในวันนั้น เธอต้องดีใจมากแน่ๆ แต่เขาต้องหาเธอให้เจอก่อน
"วีคะ ใครๆต่างก็พูดกันว่าคุณรอฉัน คุณยอมรับความจริงเถอะ ตอนนี้ฉันกลับมาแล้วคุณไม่ต้องรออีกต่อไปแล้ว เราแต่งงานกันดีไหมคะ ฉันพร้อมเสมอสำหรับคุณ"
" แต่งงาน"
" ใช่ค่ะ เราแต่งงานกันนะ นะคะวี"
อัญญาอรเข้าไปกอดซบอาชวี
" แต่งอยู่แล้ว แต่เจ้าสาวของผมต้องชื่อน้ำธารธาราเท่านั้นส่วนคุณจะไปแต่งกับผีที่ไหนก็ไป "
อาชวีผลักอัญญาอรออก แสดงท่าทีรังเกียจ
"ออกไป"
" วี"
" อย่าให้ต้องพูดซ้ำ"
อัญญาอรจำต้องเดินออกไปด้วยความไม่พอใจ เลิกกับผัวฝรั่งที่รวยแต่เปลือกคิดว่าจะมาเกาะอาชวี ได้แต่หลงคิดว่าเขายังรักยังรอเธออยู่ แต่ดันคิดผิด เขาแค่หลอกฟันเธอ พอได้แล้วเขาก็ไม่สนใจไยดี น่าเจ็บใจนัก
โอววซี้ดดผับ
" เฮ้ยเบาๆไอ้วี นี่มึงจะกินหรือมึงจะอาบกันแน่วะ"
" ปล่อยมันเถอะ มันกลุ้มใจที่เมียหาย"
" เมีย น้องน้ำเมียเก็บมันหน่ะเรอะ อ้าวนี่เธอยังไม่กลับมาอีกเหรอวะ"
" ถ้ากลับมาแล้วมันจะเป็นแบบนี้เหรอวะ นี่แหละน้า ตอนเขาอยู่ไม่เห็นค่า ตอนเขาทิ้งไปเลยต้องเป็นหมา"
" แล้วพี่อัญสุดสวยของมึงหล่ะไม่เอาแล้วเหรอวะ ไม่ใช่รอมาตลอดรึไง"
" ก็มันได้แล้วไง เย่แล้วก็ทิ้งตามสไตล์มัน"
" นั่นไงกูว่าละ ว่าแต่เป็นไงวะ เด็ดไหมสมกับที่มึงอยากลองป่ะ"
อาชวีส่ายหน้า
" แม่งโดนผัวฝรั่งเล่นจนโบ๋หมดละ "
" ฮ่าฮ่าฮ่า"
" แต่ตอนนี้เธอโสดแล้วก็ตั้งใจกลับมาหามึงเลยนะ มึงจะไม่เอาเธอเป็นตัวจริงเหรอวะ"
"นั่นสิ ใครๆก็พูดกันว่าเธอเป็นคนในใจของมึง ที่มึงรักและรอจนไม่ยอมมีใครเป็นตัวเป็นตนซักที"
" คนที่พูดกันนี่มันใคร พวกไหนวะ ทำไมแม่งเสือกรู้ดีกว่าตัวกูอีก ที่กูยังไม่มีใครเพราะกูยังรักอิสระอยู่ กูยังไม่อยากผูกมัด ยังไม่อยากแต่งงานก็แค่นั้น กูอยากมีภาพลักษณ์เป็นหนุ่มโสดอยู่"
อาชวีคิดในใจว่าตอนนี้เขาไม่อยากโสดแล้วเขาอยากประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเขามีเมียแล้ว เมียของเขา ตัวจริงของเขา ชื่อธารธารา
" พวกมึงทุกคน จำเอาไว้ด้วย ว่าตอนนี้กูไม่โสดแล้ว กูมีเมียแล้ว เมียของกูชื่อน้ำ ธารธารา รอให้กูหาเธอเจอก่อน กูจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่เลย พวกมึงเตรียมตัดชุดรอเลยนะโว้ย"
อาชวีจำได้ว่าธารธาราชอบกุหลาบสีขาว ในงานแต่งเขาจะให้คนใช้กุหลาบสีขาวประดับให้ทั่วงาน เนรมิตให้เป็นสวนกุหลาบสีขาว เธอต้องชอบมากแน่ แล้วเขาก็หลับตาเห็นภาพธารธาราสวมชุดเจ้าสาวเดินมาหาเขา