บทที่ 3.1
1405 คำ
เป็นอีกครั้งที่ดวงตาคู่สวยต้องเบิกกว้าง เมื่อเห็นร่างของคาร์ลอสหมดสติอยู่ที่พื้นข้างเตียง โดยมีกชกรประคองศีรษะเอาไว้ มัทนาลัยรีบคุกเข่าลงข้างร่างท้วมของคาร์ลอส ส่วนแดเนียลที่ตามมาก็ลดตัวลงนั่งบนส้นเท้าไม่ห่างจากหญิงสาวนัก
“เกิดอะไรขึ้นคะป้า ลุงคาร์ลอสเป็นอะไร”
“ป้าก็ไม่รู้ คาร์ลอสบอกจะลงไปเข้าห้องน้ำ แต่พอก้าวลงจากเตียงก็หมดสติไปเลย”
กชกรบอกเสียงสั่น สีหน้าตื่นตระหนกอย่างเด่นชัด มัทนาลัยมองไปที่ทรวงอกของคาร์ลอส การที่ทรวงอกยังเคลื่อนไหวบ่งบอกได้ว่าอีกฝ่ายยังคงมีลมหายใจอยู่ มือบางรีบเอื้อมไปคลำชีพจรที่ข้อมือ พบว่าอัตราการเต้นของหัวใจช้ากว่าปกติเล็กน้อย และนั่นเป็นสิ่งที่น่ากังวลเพราะคาร์ลอสมีโรคประจำตัว
“เราต้องพาลุงคาร์ลอสไปโรงพยาบาลค่ะ” มัทนาลัยบอก
“วิว แต่เราไม่มีเงินมากขนาดนั้นนะ”
นี่คืออีกเรื่องที่กชกรค่อนข้างกังวล การไปโรงพยาบาลในแต่ละครั้งค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง และคาร์ลอสเองก็เลี่ยงมาโดยตลอดเพราะทราบในข้อนี้ดี มีเพียงไปรับยาโรคประจำตัวนั่นคือความดันโลหิตในเลือดสูงและไขมันในเลือดสูงเท่านั้น แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่ต้องนอนโรงพยาบาล
“ไม่เป็นไรค่ะป้า เดี๋ยวหนูจัดการเอง”
มัทนาลัยเองก็ไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้น แต่เพื่อให้กชกรสบายใจและเพื่อความปลอดภัยของคาร์ลอส หญิงสาวจึงไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้ ให้คาร์ลอสได้อยู่ในมือของแพทย์ก่อน ที่เหลือค่อยว่ากัน
“เดี๋ยวผมช่วยเอง”
แดเนียลอาสา และมัทนาลัยเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ หญิงสาวเลือกที่จะเก็บเรื่องที่อีกฝ่ายทำให้ขุ่นเคืองเอาไว้ก่อน เพราะคาร์ลอสเองก็ตัวค่อนข้างใหญ่ ลำพังเธอกับกชกรคงช่วยกันพยุงคาร์ลอสไปที่รถไม่ไหวแน่
ทั้งสามคนช่วยกันพยุงร่างของคาร์ลอสมาที่รถ แดเนียลทำหน้าที่เป็นคนขับ มัทนาลัยนั่งข้างชายหนุ่ม ส่วนกชกรนั่งอยู่ด้านหลังกับคาร์ลอสที่ยังไม่ได้สติ
ด้วยบ้านของคาร์ลอสอยู่นอกเมือง ห่างจากตัวเมืองราวๆ สิบห้าไมล์ แม้จะมีโทรศัพท์บ้านที่จะใช้โทร.เรียกรถพยาบาลได้ แต่นั่นหมายถึงค่าใช้จ่ายที่สูงมาก และการเดินทางไปกลับก็ต้องใช้เวลานานกว่า ดังนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดที่จะถึงมือแพทย์อย่างรวดเร็วได้นั่นก็คือต้องขับรถไปที่โรงพยาบาลเอง ถึงแม้จะใช้เวลาพอสมควร แต่สุดท้ายคาร์ลอสก็ถึงมือแพทย์ และตอนนี้กชกร มัทนาลัย รวมถึงแดเนียลต่างก็นั่งรอฟังอาการของคาร์ลอสที่หน้าห้องฉุกเฉิน โดยกชกรนั่งตรงม้านั่งที่ใกล้ประตูห้องฉุกเฉินมากที่สุด ส่วนมัทนาลัยกับแดเนียลนั่งห่างออกมา โดยแดเนียลลอบมองสีหน้ากังวลของหญิงสาวเป็นระยะๆ
“วิว ทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ด้วยดี คุณคาร์ลอสต้องปลอดภัย อย่ากังวลเลยนะ”
“ค่ะ”
แม้จะขุ่นเคืองอีกฝ่ายอยู่มาก แต่เมื่อแดเนียลบอกแบบนั้นหญิงสาวจึงรับคำ อย่างน้อยๆ เขาก็ช่วยพาคาร์ลอสมาส่งโรงพยาบาล ซึ่งหากมีเพียงเธอกับกชกร คาร์ลอสอาจจะมาถึงโรงพยาบาลได้ล่าช้ากว่าที่ควรจะเป็น
หลังจากที่มัทนาลัยตอบรับเพียงเท่านั้น ความเงียบก็โรยตัวโอบล้อมทั้งคู่อีกครั้ง และแดเนียลก็ทนอยู่ในบรรยากาศอึดอัด ชวนให้หายใจลำบากแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว
“วิว ผมขอโทษ ผมอยากอธิบาย”
มัทนาลัยหันมามองแดเนียลเมื่ออีกฝ่ายพูดออกมาแบบนั้น กลีบปากนุ่มเม้มสลับคลายอย่างครุ่นคิด ดวงตากลมโตยังคงจับจ้องที่แดเนียล แม้หญิงสาวไม่ได้เอ่ยปากอนุญาต ทว่าแดเนียลก็ตัดสินใจพูดออกไป
“คุณคงไม่เชื่อ หากผมบอกว่าที่ผมทำลงไปเป็นเพราะว่าผมชอบคุณ และผมต้องขอโทษที่จู่โจมคุณแบบนั้น”
แดเนียลพูดออกมาจากความรู้สึกของตัวเอง และคราวนี้เขาก็ไม่ได้โกหก เขาถูกใจเธอ และหากเขาเรียกสิ่งนั้นว่าชอบคงไม่ผิดอะไร ชอบอย่างที่ไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหนมาก่อน ชอบมากกว่าแค่การได้ครอบครองร่างกายของเธอ และตอนนี้เขาก็กำลังรู้สึกผิดที่หลอกเธอว่าเขาคือพี่ชายของตัวเอง หลอกเธอว่าเขาคือเดวิด แบรดลีย์ แต่หากเขาบอกออกไปตอนนี้ เธอคงโกรธจนไม่อยากมองหน้าเขาแน่
และมันบ้ามากที่เขาเกิดห่วงใยความรู้สึกเธอขึ้นมา
ทั้งที่ตอนแรกแค่อยากได้เธอเฉยๆ แท้ๆ
“แต่คุณก็ไม่ควรทำแบบนั้น”
มัทนาลัยบอกหลังจากเงียบไปพักใหญ่ ดวงตากลมโตจ้องมองที่ใบหน้าหล่อเหลา นัยน์แววตาฉายชัดถึงความผิดหวัง ซึ่งแดเนียลไม่อาจปล่อยให้เป็นแบบนั้นได้
“คุณอาจจะไม่เข้าใจการกระทำของผม แต่ผมอยากให้คุณฟังในสิ่งที่ผมกำลังจะพูด”
“...”
“คุณพ่อกับคุณแม่ของผมท่านแยกทางกัน จนวันหนึ่งท่านตัดสินใจจะกลับมาคืนดีกัน แต่โชคไม่เข้าข้างเอาซะเลย ขณะที่พวกท่านกำลังเดินทางเพื่อจะได้มาเจอกันอีกครั้ง แต่เกิดอุบัติเหตุขึ้นเสียก่อน ท่านทั้งสองเลยไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตร่วมกัน”
“...”
“คุณพ่อกับคุณแม่ของผมจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ผมเลยไม่อยากพลาดโอกาสที่จะทำในสิ่งที่ผมชอบ เพราะไม่รู้ว่าผมจะมีโอกาสได้ทำมันอีกไหม ผมแค่ทำในสิ่งที่ใจผมต้องการ”
“...”
“และตอนนี้สิ่งที่ผมต้องการก็คือคุณ”
แดเนียลไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นคนพูดจาชวนให้รู้สึกคลื่นไส้อาเจียนได้ขนาดนี้ สิ่งที่เขาวางแผนไว้ทั้งหมดตั้งแต่แรกพังครืดลงอย่างไม่เป็นท่า เมื่อได้เห็นดวงตาคู่สวยของมัทนาลัยขังคลอไปด้วยหยาดน้ำตา สายตาที่มองเขาอย่างผิดหวังและตัดพ้อ ทำให้ความรู้สึกผิดเกาะกุมหัวใจเขาอย่างท่วมท้น
กลีบปากนุ่มเม้มเข้าหากันแน่น แม้จะไม่มีคำพูดใดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่ม ทว่าการที่ดวงหน้ารูปไข่กำลังเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อ ทำให้เขาเดาได้ไม่ยากว่าเธออาจจะรู้สึกแบบเดียวกันกับเขา แต่ตอนนั้นอาจจะแค่ตกใจที่ถูกเขาจู่โจมแบบนั้น
และตอนนี้เขาก็ตัดสินใจจะบอกความจริงทุกอย่างกับเธอ
“จริงๆ แล้วผม…”
“คุณหมอต้องการคุยกับญาติของคุณคาร์ลอสค่ะ”
แดเนียลไม่ทันได้เอ่ยจบประโยค พยาบาลคนหนึ่งก็ออกมาพร้อมนายแพทย์วัยกลางคน ทั้งคู่หยุดเท้าที่หน้าประตูห้องฉุกเฉิน มัทนาลัยกับกชกรรีบขยับเท้าเข้าไปหยุดอยู่ตรงนั้น แดเนียลเองก็ด้วย
“ใครเป็นญาติคุณคาร์ลอสครับ” นายแพทย์คนดังกล่าวถาม
“ฉันเองค่ะ ฉันเป็นภรรยาของเขา”
กชกรชี้ที่ตัวเอง นายแพทย์คนดังกล่าวจึงหันไปพูดกับกชกรโดยตรง
“ผู้ป่วยเป็นโรคไขมันในเลือดสูงกับโรคความดันโลหิตในเลือดสูง และนั่นเป็นสาเหตุให้เกิดโรคอื่นๆ ตามมา และตอนนี้ผู้ป่วยก็มีภาวะหลอดเลือดหัวใจตีบ ต้องได้รับการรักษาด้วยการทำบอลลูนหัวใจ แต่ตอนนี้ผมต้องให้คนป่วยนอนดูอาการก่อน อย่างน้อยก็สองถึงสามวัน แล้วศัลยแพทย์ทรวงอกจะเป็นคนประเมินความพร้อมในการทำบอลลูนหัวใจ ซึ่งต้องมีค่าใช้จ่ายพอสมควร ไม่ทราบว่าญาติสะดวกไหมครับ”
กชกรกับมัทนาลัยหันมามองหน้ากัน การทำบอลลูนหัวใจต้องใช้เงินมากพอสมควร และทั้งคู่ก็ไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น สองป้าหลานจับมือกัน ไม่รู้ว่าจะหาทางออกเช่นไรดี แค่พาคาร์ลอสมาโรงพยาบาลค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างมากพออยู่แล้ว
“ไม่มีปัญหาครับ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดผมจะรับผิดชอบเอง”
- ผู้เขียน
