วันเสาร์
~ปรินซ์~
“ควีน เป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง?” ผมถามเมื่อผมเดินเข้ามาในห้อง เมื่อคืนผมก็เข้ามาดูเธอเกือบทุกชั่วโมง แต่เมื่อคืนเธอไม่มีไข้แล้ว เช้านี้ผมก็เลยมาดูอาการของเธออีกครั้ง สรุปเมื่อคืนทั้งคืนจนถึงตอนนี้ผมแทบไม่ได้นอนเลยเพราะมัวแต่เป็นห่วงยัยตัวร้ายด้วยกลัวว่าไข้จะขึ้นอีก
“……” ไม่มีเสียงตอบรับ มีเพียงเสียงลมหายใจที่ถอนออกมาอย่างแรง ในขณะที่เธอกำลังนั่งจับโทรศัพท์อยู่ในมือ
“ห่วงอะไรกับโทรศัพท์นักหนา รอข้อความไอ้รุ่นพี่คนนั้นอยู่หรือไง?”
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม?” เธอหันมามองผมด้วยหางตา
“ไอ้ที่โดนไปยังไม่เข็ดใช่มั้ยห๊ะ?”
“ควีนแม่งโคตรเกลียดพี่ปรินซ์เลยว่ะ เกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมา เมื่อก่อนไม่เคยจะมาสนใจไยดี แล้วตอนนี้เป็นอะไรห๊ะ? หรือว่าติดใจเซ็กซ์ห่วยๆ ของควีน” เธอพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำราวกับว่ากำลังจะระเบิดออกมา
“ถ้าพี่บอกว่าใช่ล่ะ!”
“เหอะ!” เธอเค่นเสียงออกมาจากลำ
