~ควีน~
วันนี้หมออนุญาตให้ฉันออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ส่วนเพื่อนของฉันก็ติดเรียน ฉันก็เลยจำเป็นต้องให้พี่ปรินซ์ไปส่งที่คอนโด
“ส่งแค่นี้ก็พอค่ะ เดี๋ยวควีนเดินขึ้นไปเอง” ฉันพูดเสียงเรียบ
“ไม่ได้ ควีนยังไม่แข็งแรงนะ พี่จะปล่อยให้ควีนเดินไปคนเดียวได้ยังไง”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ควีนเดินได้”
“อย่าดื้อกับพี่” เขาเอ่ยเสียงแข็ง
ฉันได้แต่ถอนหายใจออกมา
พี่ปรินซ์ช่วยถือกระเป๋าเดินตามฉันมาติดๆ
“อยู่ชั้นไหน?” พี่ปรินซ์ถามออกมาเมื่อเดินเข้ามาในลิฟต์
“ชั้นสุดท้าย” ฉันตอบห้วนๆ
“เดี๋ยวนี้พูดกับพี่แทบจะไม่มีหางเสียงเลยนะ” พี่ปรินซ์พูดพร้อมกับมองหน้าฉัน
“….” ฉันไม่ตอบอะไร จากนั้นภายในลิฟต์ก็มีแต่ความเงียบงัน และเมื่อลิฟต์เปิดออก
“ถึงแล้วพี่ปรินซ์กลับไปได้แล้ว”
“พี่จะไปส่งควีนที่ห้อง”
ฉันถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากลิฟต์และตรงไปยังห้องของฉัน
“ถึงแล้ว พี่ปรินซ์กลับไปได้แล้วค่ะ”
