~ปรินซ์~ ผมยังคงอยู่เฝ้าควีนอยู่ตลอดเวลาถึงแม้ว่าเธอจะไล่ผม แต่ผมก็จะหน้าด้านอยู่ดูแลเธออยู่แบบนี้ ผมไม่ได้กลับไปที่คอนโดด้วยซ้ำแต่ผมให้เพื่อนของผมไปเอาเสื้อผ้าที่คอนโดมาให้ผม ในระหว่างที่เอพริวกับแอนนามาเยี่ยมควีนหลังเลิกเรียน เพื่อนของผมก็เอาของที่ผมสั่งมาให้ในเวลาไล่เลี่ยกัน “ไอ้ปรินซ์ กูไม่รู้ว่าครบตามที่มึงสั่งมั้ย? มึงลองดูเอาเองละกัน” เสียงของออกัสเอ่ยออกมาพร้อมกับยื่นกระเป๋าเดินทางใบเล็กให้ผม “เออ..ไม่เป็นไรหรอก มึงเอาอะไรมากูก็ใส่ได้หมดแหละ” ผมคุยกับออกัสในขณะที่สาวๆ ก็คุยกันโดยไม่สนใจผู้ชายอย่างพวกผม “เออ..กูจดเลคเชอร์ไว้ให้มึงละ มึงไปแกะเอาก็แล้วกัน” ออกัสเอ่ยออกมาอีกครั้ง “ขอบใจมากมึง หวังว่ากูจะอ่านออกนะ” “อันนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ!” ออกัสคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย “ลายมือมึงอย่างกับไก่เขี่ย” สิ้นเสียงของผม เสียงหัวเราะของเอพริวก็ดังขึ้นมา “นี่เธอ! หัวเราะเยาะฉันเหรอ?” อ