ตอนที่ 69 สู่ขอ 1

1263 คำ

~ปรินซ์~ “เลือกเอา..แต่ตอนนี้ก็ยังพอมีเวลานะ ถ้าเราจะหาความสุขกัน” ผมยกมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นเหนือหัว แล้วจับข้อมือเธอไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างก็แทรกผ่านรอยแยกของสาบเสื้อ สะกิดเพียงเบาๆ กระดุมก็หลุดออกเผยให้เห็นโนมเนื้อขาว ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างเร็ว ในตอนแรกผมกะว่าจะแกล้งคนอวดดีเล่นๆ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าผมเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว “พี่นี่มัน..ไอ้โรคจิต” “ถ้าด่าพี่อีกคำเดียว พี่จะทำให้ดูว่าโรคจิตมันเป็นยังไง..หรือว่าอยากจะลอง?” “อย่านะ..ควีนขอร้อง พี่ปรินซ์อย่าทำอะไรควีนเลยนะ” “ดีได้แค่นี้เหรอ?” ผมเอ่ยชิดอยู่บนหน้าอกคู่งามที่ตอนนี้กระดุมแทบจะหลุดออกทุกเม็ดอยู่แล้ว ผมใช้มือแหวกสาบเสื้อออกกว้าง ก่อนจะใช้ปากสัมผัสเบาๆ บนอกอวบอิ่ม ก่อนจะงับเข้ากับผิวเนื้ออ่อนแล้วดูดจนเกิดเป็นรอยแดงขึ้นมาบนอบอวบทั้งสองข้าง “อะ อื้อออ” ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “คุณปรินซ์ คุณควีน ตื่นกันห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม