ย่ำรุ่งของวันถัดไปกว่าทุกอย่างจะคลี่คลาย ราณีลาก ภวัฒน์กลับคฤหาสน์ คุณหญิงผู้ดีเหวี่ยงร่างโปร่งชนโต๊ะล้มระเนระนาด
หล่อนฟาดมือตบใบหน้าหล่อเหลาสนั่นกระทั่งรอยแดงสี จาง ๆ ปรากฏชัดผิวแก้ม สิ่งที่ภวัฒน์ทำอยู่มันยากเกินอภัย ไม่คิดบ้างหรือไง ทำไมต้องใช้หัวใจนำทางกระทั่งหูหนวกตาบอด มี ทุกอย่างประเคนให้พร้อม แต่ลูกไม่รักดีก็ไม่เคยเห็นค่า!
“เมื่อไรแกจะเลิกโง่สักที หาเรื่องใส่ตัวอีกทำไม!”
หลายชั่วโมงกว่าหล่อนจะเคลียร์กับตำรวจลงตัว ภวัฒน์ถูกพลรบแจ้งจับกุมข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวปรายดาว
รอยแผลบนร่างบางเสมือนเครื่องยืนยันว่าเป็นดั่งเจ้าของสถานีหนุ่มกล่าวหา แต่ราณีมีอำนาจมากกว่าสุดท้ายทุกอย่างจบลงที่เสียค่าปรับกลายเป็นทะเลาะวิวาทธรรมดา
“ก็ผมรักปราย!”
เพียะ!
ลงน้ำหนักจนลูกชายหน้าสะบัด ริมฝีปากหยักปรากฏเลือดแดงฉานแต่ไม่ได้อาดูรตนเอง
“นังนั่นไม่รักแก มันไม่เคยรักแกเข้าใจไหม!”
ราณีกระชากคอเสื้อภวัฒน
