บ่วงรัก พ่อเลี้ยงเหนือฟ้า

เล่นผิดคน

ใบหน้าของแก้มบุ๋มอาบไปด้วยน้ำใสๆ เธอรีบร้อนเดินออกไป สวนทางกับผู้หญิงที่เขาบอกว่าเป็นเมีย แสนดีหยุดมองเด็กสาวคนนั้นจนลับตาเป็นจังหวะเดียวกับที่เหนือฟ้าเดินออกมา ใบหน้าหล่อเหลาของเขา มีร่อยรอยของฝ่ามือทั้งห้านิ้วอยู่บนหน้า ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าบทสนทนาเมื่อกี้ ทั้งสองคนน่าจะมีเรื่องที่ไม่ลงรอยกันเท่าไหร่

"ใครเหรอค่ะพี่เหนือ น้องเดินร้องไห้ออกไปด้วย น่าสงสาร" แสนดีถามอย่างสงสัย เพราะเด็กสาวน่าจะอายุไม่ถึงสิบแปดดีด้วยซ้ำ ดูจากใบหน้าและทรงผมของเธอ

"ลูกของลูกหนี้พี่นะ มาขอผลัดจ่ายดอกพอไม่ให้ก็โวยวาย อย่าไปสนใจเลย เรื่องไร้สาระ" แม้เขาบอกว่าอย่าสนใจ แต่เธอแอบเห็นนะ ว่าเขาส่งให้พี่บอย ลูกน้องคนสนิทของเขา ตามเด็กสาวคนนั้นออกไป

ใบหน้านวลสวยเดินฝ่าแดดร้อนๆออกมาจากไร่ เธอรู้สึกหน้ามืด เหมือนจะเป็นลม จากที่ไม่ได้กินอะไร และร่างกายอ่อนเพลีย ไหนจะต้องเดินตากแดดออกมาแบบนี้อีก แต่แก้มบุ๋มได้แต่กัดปากอดทน ต่อให้ต้องตาย เธอก็จะเดินไปให้พ้นจากบ้านเขา ในเมื่อโดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมา อยากจะตะโกนใส่หน้า ว่าเธอเองก็รังเกียจที่นี้ เจ้าของที่นี้ อย่างพ่อเลี้ยงเหนือฟ้าสุดใจเหมือนกัน

บรี๊น! บรี๊น!

เสียงรถสี่ประตูคันดำ ที่ขับมาใกล้เธอและชะลอลง นั่นทำให้แก้มบุ่มชะงักและหยุดเดิน ก่อนที่คนในลงจะลงกระจก และโผล่หน้ามาคุยกับเธออย่างใจดี

"จะไปไหนรึเปล่าน้อง ทำไมมาเดินตากแดดอยู่แบบนี้" ณัฐที่เป็นลูกน้องของพ่อเลี้ยงพระราม เจ้าของไร่แสนรักที่อยู่ติดกับไร่เหนือฟ้า จอดรถถามคนตัวเล็กอย่างมีน้ำใจ ดูท่าทางเด็กสาวกำลังลำบากน่าดูที่มาเดินตากแดดหัวแดงอยู่แบบนี้ ไหนจะหน้าตาซีดเซียวที่น่าสงสารของเธออีก

"เอ่อ หนูมาจากสมัครงานที่ไร่เหนือฟ้านะคะ" ใบหน้าอ่อนเยาว์มีร่องรอยของคราบน้ำตาอยู่ นั่นทำให้เขาสงสารจับใจ นึกถึงน้องสาวที่อยู่ต่างอำเภอ

"แล้วจะไปไหนต่อ มาขึ้นรถเถอะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง" เมื่อเห็นท่าทีลังเลของเธอ

"ไม่ต้องกลัว พี่เป็นลูกน้องของพ่อเลี้ยงราม เห็นรถที่ขับมั้ย มันก็ติดชื่อสติ๊กเกอร์ที่ไร่ พี่รับรองความปลอดภัย ไม่ต้องกลัว" แก้มบุ๋มมองข้างรถ ก็จริงอย่างที่เขาว่า เขาก็ดูใจดี ไม่มีท่าทีคุกคามน่ากลัว และที่สำคัญ ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนจะเป็นลม ร่างกายกำลังบอกว่า ไม่ไหวแล้วในตอนนี้

"ขึ้นมาเถอะ ถ้าไม่เชื่อจะโทรหาพ่อเลี้ยงรามก่อนก็ได้ ว่ามันปลอดภัยจริงๆ" ยิ่งเขายืนยันหนักแน่น เลยทำให้เธอตัดสินใจขึ้นรถเขาในที่สุด

เหมือนณัฐจะรู้ว่าเธอกำลังจะไม่ไหว เขาเร่งแอร์ให้แรงขึ้นและหมุนมาทางเธอ เพื่อทำให้เด็กสาวรู้สึกคลายความร้อนจากการเดินตากแดดมา

"มาสมัครงาน แล้วเป็นไง ได้รึเปล่า" ชายหนุ่มชวนคุยเพื่อคลายความอึดอัด แก้มบุ๋มส่ายหน้า นั่นน่ะสิ แล้วเธอจะเอายังไงกับลูกในท้อง งานก็ไม่มี เงินก็ไม่มี พ่อก็ป่วย แถมลูกในท้องตอนนี้ก็ไม่มีพ่อ เด็กสาวได้แต่คิดอย่างข่มขืนนี้คงเป็นจุดที่ตกต่ำที่สุดในชีวิตเธอ เหมือนโชคชะตากำลังกลั่นแกล้ง ผลักเธอลงนรกอเวจี ทั้งที่ชีวิตนี้เธอเองก็ไม่เคยคิดร้าย หรือทำร้ายใครเลย แก้มบุ๋มปาดน้ำตาออกจากใบหน้า นั่นทำให้ณัฐตกใจ จนต้องรีบหยิบทิชชู่ส่งให้เธอ

"ร้องไห้ทำไม แค่เขาไม่รับทำงานเอง เราอายุสิบแปดรึยัง"

"สิบเก้าแล้วค่ะ" เสียงเธอสั่นนิดๆ จนณัฐสงสาร

"งั้นมาทำที่ไร่แสนรักมั้ย เดี่ยวพี่ฝากพ่อเลี้ยงรามให้ น่าจะยังพอมีตำแหน่งให้เราทำบ้าง"

"เขารับคนท้องรึเปล่าค่ะ"

"ห๊ะ!" คำถามของเธอ ทำเอาชายหนุ่มถึงกับอุทานด้วยความตกใจ เพราะประเมินจากใบหน้าของเด็กสาว เธอยังดูเด็กมากๆ

"หนูท้องสามเดือนค่ะ ที่ไร่พอจะมีงานอะไรให้หนูทำบ้าง หนูทำได้หมด หนูกำลังหาเงินคลอดลูก" เสียงเล็กๆนั่น บ่งบอกว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่ ดวงตาแดงชื้นอย่างน่าสงสาร อยากจะถามว่าไหนพ่อเด็กล่ะ ทำไมปล่อยให้แม่ของลูกดิ้นรนอยู่คนเดียว แต่คิดว่าคนเพิ่งเจอกัน ถ้าถามแบบนั้น กลัวเธอจะด่าว่าเสือก

"งั้นเอาเบอร์มาก่อน ถ้ายังไงพี่กลับไปปรึกษาพ่อเลี้ยงแล้วค่อยโทรบอกนะ" คำตอบของณัฐไม่ได้ทำให้แก้มบุ๋มผิดหวังแต่อย่างใด เพราะเธอรู้แล้วว่า ไม่มีที่ทำงานไหนต้องการคนท้องไปทำหรอก เพราะคนท้องทำงานได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ไหนจะต้องลาไปหาหมอ ไหนจะแพ้ท้องอีก รับไปก็เป็นภาระเปล่าๆ

"เธอขึ้นรถที่หน้าไร่ครับ ผู้ชายเป็นคนขับ เป็นรถกระบะสี่ประตูสีดำ พ่อเลี้ยงจะเอาไง ให้ผมตามต่อมั้ยครับ" เหนือฟ้าถอนหายใจเบาๆ นั่นไง เขาว่าแล้ว เธอแค่มาตบทรัพย์ อยากได้เงินถึงขั้นมาขู่เขาว่าท้อง ดีนะที่เขาไม่หลงกล เพราะสุดท้ายก็ให้ผัวมารับหน้าไร่ บอกแล้ว ไอ้หน้าใสๆ ซื่อๆ นี้แหละ ที่ร้ายไว้วางใจไม่ได้

"ไม่ต้องตาม ปล่อยไป แต่ที่นี้ ดูรอบการจ่ายหนี้ของไอ้โชคด้วย ถ้าเกินไปสักเดือนก็ฟ้องไม่ต้องประนีประนอมแล้วก็ไล่ออกจากที่ที่พวกมันอยู่ได้เลย" เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับเขา เขานี้แหละ จะให้บทเรียนเธอเอง เดินเข้ามาโวยวาย ตบหน้าเขา แล้วคิดว่าจะเดินตัวเปล่าออกไป ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนี้เหรอ เธอกำลังเล่นผิดคนแล้วนะ สาวน้อย