ท่านพี่ อิงเถานางเดินมาล้มอยู่ตรงท้ายหมู่บ้านของเรา ข้ากับซานเหลียนช่วยกันพัดให้นาง เพราะนางเป็นลม ซานเหลียนวิ่งกลับไปบ้านเอายาดมมาให้เจ้าค่ะ” ผิงเหยาบอกพี่ชาย เพราะอิงเถาน่าสงสารนางจึงอยากช่วย
“นางมาจากที่ใด”
“บ้านหวงหนานขึ้นไปเหนือหมู่บ้านของเราเจ้าค่ะ”
บ้านหวงหนานอยู่อำเภอชีเป่ยแล้วทำไมเด็กอายุราว 7 หนาวกับเสื้อผ้าขาดวิ่นถึงเดินมาที่นี่ เมื่อสำรวจดี ๆ พบว่าขาของนางคล้ายถูกแส้ฟาด ทั้งยังเดินเท้าเปล่าจนเท้าเปิดแดงไปหมด
“พากลับไปบ้านก่อน” ผิงหยางเห็นท่าไม่ค่อยดี นางคงจะโดนทำร้ายหรือไม่ก็หนีมา แต่เด็กเพียงเจ็ดหนาวเหตุใดต้องโดนทารุณเช่นนี้ด้วย เขาไม่เข้าใจเลยจริง ๆ
‘คนยุคนี้เห็นคนเป็นผักปลาหรือไง’
“ท่านแม่ขอรับรับ มีคนบาดเจ็บขอรับ รบวนท่านแม่ช่วยเช็ดตัวให้นางหน่อยขอรับ” ผิงหยางกับผิงเหยาช่วยกันยกอิงเถากลับมาบ้าน หลันฮุ้ยเจินที่คุยกับสามีอยู่ก็ตกใจ ยิ่งเห็นใบหน้าว่าเป็นเด็กก็น่าสงสา
