"ออกไปก่อน" เสียงธามหันไปเอ่ยบอกลูกชายทั้งสองรวมถึงใบบัวที่ยืนอยู่ ทว่า...
"ไม่ต้อง ยืนคุยกันตรงนี้นี่แหละค่ะ" วาวาตอบกลับพร้อมกับมองหน้าคนเป็นสามีและพ่อของลูก
"ต้องการจะทำอะไร" ดวงตาคมมองหน้าถามภรรยาตัวเล็ก
"วาต้องเป็นฝ่ายถามมากกว่า ว่าพี่กำลังทำอะไรอยู่"
"พี่ไม่อยากให้ไอ้เด็กเวรนั่นมายุ่งกับไลลา"
"เพราะว่าคามิลเขาทำร้ายตัวแสบเหรอคะ"
"ใช่"
"แล้วตอนที่พี่ทำร้ายวา ทำไมไม่คิดบ้างว่า ถ้าพ่อวารู้ก็คงคิดแบบนี้เหมือนกัน" ทันทีที่เรียวปากบางของหญิงวัยกลางคนพูดจบ ร่างสูงที่ยืนอยู่ก็ชะงักนิ่งไป
"แทนไทก็เหมือนกัน เอาแต่โกรธคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็เคยทำกับหนูใบบัว..."
"...ทำไมคะ พอมันไม่ได้เป็นคนในครอบครัวตัวเองก็ไม่ได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดของคนอื่นใช่ไหม" เจ้าของใบหน้าเรียวใสวัยกลางคนถาม ซึ่งสองพ่อลูกที่เคยทำตัวไม่ดีมาก่อนก็ได้แต่ยืนเงียบเถียงไม่ออก
"วาเอง หนูใบบัวเองก็เป็นลูกมีพ่อมีแม่เหมือนก
