ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วก็ไม่อาจรู้ เพราะฉันไม่ได้ใส่ใจเฝ้ารอ เอาแต่ยกน้ำเมาตรงหน้าขึ้นดื่มอย่างบ้าคลั่ง ผมที่ยุ่งเหยิงก็ดึงออกปล่อยให้มันสยายไปตามแผ่นหลัง โดยมีสรนั่งเฝ้าไม่ห่าง เพราะระหว่างนี้ก็มีผู้ชายเข้ามาแวะเวียนหมายจะจีบฉันอยู่ตลอด น่าตลกสิ้นดี ทั้งที่ฉันตาบอดยังจะมารุมจีบกันอยู่ได้ โง่หรือว่าดูไม่ออกกันแน่!
หมับ!
ในขณะที่ฉันกำลังตัดพ้อให้กับโชคชะตาอย่างสิ้นหวัง มือเล็กก็ถูกคว้าเอาไว้ในจังหวะที่ขอบแก้วเหล้าเกือบจะยกถึงริมฝีปาก
“อื้ออ ปล่อยย”
ฉันมุ่ยหน้าพร้อมกับพยายามจะดึงมือออก แต่กลับสู้แรงคนตรงหน้าไม่ได้ ซ้ำเขายังดึงแก้วเหล้าออกไปจากมือฉันอย่างง่ายดายอีก
“คายเนี่ยย”
เสียงยานคางเอ่ยถามพร้อมทั้งแสดงออกถึงความไม่ชอบใจ จะกลั่นแกล้งอะไรฉันอีก แค่ที่โดนไปก่อนหน้านี้มันยังไม่สาแก่ใจหรือไงกัน
“ทำไมสภาพเป็นแบบนี้”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างราบเรียบ ทำเอาฉันนิ่งชะงักไปทันที เพิ่งสังเกตว่
