เมื่อพระกลายเป็นผี

1610 คำ

“มินตรา ตื่นได้แล้ว” ฉันรีบเปิดเปลือกตาขึ้นทันทีหลังได้ยินเสียงเรียกจากคนที่นอนกอดฉันแน่น แสงสีขาวจากรอบข้างบ่งบอกว่าตอนนี้ใกล้จะหกโมงเช้าแล้ว อย่างน้อยก็เป็นช่วงเวลาที่น่าจะปลอดภัย “เราต้องเดินย้อนกลับไปที่เต็นท์ก่อน เพราะของกินเราอยู่ที่นั่น” “โห” ฉันอุทานตาโตเมื่อรู้ว่าต้องได้กลับไปที่เดิม เพราะเมื่อวานนี้เราวิ่งกันออกมาไกลจากจุดกางเต็นท์มาก ๆ “เดินไหวไหม” พี่สิงห์ก้มลงสำรวจที่ปลายเท้าของฉันก่อนจะพ่นลมหายใจอย่างหนักอก เพราะแผลที่ปลายเท้ามันเริ่มบวมขึ้นมา “ขี่หลังฉันดีกว่านะ” “เอ่อ... จะดีเหรอคะ” รู้สึกเกรงใจอีกฝ่ายเพิ่มขึ้นทุกวัน เพราะฉันเอาแต่สร้างภาระให้เขาไม่เลิก “ดีสิ ขึ้นมา” เขารีบนั่งหันหลังให้ทันที ฉันเองก็ไม่อยากทำให้เขาเสียเวลาไปมากกว่านี้เดี๋ยวจะมืดค่ำไปเสียก่อน จึงได้ทิ้งตัวลงกอดคอแล้วยอมขี่หลังเขากลับไปยังเต็นท์ “เมื่อคืนนี้ที่วิ่งไล่เรามันคือตัวอะไรเหรอคะ ท่าทาง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม