บรรยากาศในวงข้าวตอนเย็นเต็มไปด้วยความสุขและสนุกสนาน ทุกคนในหมู่บ้านให้การต้อนรับและใจดีกับฉันมาก โดยเฉพาะครอบครัวของพี่สิงห์ พวกเขาปฏิบัติต่อฉันราวกับเป็นคนในครอบครัวจริง ๆ ไม่ใช่แต่งเพื่อแก้เคล็ดอย่างที่ตั้งใจกันตั้งแต่ต้น
พอกินเลี้ยงเสร็จพวกมะนาวก็อาสาล้างจานให้ แล้วคะยั้นคะยอให้ฉันกลับบ้าน ดูเหมือนว่าพวกเธอจะตั้งใจให้ฉันกับพี่สิงห์ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง และพอกลับมาถึงบ้าน ฉันถึงได้เข้าใจ
“โห”
ไฟดวงเล็กพันรอบตั้งแต่หัวบันไดขึ้นไปบนบ้าน นี่คงเป็นฝีมือใครไปไม่ได้เลย นอกเสียจากเจ้าของบ้านอย่างพี่สิงห์
“นี่พี่ทำเองเหรอ”
ฉันหันไปถามคนข้างหลังด้วยแววตาเต็มไปด้วยประกาย
“อื้อ”
อีกฝ่ายพยักหน้าทั้งรอยยิ้ม ก่อนจะเดินเข้ามาโอบเอวฉันแผ่วเบา
“ชอบไหม”
“ชอบสิคะ แล้วเอาเวลาไหนมาทำเนี่ย”
“ก็ตอนที่ผูกแขนนั่นแหละ ถึงได้ไปช้าไง ขึ้นไปดูข้างบนกันเถอะ”
ว่าแล้วก็จูงมือฉันขึ้นไปบนบ้าน โดยที่ราวบันไดท
