อยากหยุดรักคนใจร้าย

เสร็จแล้วก็ไป

มือหนาฟ้อนเฟ้นไปทั่วกายสาวอย่างหยาบโลน แม้จะไม่ได้เกิดในลูกคุณหนูแต่ผิวม่านไหมก็ขาวสว่างและนุ่มลื่น ไม่ว่าจับตรงไหนก็ขึ้นรอยแดงเป็นรอยนิ้วมือ ดูแล้วน่าแกล้งเสียจริงๆ ยิ่งใบหน้านวลแดงก่ำตามแรงอารมณ์ที่เขาเร้า เขาสะใจเป็นบ้า เพราะเธอต้องการเขาอย่างปิดไม่มิด แต่ริมฝีปากของคนตัวเล็ก พยายามที่จะเม้มเข้าหากันเพื่อสกัดกลั้นเสียงครางเร่าร้อนของเธอ

พายุเองก็อยากรู้ว่าเธอจะอดทนได้นานแค่ไหน

ร่างสูงลุกขึ้นยืนบนเตียงก่อนจะค่อยๆถอดกางเกงออกและควักท่อนเนื้ออวบใหญ่ออกมาจ่อที่ปากสวย มือหนาจับรั้งผมไว้เบาๆ เป็นการบังคับกลายๆให้เธออ้าปากรับตัวตนของเขาเข้าไป

ม่านไหมใช้ลิ้นร้อนเล็กตวัดลงบนท่อนเนื้อที่ค่อยๆขยายตัวใหญ่ขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นอย่างพอใจ ร่างกายเกร็งไปทุกสัดส่วนโดยเฉพาะลำคอแกร่งที่เกร็งจนเส้นเลือดผุดขึ้นอย่างเซ็กซี่

"ฟัค แม่ง ปากร้อนฉิบหาย..." ร่างสูงส่งเสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจ พร้อมทั้งออกแรงขยุ้มเธอแรงๆตามอารมณ์ที่มันพลุ่งพล่าน

พายุเอื้อมไปหยิบมือถือที่หัวเตียงของเขา ก่อนจะเอากล้องมาจ่อที่ใบหน้าสวย

"รู้มั้ย เวลาที่ค*ยมันคาปากเธออยู่แบบนี้ หน้าเธอโคตรร่านเลย"

เขามักหยาบคายเวลาอยู่บนเตียงเป็นเรื่องที่เธอชินชาเสียแล้ว แถมบางครั้งยังรู้สึกมวนท้องจนน้ำที่ซอกคาสวยหลั่งเปียกรดจนแฉะฉ่ำ

คนตัวเล็กใช้มือสาวพร้อมทั้งขยับลิ้นระรัวปาดเลียไปตามหัวล่างของเขา เธออยู่ตำแหน่งนี้มานานจนรู้ว่าทำแบบไหนที่เขาจะชอบ สัมผัสแบบไหนที่ทำให้เขาเสียการควบคุมตัวเอง

"ซี๊ด พอก่อน อยากแตกใน"

ม่านไหมเอาท่อนเนื้อออกจากทันที ก่อนจะนอนลงตามแรงผลักของเขา

ชายหนุ่มไม่เคยเล้าโลมอะไรเธอทั้งสิ้น เขาจับท่อนเนื้อที่ไม่มีเครื่องป้องกันเสือกไสไปในรูรัก ก่อนจะขยับเอวสอบเข้าหาเธอเร็วเบาสลับกัน

"อื้อ อืม อ่ะ อ่ะ"

เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง ปะปนไปกับเสียงครางหวานๆของเธอ พายุเข้าออกจนสุดมิดด้าม เธอเปียก เธอแฉะ ตั้งแต่ใช้ปากให้เขา ดังนั้นเมือกหวานสีใสทำให้สามารถเข้าออกร่องรักได้ลื่น อุ่นมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มงัดควงสุดมิดลำทุกแรงกระแทกที่เขาตอกเข้าไป ม่านไหมเสียวจนเผลเกร็งจิกเล็บลงบนหลังที่เต็มไปด้วยรอยสักของเขา นั่นไม่ได้ทำให้เขาโกรธ แต่กลับพึงพอใจ

"ถ้าเ****นก็จิกแรงๆ ฉันอยากเห็นเธอร่าน"

มือหนาจับเอวบางไว้ก่อนจะดันตัวเองตอกเข้าไป ประสานกับผนังมดลูกที่ตอดรัดอย่างเสียดเสียว ขาเรียวสองข้างสวยชี้อ้าออกเกือบร้อยแปดสิบองศา โชว์โหนกเนื้อที่กำลังดูดท่อนเนื้ออย่างบ้าคลั่ง แน่นอนว่าพายุไม่พลาดที่จะเก็บช็อตนี้ไว้ พร้อมทั้งใบหน้าหวานที่อารมณ์กำลังพุ่งทะยานอย่างถึงขีดสุด

"พายุอย่าถ่ายติดหน้าไหม" คนตัวเล็กอ้อนวอนเสียงสั่น ด้วยความกลัวว่ามันจะหลุด

"ทำไม ฉันอยากจะเก็บไว้ตอนที่XXเธอกำลังตอดค*ยฉันอยู่เธอทำหน้ายังไง"

"อือ อ่ะ อ่ะ มะ ไหมกลัวมันหลุด"

"คำว่าหลุดมันไม่มีหรอก แต่ถ้าฉันปล่อยอ่ะ ไม่แน่" ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มอย่างร่างกาย ก่อนจะพลอิกร่างสวยให้อยู่ในท่าสี่ขา

ก้นงอนงามขาวอวบเด้งขึ้นมา พายุก้มลงไปกัดอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะใช้มือเรียวแบบผุ้ชายฟาดลงไปแรงๆสองสามที จนขึ้นเป็นรอยแดง ร่างสูงจับแขนเรียวทั้งสองบิดไขว้หลัง ก่อนจะงัดเสยตัวตนของเขาเข้าไปในร่องรักเธอ

ลึก! จุก!

ความรู้สึกที่เขาเล่นงานหญิงสาว

"เด้งกลับมา ฉันอยากเห็นเธอร่อนบนตัวฉัน"

ม่านไหมทำตรมอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้เธอเสียวจนอยากจะพาตัวเองไปแตะฝั่งฝัน คนตัวเล็กบดก้นงอนกับท่อนเนื้อของเขา งัดควงวนเป้นวงกลมอย่างชำนาญเพราะร่างสูงเป้นคนสอนบทเรียนสวาทนี้ให้กับเธอ จากหญิงสาวที่ใสซื่ออ่อนต่อโลก กลับแรดได้อย่างถึงใจเมื่ออยู่บนเตียงกับเขา สอนมาเองกับมือ มีหรือที่เขาจะปล่อยไปง่ายๆ

เสียงครางกระเส่าดังออกมาไม่ขาดสาย รูรักตอดขมิบจนรู้สึกเหมือนเธอใกล้จะแตก และยิ่งรัดแรงเมื่อมือหนาฟาดลงที่ก้นอวบ พายุปล่อยมือสองข้างของเธอออก ก่อนจะตอกท่อนเนื้อลงมาจนคับแน่นไปหมด สองมือหนาโอบรัดร่างสวยลงมา ก่อนจะบีบจับน่าอกและสะกิดยอดจุกไปด้วย

"พายุ ไหมเสียว ไหมจะไม่ไหวแล้ว"

ร่างเล็กแทบจะกรี๊ดร้องเพราะแรงที่เขาตอกอัดบดลงมาเธอแทบจะจมหายไปกับที่นอน เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นมาตามกรอบใบหน้าของคนทั้งสองทั้งที่อุณหภูมิใน้องเย็นเฉียบ

ใบหน้าคมเข้มเชิดขึ้นด้วยความเสียว ร่างกายกล้ามเนื้อเกร็งไปทุกสัดส่วน ยิ่งเธอใกล้ถึงเธอยิ่งรัดแรง รัดจนเขาแทบจะแตกไปพร้อมกับเธอ

ก้นขาวอวบ เด้งขึ้นเด้งลง ในที่สุดร่างกายของม่านไหมสั่นยะเยือกอย่างรุนแรง เธอแตกกระซ่านน้ำหวานจำนวนมากหลั่งไหลออกมายิ่งทำให้รูร่องลื่นเอามันมากยิ่งขึ้น ด้านในก็ตอดตุบๆ ทำให้พายุที่พลิกคนตัวเล็กให้อยู่ข้างล่างในท่าเบสิกก่อนจะขยับสะโพกระรัวจนม่านไหมร้องครางเสียงหลงออกมาอีกรอบด้วยอาการที่แทบจะขาดใจตาย

เขาเร่าร้อน รุนแรง เสมอ....

"พายุ ไหมแตกอีกแล้ว อ่ะ อ่า อ่าา"

เอวหนารัวราวกับมอเตอร์ก่อนที่เขาจะกระแทกลงไปลึกๆ พร้อมกับเสียงคำรามอย่างสุขสมในลำคอ....

"อ่าา..."

น้ำขาวขุ่นของเขาอัดแน่นเต็มโพรงรักของเธอ ขาของม่านไหมอ่อนแรง คนตัวเล็กได้แต่นอนหอบหายใจรวยรินอยู่เตียง

พายุถอดถอนตัวตนของเขาออก มือหนาเสยผมที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ลมหายใจหอบแรงค่อยๆเบาลง

ชายหนุ่มหันไปหยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่บนเก้าอี้ ก่อนจะหันมามองร่างคนตัวเล็กที่นอนอ่อนระทวยอยู่

"ฉันออกจากห้องน้ำ หวังว่าคงจะไม่เห็นเธอในห้องนี้ นี้เงิน ค่าตัว..."

มือหนาโยนเงินให้เธอปึกหนึ่งก่อนจะสาวเท้าเข้าในห้องน้ำ เสียงน้ำกระทบลงบนพื้น ร่างเล็กพยายามที่รวบรวมเรี่ยวแรงที่มี ลุกขึ้นทำความสะอาดตัวเองและใส่เสื้อผ้า จัดทรงผมอย่าให้มันดูกระเซอะกระเซิงเกินไป ก่อนจะเหลือบมองดูนาฬิกา มันเลยเที่ยงคืนไปแล้ว แต่ก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง เมื่อเขาสุขสม พอใจ ถึงปลายทาง... เธอก็ไม่มีค่าพอที่จะหายใจอยู่ในห้องเขาได้ ความรู้สึกสะท้านในอก เมื่อไหร่เธอจะหลุดพ้นจากวงจรอุบาทนี้เสียที ร่างสวยออกจากห้องของพายุ ก่อนจะปิดประตูลงอย่างเบามือ แล้วเดินจากไปเหมือนไม่มีตัวตนมาก่อน