อยากหยุดรักคนใจร้าย

ไม่สนใจ

ม่านไหมพยายามที่จะใช้รองพื้นกลบร่องรอยสีกุหลาบที่เขาทำไว้ทั่วลำคอสวย แม้รู้ว่ามันอาจจะปิดได้ไม่มิดแต่ก็ดีกว่าไปช้ำทั้งตัวแบบนี้

เหมือนแกล้งกัน ทั้งที่รู้ว่าเธอต้องมาทำงานต่อเช้านี้

อะไรที่ทำให้เธอลำบากได้ เหมือนเขาจะชอบ และยิ่งทำมัน

คนตัวเล็กกระหืดกระหอบลงจากรถมอเตอร์ไซด์รับจ้างรีบจ่ายเงินก่อนจะรีบวิ่งไปที่บูทโดยมีเพื่อนสาวอย่างคะนิ้งรับหน้าบรีฟงานอยู่ก่อนแล้ว

"ขอโทษนะคะที่มาสาย"

คนตัวเล็กรีบยกมือไหว้ผู้จัดการ แต่เหมือนเขาจะใจดี เลยไม่ได้ต่อว่าอะไร

"ทำไมมาสาย"

"นาฬิกาไม่ปลุกนะ รีบสุดแล้ว ขอโทษแกด้วยนะ ที่ให้มาก่อน"

"ไม่เป็นไร"

เพื่อนสาวพยักหน้าด้วยความเข้าใจ ก่อนจะเริ่มทำงานเชิญชวนผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาในห้างให้มาร่วมชมและชิมสินค้า ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

"อุ้ย! ไหมกับคะนิ้ง ขยันจังเลย"

เป็นมุกดาที่เดินควงคู่มากับว่าที่คู่หมั้นหนุ่มของเธอ 'พายุ'

ชายหนุ่มมองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉยราวกับไม่เคยรู้จักกันมาก่อน นั่นทำให้ม่านไหมส่งยิ้มเบาๆให้มุกดาและเมินเฉยกับใบหน้าชายหนุ่มเช่นกันทั้งที่ในใจรู้สึกเจ็บแปลบอยู่ไม่น้อย

"น้องครับ พอดีเพื่อนพี่ชอบน้องมาก ถ้ารบกวนขอไลน์ได้มั้ยครับ"

ชายหนุ่มใส่เสื้อชอปวิศวะ มอ ดังเดินพุ่งตรงเข้ามาหาม่านพร้อมทั้งชี้ไปที่เพื่อนของเขาที่ใส่เสื้อชอปเช่นเดียวกัน ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมาที่เธอ ทันทีที่เพื่อนเขาชี้ไป

"เอ่อ..."

คนตัวเล็กมองโทรศัพท์ที่เพื่อนเขาส่งมา ก่อนจะหันไปมองพายุที่ทำสีหน้าเรียบนิ่งอย่างเคยแบบที่เธออ่านไม่ออก

"มีแฟนแล้วเหรอ"

"ยัง ยังไม่มี"

ม่านไหมส่ายหน้าปฏิเสธ ก่อนจะตัดสินใจรับโทรศัพท์และพิมพ์ไอดีไลน์เธอให้ไปทันที

"เพื่อนฉันชื่อ'โช'มันนิสัยดี แถมรวยด้วย เธออย่าลืมตอบแชทมันนะ"

หนุ่มวิศวะเชียร์เพื่อนอย่างออกนอกหน้าก่อนจะหันหลังไปด้วยรอยยิ้มดีใจที่สามารถขอเบอร์สาวได้สำเร็จ

"แหม ไหมเสน่ห์แรงจริงๆเลยนะ มีแต่คนหล่อๆมาชอบ"

มุกดาเอ่ยแซวยิ้มๆ ก่อนที่พายุจะชวนเธอเดินไปหาซื้อของอย่างไม่สนใจม่านไหมเลย แม้แต่หางตาเขาก็ไม่ชายตามอง

เมื่อทั้งคู่เดินออกไป คนตัวเล็กก็ฉายแววหม่นหมองออกมาทันที เธอก็แค่ อยากให้เขารู้สึกหึงเธอบ้างก็เท่านั้น แต่เหมือนจะไม่ได้ผล มิหนำซ้ำเขายังดูมีความสุขเมื่อมีมุกดาอยู่ข้างกาย

เธอสะบัดความคิดไร้สาระที่ไม่อาจเป็นไปได้ออกจากหัวสมอง

เขาจะมาหึงของเล่นแบบเธอทำไม ในเมื่อตัวจริงเขาก็อยู่ข้างกายเขาแล้ว

หลังจากนั้นก็มีผู้ชายเข้ามาขอทั้งไอจีและไลน์ทั้งเธอและคะนิ้งอีกหลายคน แต่ม่านไหมปฏิเสธไปทั้งหมดด้วยใจที่ห่อเหี่ยว

"แกเป็นอะไร ทำไมวันนี้ดูไม่จอยเลยตั้งแต่มุกดากับพายุมาแล้ว"

คะนิ้งเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่นั่งพักเบรคบ่ายด้วยกัน

"เปล่านะ ฉันแค่เหนื่อย เมื่อคืนเลิกงานจากที่คาเฟ่ดึก"

"เออ ฉันแค่เป็นห่วง มีอะไรก็คุยกันได้ อย่าลืมว่าเราเป็นเพื่อนกัน"

"ขอบใจมากนะนิ้ง"

ม่านไหมรู้ดีว่าเพื่อนหวังดี แต่เธออยากให้เรื่องราวระหว่างเธอกับพายุเป็นความลับ เป็นแค่ความสัมพันธ์ในเงามืดแบบนี้ต่อไปแหละดีแล้ว

"อ่ะ นี้ ค่าจ้างของวันนี้" คะนิ้งเบิกเงินมาพร้อมทั้งส่งให้เพื่อน

"ขอบใจมาก"

"ไหม ไปผ่อนคลายกันมั้ยวันนี้ ฉันเองก็มีเรื่องที่รู้สึกไม่ค่อยโอเคเหมือนกัน อยากไปดื่ม"

คนตัวเล็กชะงักไปอย่างใจความคิด เธอเหลือบมองดูหน้าจอโทรศัพท์ไร้การแจ้งเตือนจากเขาคนนั้น เขาจะมาคิดถึงอะไรเธอในเมื่อตอนนี้เขาอยู่กับตัวจริงของเขา

"ว่าไง ไปนะ อย่าคิดมาก"

"แต่ฉันไม่มีชุดสวยๆเลยนะ"

"โอ้ย ระดับแก ใส่แค่เสื้อยืด รองเท้าแตะ ผู้ชายทั้งผับก็เหลียวมองจนคอเคล็ดแล้ว ไปเถอะ พรุ่งนี้ ไม่มีเรียน ตื่นสายได้"

"อืม ก็ได้"

คะนิ้งลากม่านไหมกลับไปที่ห้องเธอ แล้วบอกว่าให้อาบน้ำแต่งตัว ยืมชุดของเธอไปได้เลย แต่ละชุดที่เพื่อนยื่นมาให้ ทำเอาคนตัวเล็กแอบลอบกลืนน้ำลาย มันก็สวยนั่นแหละ แต่มันโคตรโป๊เลย

"มันสั้นไปนะ ฉันว่า"

"ไม่สั้น เขาใส่กันแบบนี้ แกของดี จะเก็บไว้ทำไม ขาเรียวสวยคู่นี้ ก็ใส่โชว์ไปให้ผู้ชายมันน้ำลายหกเล่นสิ"

"แต่ฉันไม่มั่นใจ"

"อายอะไร แกสวย เชื่อฉัน นมเป็นนม ตูดเป็นตูด ฉันก็ใส่แบบนี้ เราจะได้คล้ายๆกัน"

คะนิ้งโน้มน้าวจนม่านไหมยอมใส่ แถมเพื่อนสาวยังลงทุนแต่งหน้าเนรมิตแปลงโฉมให้ สวยจนคนตัวเล็กแทบจะจำตัวเองไม่ได้

"เริ่ด! รับรอง คืนนี้ผู้ชายต้องมองเราสองคนจนน้ำลายหก"

พูดจบก็ฉีดน้ำหอมราคาแพงให้ทั้งม่านไหมและตัวเอง

ข้าวของของคะนิ้งล้วนแต่เป็นของดีมีราคา ชนิดที่ว่า บางอย่างแพงจนเธอไม่กล้าซื้อ แต่ะนิ้งบอกว่า เธอทำงานหนัก เลยอยากซื้อของมาปรนเปรอหาความสุขให้กับตัวเอง ต่างจากม่านไหมที่อยากจะเก็บเงินเยอะๆเพื่อหนีจากสภาพที่เป็นอยู่ในตอนนี้

"ฉันพาไปผับเปิดใหม่ใกล้ มอ เรา ได้ข่าวว่าเป็นของพายุกับเพื่อนหุ้นส่วนกัน"

ชื่อชายหนุ่มที่หลุดออกมาจากปากของคะนิ้งทำเอาคนตัวเล็กชะงักไปทันที

"ปะ ไปที่อื่นได้มั้ย ไหมกลัวคนเยอะ"

"ไปที่นั่นแหละ หนุ่มๆงานดีทั้งนั้น ผับใหม่ หรูหราสุดแล้ว"

ม่านไหมได้แต่ภาวนาว่าขออย่าเจอเขาที่นั่นเลย

ตอนนี้เธอแค่รู้สึกว่าอยากถอยจากจุดนั้นแล้ว จุดที่ทำให้เธอรู้สึกไร้ค่า อยากถอยไปไกลๆ จากที่เคยอยากอยู่ใกล้ อยากเป็นคนสำคัญ อยากให้เขามองมาที่เธอ อยากเป็นคนที่ได้รับความรักจากเขาบ้าง แม้เพียงเศษเสี้ยวก็ยังดี