“กูหกสิบเปอร์เซ็น ส่วนพวกมึงคนละสิบเปอร์เซ็น”
อบอุ่นสรุปหลังจากนำเสนอแผนธุรกิจร้านกาแฟ ประมาณการงบกำไรขาดทุน รวมทั้งจุดคุ้มทุนของร้านที่จะต้องขายได้ในแต่ละเดือนให้กับบรรดาหุ้นส่วนทั้งสี่ได้รับทราบ เธอใช้เวลาทั้งอาทิตย์ในการรวบรวมข้อมูลและจัดทำแผนงาน ซึ่งข้อมูลส่วนใหญ่ก็ได้มาจากพี่เมยเจ้าของร้านที่จะเซ็นต์สัญญาขายร้านให้กับเธอในอีกสองวัน
เริ่มแรกเธอตั้งใจที่จะลงทุนคนเดียวทั้งหมด แต่เงินเก็บที่มีไม่เพียงพอ ก็เลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาอิงเอยพี่สาวฝาแฝดของตัวเองเพื่อขอให้อีกฝ่ายช่วยพูดกับพ่อแม่ ซึ่งอิงเอยก็รับปากแต่เธอต้องยอมให้อิงเอยร่วมทุนด้วยยี่สิบเปอร์เซ็น
เรื่องมันควรจะจบที่เธอแปดสิบเปอร์เซ็นอิงเอยยี่สิบเปอร์เซ็น ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนทั้งสามที่รู้เรื่องก็อยากจะร่วมทุนด้วย แผนที่จะขอยืมเงินทุนจากพ่อแม่มาเซ้งร้านเป็นอันยุติ กลายมาเป็นแผนใหม่ที่มีหุ้นส่วนห้าคน
“เริ่ด อย่าให้เอ๋อได้จริงจัง แ
