ตอนที่ 10 ตอบแทนด้วยการเลี้ยงข้าว

1115 คำ
สีดาที่กำลังเดินกลับออฟฟิศซึ่งกลับมาจากการออกไปทานข้าวกลางวันถึงกับชะงักเมื่อสายตาหันไปเห็นร่างสูงของรามิลยืนสูบบุหรี่อยู่บริเวณด้านข้างอาคาร ซึ่งจัดเป็นสถานที่ให้คนสูบบุหรี่โดยเฉพาะ อาจเป็นเพราะใกล้จะถึงเวลาเริ่มงานในตอนบ่ายทำให้บริเวณนั้นไม่มีใครนอกจากหัวหน้าวิศวะกรของดีลักซ์ซึ่งน่าจะมาตรวจงาน เมื่อกี้ที่เดินผ่านไซต์งานก็เห็นเหล่าคนงานหลายสิบคนเริ่มทำงานกันบ้างแล้ว สีดาแทบไม่รู้จักใครที่ไซต์เลยเพราะคนงานทั้งหมดเป็นของดีลักซ์ มีเพียงวิศวะกรของบริษัทสองสามคนซึ่งทำหน้าที่คอยประสานงานที่เธอพอจะคุ้นหน้าอยู่บ้าง หนึ่งในนั้นก็คือวิทย์หัวหน้าฝ่ายวิศวะกรรมของบริษัทผู้มีหน้าที่รับผิดชอบงานนี้โดยตรง สีดามองร่างสูงของคนที่ตัวเองเคยขอความช่วยเหลือสลับกับขวดน้ำดื่มในมือที่เพิ่งซื้อมาอย่างลังเล ก่อนจะหันไปพูดกับมิ้งที่เดินคู่มะปรางอยู่ด้านหลัง "มิ้ง พี่ฝากของขึ้นไปด้วยสิ" วันนี้พี่แก้วลาพักร้อน จึงเหลือสมาชิกที่ออกไปทานข้าวด้วยกันแค่สามคน “ได้ค่า เอามาเลย” สีดาส่งกระเป๋าผ้าใบเล็กที่ด้านในมีถุงผลไม้ ขนม และกล้วยปิ้ง รวมทั้งร่มพกที่พับเก็บเรียบร้อยให้กับมิ้ง รอจนแน่ใจว่าทั้งสองคนเดินเข้าไปด้านในอาคาร จึงเดินไปหาร่างสูงที่ยังยืนสูบบุหรี่อยู่ที่เดิม "น้ำค่ะ" รามิลไม่เห็นเธอเพราะยืนหันหลังให้ น้ำเสียงที่ใช้จึงค่อนข้างดังกว่าปกติ สีดาเห็นเขาชะงัก ดวงตาคมหรี่มองเธออย่างแปลกใจ ก่อนจะยื่นมือออกมารับเอาขวดน้ำดื่มที่เธอยื่นให้ "ขอบคุณครับ" รามิลเอ่ยขอบคุณ ก่อนจะเดินไปจัดการบุหรี่ครึ่งม้วนที่เหลืออยู่ในมือ แล้วเดินกลับมายืนที่จุดเดิม “ฉันเพิ่งกลับมาจากทานข้าว เห็นคุณเลยแวะเอาน้ำมาให้” สีดาบอก ซึ่งการมาของเธอทำให้เขาต้องทิ้งบุหรี่ครึ่งม้วน “คงไม่ใช่ตอบแทนที่ผมไปส่งวันนั้น?” “จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ คุณคงไม่คิดว่ามันน้อยไป” วันนั้นเธอขอบคุณเขาไปแล้ว ที่เอาน้ำมาให้ก็เพื่อแสดงความมีน้ำใจ ตั้งใจว่าเอาน้ำให้แล้วจะกลับเข้าออฟฟิศเลย “ถ้าบอกว่าน้อย คุณจะเลี้ยงข้าวผมมั้ย?” คำพูดของรามิลทำให้สีดาชะงัก ไม่คิดว่าเขาจะขอให้เธอเลี้ยงข้าว “ก็ได้ค่ะ” พยักหน้ารับหลังจากนิ่งไปเกือบสิบวินาที “คุณมาตรวจงานที่นี่ทุกวันมั้ย หรือมีแพลนจะเข้ามาวันไหนบ้าง ถ้าวันไหนคุณเข้ามาฉันจะได้บอกน้องๆให้จองร้าน ว่าแต่คุณทานได้ทุกอย่างรึเปล่า” เอ่ยถามพร้อมบอกให้รู้ว่านอกจากเขากับเธอแล้วจะมีเพื่อนร่วมงานของเธอไปด้วย เธอกับเขาไม่ได้สนิทกันถึงขั้นไปนั่งทานข้าวด้วยกันสองคนได้ การมีคนอื่นไปด้วยถือเป็นการเพิ่มความสบายใจให้ทั้งสองฝ่าย ถือเป็นการเซฟทั้งเธอและเขาด้วย รามิลยิ้ม หรี่ตามองอย่างรู้ทัน “ผมหมายถึงตอนเย็นครับ ผมกับคุณสองคน หรือว่าคุณไม่สะดวก?" เป็นอีกครั้งที่คำพูดของรามิลทำให้สีดานิ่ง คำพูดของเขาทำให้เธอคิดหนัก อยากจะตอบเขาว่าเธอไม่สะดวก แต่สิ่งที่เธอตอบได้คือ "วันนี้ฉันไม่ว่างค่ะ มีนัดกับเพื่อน" เธอนัดกับเพื่อนเอาไว้แล้วจริงๆ สถานที่นัดก็คือคอนโดของเธอเอง "ครับ เอาไว้คุณสะดวกค่อยตอบแทนผมก็ได้" หา... เป็นครั้งที่สามที่สีดานิ่ง และการนิ่งครั้งนี้ก็มาพร้อมกับค้อนวงใหญ่ที่เธอส่งให้คนตรงหน้า เน้นจังเลยนะเรื่องที่เธอต้องตอบแทน สรุปคือเธอคิดผิดสินะที่อยากแสดงความมีน้ำใจกลับคืนให้เขา "แล้วฟะ..." "ครับ?" “เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร” รามิลเลิกคิ้วมอง ก่อนจะยกยิ้ม “ถ้าคุณกลัวว่าผมจะมีปัญหากับแฟน ผมยังโสดครับ วางใจได้ว่าจะไม่มีผู้หญิงคนไหนมาหาเรื่องคุณแน่นอน ถ้าเห็นคุณไปทานข้าวกับผมสองคน หรือเห็นว่าผมไปส่งคุณที่คอนโด” คนที่พยายามเลี่ยงคำถามเพราะคิดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวถึงกับหน้าแดง ก่อนจะก้มมองโทรศัพท์ในมือ ซึ่งเป็นสิ่งของเพียงอย่างเดียวที่เธอถือติดมือมาด้วย โทรศัพท์ของเธอสั่นเพราะมีสายเรียกเข้า คนที่โทรเข้ามาคือมิ้ง อีกฝ่ายน่าจะส่งข้อความมาก่อนแล้ว คงเห็นเธอไม่ตอบถึงได้โทรมา "ว่าไงมิ้ง" "พี่วรรณีโทรมา จะให้พี่สีดาเข้าประชุมด้วย” “พี่วรรณีบอกหรือเปล่าว่ากี่โมง” “บ่ายโมงครึ่งค่า" "โอเค เดี๋ยวพี่รีบไป" สีดายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา บ่ายโมงสิบนาที อีกยี่สิบนาทีที่เธอมีเวลาเตรียมตัวก่อนเข้าประชุม อย่างน้อยก็มีเวลาเข้าห้องน้ำ “ฉันมีประชุมค่ะ” หันไปบอกเขาหลังจากที่วางสาย “ครับ” “เรื่องเลี้ยงข้าว...” “เอาไว้คุณสะดวก เราค่อยนัดกัน” คนเสนอให้เลี้ยงข้าวสรุป "ฉันขอไลน์คุณได้มั้ย" สีดาช้อนตามองผู้ชายคนแรกที่ตัวเองออกปากขอไลน์ เมื่อเห็นอีกฝ่ายขยับมือลงไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงก็เปิดหน้าเพิ่มเพื่อนไว้รอทันที รามิลใช้โทรศัพท์มือถือรุ่นเดียวกับเธอต่างกันแค่สี เขาใช้สีกราไฟต์ ส่วนเธอใช้สีเซียร์ร่าบลู “ขอตัวก่อนนะคะ” สีดาเอ่ยขอตัวหลังจากการบันทึกเพิ่มเพื่อนสำเร็จ เขาคงไม่คิดว่าเธอจีบหรอกนะที่ขอไลน์ ที่เธอขอก็เพื่อจะเอาไว้แจ้งเวลานัดที่เธอต้องเลี้ยงข้าวเขาเท่านั้นเอง "เชิญครับ" ติ้ง! สีดาที่กำลังเร่งเดินกลับออฟฟิศถึงกับชะงักเมื่อเห็นข้อความที่โชว์อยู่บนหน้าจอ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นมิ้งที่ส่งข้อความมาตาม แต่ไม่ใช่ เพราะคนที่ส่งข้อความมาหาเธอคือ...รามิล ผู้ชายที่เธอเพิ่งแลกไลน์ด้วย Ramil_R : 083-xxxxxxx Ramil_R : เบอร์โทรส่วนตัวผมครับ Ramil_R : ถ้าไลน์มาแล้วผมไม่ตอบ ก็โทรมาได้ตลอด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม