Ep.05
1298 คำ
Ep.05
"ริน...แกคิดดีแล้วเหรอ ?" แจนผู้จัดการสาวถามกลับไปทันทีที่ได้ยินไอรินพูดออกมาอย่างหนักแน่นว่าจะเอาเด็กในท้องออก
พอสิ้นคำถามของแจน ไอรินก็ยกมือขึ้นมาเสยผมตัวเองด้วยความคับแค้นใจที่ปล่อยตัวเองให้พลาดจนเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น พร้อมกับคิดหาทางออกให้กับตัวเองไปด้วย
แต่ไม่ว่าจะคิดยังไงมันก็ไม่มีทางไหนที่ดีสำหรับตัวเธอและเส้นทางความก้าวหน้าของเธอเลย นอกจาก...
...การทำแท้ง
มันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เธอกลับมายืนบนเส้นทางนี้ได้อีกครั้ง
ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าสิ่งที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้แล้ว กว่าเธอจะมาอยู่จุดนี้ได้ เธอต้องผ่านอะไรมาตั้งมากมาย และเธอจะไม่ยอมให้เด็กเพียงคนเดียวมาทำลายอนาคตเธอได้แน่
"ฉันคิดดีแล้วพี่ ฉันจะทำ" พอตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดแล้ว ไอรินก็หันมาตอบแจนด้วยแววตาหนักแน่นอีกครั้ง
"ริน...ฉันไม่แนะนำทางนี้นะ เด็กทั้งคน" แจนพูดพร้อมกับมองไอรินด้วยสายตาเป็นกังวล เธอไม่อยากให้ไอรินเอาเด็กออก และเธอก็เชื่อว่ามันต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้แน่นอน
"แต่ฉันไม่มีทางเลือก ถ้าฉันไม่ทำ แล้วงานของฉันกับอนาคตของฉันล่ะ ?" แค่คิดก็หนักใจแล้วเพราะคิวงานของไอรินตอนนี้ยาวเหยียดไปถึงปีหน้านู้น ถ้าเธอยกเลิกงานพวกนั้น แน่นอนว่าต้องมีคนสงสัยว่าทำไมถึงยกเลิกงานทั้งปี
อีกอย่างคือเธอต้องโดนฟ้องเรียงร้องค่าเสียหายแน่นอน แล้วมันก็ไม่ใช่สิบล้านยี่สิบล้านหรอกนะ เพราะมูลค่าของงานแต่ละตัวที่เธอรับไว้มีแต่งานระดับพรีเมียมทั้งนั้น
"แล้วแกไม่สงสารเด็กเหรอ นั่นลูกแกนะไอริน"
"ตอนนี้เด็กยังเป็นก้อนเลือดอยู่เลยพี่ ไม่เป็นไรหรอก"
"ริน..."
"อีกอย่าง...ถ้าฉันต้องปล่อยให้เด็กคนนี้เกิดมา แล้วชีวิตฉันต้องตกอับ ฉันไม่ทางยอมแน่"
"ริน มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่แกคิดก็ได้นะ ตัวอย่างก็มีให้เห็นเยอะแยะ ลูกดาราคนอื่นๆ พ่อแม่พาออกกล้อง ดังๆ ทั้งนั้นเลย ลูกแกก็อาจจะน่ารักแบบนั้นก็ได้นะ"
ใช่! ถ้าลูกฉันคลอดออกมา ฉันก็คงจะพาไปออกกล้อง รับถ่ายโฆษณาแบรนด์ต่างๆ และมันจะเป็นแบบที่พี่แจนพูดแน่ๆ ถ้าเด็กที่อยู่ในท้องฉันตอนนี้...มีพ่อ!
"พาไปออกกล้องก็มีแต่จะเป็นขี้ปากชาวบ้าน ลูกฉันไม่มีพ่อนะ พี่อย่าลืม"
"แล้วแกไม่คิดจะตามหาพ่อให้ลูกแกเหรอไอริน ?" แจนถามขึ้นมาด้วยความสงสัย เพราะทั้งแต่ไอรินรู้ว่าตัวเองท้อง เธอก็ไม่แม่แต่จะพูดถึงพ่อของเด็กเลยแม้แต่น้อย
ก็แล้วจะให้พูดถึงได้ยังไงล่ะ ขนาดเธอท้องกับใครเธอยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ
"ตามหาไปก็ไม่มีประโยชน์ ยังไงก็ไม่เจออยู่ดี"
"สรุปแล้วแก...?"
"ใช่...ยังไงฉันก็จะเอาเด็กคนนี้ออก"
สี่ปีต่อมา
Suvarnabhumi Airport
"คุณไอรินมาแล้ว!!!"
หนึ่งในนักข่าวที่มารอทำข่าวไอรินหน้าทางออกสนามบินตะโกนออกมาเสียงดัง ก่อนที่นักข่าวคนนั้นจะรีบวิ่งเข้ามาหาไอริน พร้อมกับนักข่าวอีกจำนวนมากที่วิ่งตามเข้ามาด้วย
ส่วนไอรินที่กำลังเดินลากกระเป๋าเดินทางใบโตออกมาจาก Gate เธอหยุดเดิน ก่อนจะยกมือขึ้นถอดแว่นกันแดดสีชาออก และเผยยิ้มให้กับนักข่าวที่มารอสัมภาษณ์เธอ
"โอ้โห คุณไอรินไปอยู่อเมริกาแค่สี่ปี กลับมาสวยขึ้นเยอะเลยนะคะ" นักข่าวสาวพูดชม เมื่อเห็นใบหน้าซุปตาร์สาวชัดๆ
"ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้งคะ" ไอรินตอบแบบยิ้มๆ ถ่อมตัวฉบับซุปตาร์ ถึงจะโดนชมบ่อยจนชิน แต่เธอก็ถูกฝึกมาให้ถ่อมตัวเสมอ ก็...วงการบันเทิงอะนะ
"น้องไอรินสวยขึ้นจริงๆ ครับ ว่าแต่ไปอยู่อเมริกาตั้งสี่ปี เป็นยังไงบ้างครับ ?" นักข่าวผู้ชายพูดขึ้นและถามต่อ
"ก็ดีค่ะ สี่ปีที่รินอยู่อเมริกา ชีวิตรินเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ ค่ะ หน้าที่การงานดีขึ้น และอะไรหลายๆ อย่างที่สอนให้รินต้องโตขึ้น ตอนนี้รินรู้สึกว่ารินโตขึ้นจากเดิมเยอะมากจริงๆ ค่ะ" พูดจบไอรินก็ยิ้มให้กล้องทุกตัวที่กำลังจับภาพมาที่เธอ
"แต่จะว่าไป...ตอนที่น้องไอรินบินไปอเมริกาอย่างกะทันหันตอนนั้น สร้างความสงสัยให้หลายๆ คน พี่ว่าน้องไอรินคงจะทราบดี"
"ค่ะ ก็พอทราบค่ะ" พอเธอบินไปถึงอเมริกา เธอก็คอยเช็กโซเชียลต่างๆ ตลอด ทำไมเธอจะไม่รู้ว่ามีข่าวอะไรเกี่ยวกับเธอบ้าง
"งั้นพี่ขอถามแทนคนทั้งประเทศตรงนี้เลยนะครับ..."
"ได้ค่ะ ถามมาได้เลย"
"อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้น้องไอรินตัดสินใจบินไปอยู่ที่อมริกาอย่างกะทันหันแบบนั้นครับ ?"
"ใช่ๆ น้องไอรินไปแบบปุ๊บปั๊บมากจริงๆ ทำเอาแฟนคลับตั้งตัวไม่ทันกันเลย" นักข่าวอีกคนพูดเสริม และพอนักข่าวถามจบ เธอก็ปรับสีหน้าพร้อมมองทุกคนด้วยสายตาจริงจัง ก่อนจะตอบออกไป
"ก่อนอื่น...รินต้องขอโทษทุกๆ คนเลยนะคะ ที่รินไปโดยไม่แจ้งล่วงหน้าแบบนั้น แต่ตอนนั้นทุกอย่างมันฉุกละหุกจริงๆ แม้กระทั่งรินเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัว..."
"มันเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ ?"
"คือตอนนั้นทาง Hollywood เขาติดต่อรินมา ให้รินไปร่วมแสดงในภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ที่ฉายไปเมื่อสองปีก่อน"
"ใช่เรื่อง XXXX หรือเปล่าคะ ? ที่ดังเป็นพลุแตกเลย"
"ใช่ค่ะ พอรินได้รับอีเมล์ ด้วยความที่รินมีวีซ่าอยู่แล้ว รินก็รีบให้พี่แจนจองตั๋วเครื่องบินเลยทันที เพราะถ้าพลาดโอกาสนี้ไปรินก็ไม่รู้ว่ารินจะมีโอกาสแบบนี้อีกทีเมื่อไหร่ รินก็เลยต้องคว้าเอาไว้ก่อน ต้องขอโทษทุกคนจริงๆ นะคะ"
"แล้วจริงหรือเปล่าครับ กับข่าวลือที่ว่า...ที่น้องไอรินต้องบินไปอเมริกากะทันหันขนาดนั้น ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าท้อง ?"
"ใช่หรือเปล่าคะ ? เพราะช่วงก่อนหน้านั้นมีคนเห็นน้องไอรินไปซื้อที่ตรวจครรภ์ที่ร้านขายยาด้วย"
ไอรินยืนฟังคำถามของนักข่าวด้วยความตั้งใจ และพอนักข่าวถามจบ เธอก็เริ่มตอบทันที
"เป็นแค่ข่าวลือค่ะ รินไปเพราะงานล้วนๆ"
จากนั้นนักข่าวก็ยิงคำถามใส่เธออีกมากมาย และเธอก็ตอบได้ทุกคำถาม นั่นเป็นเพราะว่าเธอได้เตรียมตัวมาเป็นอย่างดี
โดยที่เธอไม่ได้รู้ตัวเลยว่า...มีใครบางคนกำลังยืนมองเธอตอบคำถามของนักข่าวเหล่านั้นอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่...
"หึ! แสดงได้เนียนสมกับเป็นตัวแม่จริงๆ" พูดจบชายหนุ่มคนนั้นก็ยกยิ้มขึ้นมาอย่างเหยียดหยัน ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปจากบริเวณนั้นแล้วไปขึ้นรถที่มีคนเปิดประตูรออยู่ที่หน้าทางออกสนามบิน
"ไปไหนครับนาย ?" ลูกน้องเอ่ยถาม เมื่อรถเคลื่อนตัวออกมาจากสนามบินได้สักพัก ชายหนุ่มละสายตาออกไปมองนอกหน้าต่าง ก่อนจะพูดขึ้นมาเสียงเรียบ...
"ไปหาลูกของฉัน"
- ผู้เขียน
