เมื่อกลับมาที่ไร่ แม่เลี้ยงเต็มเดือนก็ให้กำปองลูกน้องคนสนิทไปสืบความสัมพันธ์ระหว่างกานต์และขวัญกมล ด้วยความบังเอิญระหว่างที่สองคนกำลังคุยกันอยู่นั้น กานต์ก็เดินผ่านที่หน้าห้องพอดี เมื่อได้ยินชื่อของขวัญกมล กานต์ก็เสียมารยาทหยุดฟังด้วยความสนใจ
ชื่อที่ยังอยู่ในความทรงจำ ชื่อที่เขาพยายามตามหาอยู่ตลอดเวลา แล้วอยู่ดีๆ จะมาเกี่ยวกับมารดาของเขาและกำปองได้อย่างไร เห็นเขาจะต้องคาดคั้นเรื่องนี้จากกำปองแล้ว เพราะหลังจากที่เขาแอบฟัง ทั้งสองก็ไม่ได้สนทนาเรื่องของขวัญกมล แต่เปลี่ยนเป็นเรื่องงานอย่างอื่นแทน
นั่นทำให้กานต์ต้องมาดักพบกำปองที่ไร่ เพราะไม่ต้องการให้มารดาของเขาสงสัย เขามั่นใจว่าคำปองรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับขวัญกมลแน่นอน และไม่แน่ว่าเบาะแสนี้อาจจะนำพาเขาไปพบขวัญกมลก็เป็นได้ ตอนนี้เขากำลังมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่ความหวังของเขาในการหาตัวเธอเริ่มมอดดับลงไปแล้ว
“กำปอง ฉันขอคุยด้วยหน่อย” เสียงอันทรงอำนาจของพ่อเลี้ยงหนุ่มทำให้นายกำปองหยุดชะงักทันที ด้วยเรื่องที่แม่เลี้ยงเต็มเดือนไหว้วานให้เขาทำมันเกี่ยวข้องกับพ่อเลี้ยงกานต์ มันเลยทำให้เขามีชะนักติดหลัง เลยรู้สึกระแวงไปทั่ว
“พ่อเลี้ยงมีอะไรเหรอครับ” เสียงของนายกำปองมีพิรุธชัดเจน
“เมื่อวานแม่เลี้ยงเรียกไปคุยอะไรด้วย” กานต์เอ่ยด้วยน้ำเสียงข่มขู่ชัดเจน
“ผมบอกไม่ได้ครับแม่เลี้ยงให้ปิดเป็นความลับ” นายกำปองรู้สึกอึดอัดที่ต้องโดนถามเรื่องนี้ ถ้าเขาบอกไปแม่เลี้ยงเต็มเดือนเอาเขาตายแน่ๆ
“เลือกเอานะว่าจะออกไปจากที่นี่เพราะฉันไล่ออก หรือจะบอกความจริง แล้วฉันจะปกป้องนายกำปองเอง” กานต์ขู่นายกำปอง จนทำให้อีกฝ่ายรู้สึกลังเล ถ้าเขาไม่บอกตอนนี้เขาอาจจะต้องตกงานจริงๆ ก็ได้ ถ้าเขาตกงานแม่เลี้ยงเต็มเดือนอาจจะช่วยเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ เพราะคนที่นี่ส่วนใหญ่ก็รู้อยู่แล้วว่าคำสั่งของพ่อเลี้ยงกานต์ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในไร่แห่งนี้
“แล้วแม่เลี้ยงล่ะครับ ถ้าแม่เลี้ยงรู้ว่าผมบอกพ่อเลี้ยงไป แม่เลี้ยงเอาผมตายแน่” นายกำปองยังคงกังวลใจ
“บอกมาเถอะ ส่วนเรื่องคุณแม่ฉันจะจัดการให้เอง” กานต์กล่าวด้วยความจริงจัง
“แม่เลี้ยงให้ผมสืบว่าพ่อเลี้ยงมีความสัมพันธ์อะไรกับคุณขวัญกมลครับ” ในที่สุดนายกำปองก็เอ่ยออกมาอย่างตัดสินใจ ไม่ว่าเลือกทางไหน เขาก็ต้องโดนอยู่แล้ว แต่การเลือกฝั่งพ่อเลี้ยงกานต์น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า