episode 2 | ทำตัวเอง
1220 คำ
สองเดือนต่อมา...
@คอนโดลิตา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เขายืนเคาะประตูคอนโดของแฟนสาวของตัวเอง แต่เคาะยังไงคนในห้องก็ไม่ยอมออกมาเปิดสักที จนเขาเริ่มรู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาแต่ก็พยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ เพราะตอนนี้เขากำลังมีความผิดอยู่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เขาจึงยื่นมือไปเคาะอีกครั้งแต่ก็ยังเหมือนเดิมที่ว่าไม่มีใครมาเปิดเลย
“ไปไหนนะ ทำไมไม่ยอมมาเปิดประตูหรือว่าไม่อยู่ห้องว่ะ แต่เวลานี้เธอไม่น่าจะไปไหนนะ” เขาบ่นพึมพำคนเดียว พร้อมกับนึกถึงแฟนของตัวเองเพราะคนอย่างแฟนสาวของเขาเธอไม่ชอบออกไปไหนอยู่แล้ว เธอชอบเก็บตัวอยู่ที่ห้องใช้ชีวิตอยู่ที่ห้องเป็นส่วนใหญ่ ยิ่งวันนี้เป็นวันก่อนเปิดเรียนคนอย่างเธอต้องอยู่ห้องเพื่อจะจัดเตรียมของจะไปเรียนวันแรก
“ลิตา”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“…..”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ลิตา”
“…..”
“พี่รู้นะว่าเธออยู่ในห้องมาเปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้ อย่าทำให้พี่อารมณ์เสียนะ เธอน่ารู้ดีว่าถ้าพี่อารมณ์เสียเธอจะเจ็บตัว”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แต่พอเขาขู่เธอไปแล้วเธอก็ไม่ยอมออกมาเปิดห้องให้เขาอยู่ดี
“…..”
“ลิตา ไม่อยู่ห้องจริง ๆ เหรอวะ”
“…..”
“เดี๋ยวพี่จะหาทางเข้าห้องเธอเองก็ได้ เธอก็รู้ว่าคอนโดนี้มันเป็นธุรกิจของบ้านพี่”
สิบนาทีต่อมา...
หลังจากที่เขาโทรเรียกให้พนักงานเอากุญแจสำรองห้องของแฟนสาวของตัวเองมาให้ พอได้มาเขาก็รีบไขเข้าไปพร้อมกับรีบเปิดเข้าไปโดยทันที
แกรกกก
“ทำไมห้องมันมืดเหมือนไม่มีคนอยู่ เธอไม่อยู่จริง ๆ เหรอ”
“ลิตาครับ”
“…..”
“ไปไหนวะ”
“…..”
“เล่นแบบนี้ใช่ไหม เดี๋ยวจะจัดการเธอให้ไม่กล้าหนีหายพี่ไปไหนเลย อุตส่าห์ไม่ให้คนตามตลอดเวลาที่ห่างกันก็ยังจะหนีไปอีก คอยดูนะถ้าเห็นหน้าจะจับลงโทษให้สาสมเลย”
เขาล้วงมือหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงเพื่อกดต่อสายหาลูกน้องของพ่อเขา ซึ่งรอสายไม่นานปลายสายก็กดรับ
(ครับคุณชาย)
“พอลเช็คให้หน่อยลิตาไม่อยู่ห้อง ฉันอยากรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน”
(ครับคุณชาย พอเช็คเสร็จเดี๋ยวผมโทรกลับนะครับ)
หลังจากที่คุยกับลูกน้องเสร็จ เขาก็นึกคิดได้บางอย่างขึ้นมา
“หรือว่าเธอจะไปหาไอ้ลูคัสนะ” เขากำลังกดต่อสายหาเพื่อนของตัวเองแต่ก็มีสายแทรกขึ้นมาซึ่งเป็นลูกน้องของเขานั่นเองเขาจึงกดรับสายทันที
(คุณชายครับ ผมเช็คดูแล้วตอนนี้เหมือนว่าคุณลิตาอยู่ฝรั่งเศสครับ)
“ทำไมเธอถึงไปอยู่ที่นั่นได้ เธอไปอยู่กับใคร เธอไม่มีพ่อแม่ไม่มีญาติที่ไหน แล้วอีกอย่างเธอจะมีเงินไปได้ไง เช็คข้อมูลอะไรผิดพลาดหรือเปล่า”
(เหมือนว่าคุณลิตาเธอจะสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสได้นะครับ ทุนนี้เธอสอบไว้นานแล้วนะครับตั้งแต่ม. 5 เลย)
“ลิตาไม่เคยบอกกูเรื่องนี้เลย นี่เธอแอบไปสอบไว้ไม่บอกฉันเลยเหรอเนี่ย”
(สงสัยเธอยังไม่มีโอกาสที่จะบอกคุณชายนะครับแล้วคุณชายต้องกา...)
ตึด
เขากดตัดสายลูกน้องของตัวเองทันทีพร้อมกับทิ้งตัวลงโซฟาด้วยความไม่พอใจ หลังจากที่รับรู้ว่าแฟนสาวของตัวเองหนีเขาไปฝรั่งเศส โดยไม่ได้บอกอะไรเขาไว้ก่อนเลย
“คิดจะหนีพี่เหรอลิตา มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกนะ”
สองชั่วโมงต่อมา...
@PLEASE PUB
“มึงเป็นอะไรไอ้เอเดน” ไบรอันเพื่อนสนิทในกลุ่มของเขาที่เป็นเจ้าของผับนี้เอ่ยถามออกมา
“ตอบสิโว๊ยยย เพื่อนถามไอ้เดนนรก” คริสเตียนเพื่อนสนิทอีกคนในกลุ่มก็ทำท่าทางไม่พอใจเพราะเขาไม่ยอมตอบ
“ลักษณะแบบนี้ไม่ต้องไปถามมันหรอก ดูก็รู้เหมือนคนอกหัก” ลูคัสเพื่อนอีกคนเอ่ยบอกเพื่อนทั้งสองของตัวเองพร้อมกับหันมามองจ้องเข้ากับเขา ซึ่งเขาก็มองตอบมันไป
“มึงหายไปไหนมาไอ้ลูคัส พวกกูไม่เจอมึงตั้งนาน”
“ไปต่างประเทศมา”
“ไปทำไม”
“ไปทำธุระ”
“แล้วนี่มึงเลิกกับสาวน้อยสุดน่ารักแบบลิตาแล้วเหรอวะ ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นอยู่ด้วยกัน”
“ไม่รู้”
“ไม่รู้? คืออะไร”
“ไม่รู้ก็คือไม่รู้” เพื่อนทั้งสามคนมองหน้าเขาแต่เขาก็ไม่สนใจอะไรยกแก้วเครื่องดื่ม ๆ จนหมดโดยไม่สนใจเลยว่าตัวเองจะเมาหรือเปล่า เพราะรสชาติของเครื่องดื่มค่อนข้างขมดื่มนิดเดียวก็สามารถเมาได้แล้ว
“มึงนี่แปลก ๆ นะ” คริสเตียนถามต่อเพราะรู้สึกแปลก ๆ กับความสัมพันธ์ของเพื่อนกับแฟนสาว
“กูนอกใจลิตาแล้วเธอจับได้เลยขอเลิก ตอนนี้หนีไปเรียนต่อฝรั่งเศสแล้ว”
“ฮะ!!”
“หึ”
“มึงนี่มันเลวจริง ๆ เลยนะ สมควรแล้วที่น้องมันหนีมึงไป”
“มันก็แค่เอาไม่ใช่เหรอวะ ไม่ได้ผูกพันด้วยซ้ำ”
“ไม่เลยโว๊ยยย สำหรับผู้หญิงคนนึงที่ไม่เหลือใครอย่างน้องลิตา มึงควรรักษาเธอไว้ดี ๆ เธออ่อนแอมาก เพราะเธอเหลือมึงแค่คนเดียว แล้วมึงยิ่งมาทำแบบนี้แล้วเธอจับได้มึงคิดว่าใจของเธอต้องแตกสลายขนาดไหน”
“…..”
“เข้าใจที่พูดไหม”
เพื่อนทั้งสามกำลังมองหน้าเขาแบบต้องการคำตอบ
“อืม” เขาตอบส่ง ๆ ไปพร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่ม ๆ ต่ออีกครั้งจนไม่รู้เลยว่าแก้วที่เขาดื่มอยู่นั้นคือแก้วที่เท่าไหร่แล้ว
“เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน” หลังจากที่ดื่มมาสักพักก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ
“รีบกลับมาล่ะ ไม่ใช่ไปเถลไถลที่ไหนนะ” คริสเตียนเอ่ยประชดเขาซึ่งเขาก็ไม่สนใจเดินออกมาเฉยพร้อมกับหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาเพื่อจะสูบ
“มึงว่ามันจะเอายังไงต่อ”
“ไม่รู้”
“ต้องช่วยมันสิ”
“มันทำตัวเอง”
“รู้สึกสงสารน้องลิตาเลย”
“ไอ้ลูคัสออกความคิดเห็นหน่อยสิ ไม่ใช่ดีใจนะที่ไอ้เอเดนเลิกกับน้องลิตา”
“ไอ้ลูคัสมึงควรเลิกรู้สึกได้แล้วนะ มึงก็รู้ว่าไอ้เอเดนเป็นแฟนน้องลิตาเลิกคิดเลยนะ”
“อะไร”
“มึงไม่ต้องมาตอบอะไรเลย”
“เลิกคิดซะ”
“ทำไมต้องเลิกคิด ไอ้เอเดนมันนอกใจน้องลิตาจนเธอขอเลิก กูจะชอบลิตาต่อแล้วมันจะทำไม”
“มึงหยุดพูดเลยหยุดความคิดด้วย ถ้าไอ้เอเดนมาได้ยินเดี๋ยวมีเรื่องกันอีก ยังไงน้องลิตาก็เป็นแฟนมัน มันไม่ยอมเลิกง่าย ๆ หรอก มึงก็รู้มันห่วงแฟนมันขนาดไหน” ไบรอันพูดเสริมแทรกขึ้นมา
“มันไปเข้าห้องน้ำนานจังเลยว่ะ ไม่ใช่ไปเจออะไรเข้าหน่อย ลืมที่บอกเลยนะ”
“คนเลว ๆ แบบมัน พูดไม่เข้าสมองหรอก”
- ผู้เขียน
